Alışkanlık

14 1 0
                                    

Uçağa yetişmemiz lâzım. Annem,Ben ve Babam çıktık yola. Uçağın kalkmasına 20 dakika vardı çok güzel bir teknoloji mağazası buldum, hemmen girdim tabii zaman nasıl geçti farkında değildim. 5 dakika kalmışki annemlerin sesini çokta hafif bir şekilde olsa duydum. Mağazadan çıktım annemler telâş içerisindelerdi hadi gel 5 dakika var! Zaman gittikçe azalıyor dedim annem.
Annemin adı Suzan
Babamın adı Bora
Hemmen uçağın bulunduğu yere gittik. Yerlerimize oturduk, uçak yaklaşık 1-2 dakika sonra kalktı.
10 dakika sonra servisler başladı, Bir tane elmalı gazoz aldım. Yeni evimi, yeni okulumu, çok merak ediyordum ama burayı sevsem bile,Ercan aklımdan çıkmayacaktı. 4. Sınıfta beraber olmuştuk. İlk başta hiç ilgilenmedim, hatta umursamadım. Gelecekten hiç haberim yoktu. Hayat bizi lisye sürüklemişti. 2 miz'de hislerimizi bilmiyorduk kendimize kapatmıştık. Belki aynı Üniversiteye gidecektik ve...
Off Samsun'a ulaştık, neden,neden Ercanı hayal ederken hep bölünüyor ki? ; ( ;(
Yeni evimize yürüyerek gidiyoruz. Ev havalimanına bu kadar yakın olacağını düşünmemiştim. Ama meğer başka bir yere gidiyormuşuz.Babam uçakta birşey atıştırmamıza rağmen bir yemek salonunda bize kahvaltı yaptıracağını söyledi.
Bizde kabûl ettik tabii.
Çok lüks bir salondu, inanılmaz ama bir dans pisti bile vardı. Kendimi bir partide gibi hissetim,arkaplanda Fransızca çok güzel bir müzik çalıyordu. Hoşuma gitmişti, Samsunu beğeniyor gibiydim. Ama aklımdan çıkmadığı için ve ondan ayrıldığım için çok üzgündüm. Bir an aklımdan geçirdim acaba Ercan Samsun'a gelirmiydi? Şimdi birde kafam bu soruya takıldı, ooff. Babam işi için halledeceği sorunlar olduğu için daha benim okulumu düşünmeye fırsat bulamamış. Bu görevi bana ve anneme devretti. Biz annemle bu sabah bize uygun kriterleri olan bir okul beğendik, babama sunduk babamda beğendi 2 güne kadar o Okula gitmiştim. Beğenmiştim, ama Ercan olsa daha iyi olurdu. Alışkanlık olmuş işte sınıfa girerken gözüm yine Ercan'ı aradı.

Sınıfta dersleri gördük tenefüste defterime bişeyler karalarken bir kız yanıma geldi, adımı sordu bende söyledim,Selen dedim.
Oda adını söyledi Damla'ymış arkadaş olabileceğimizi söyledi, hoş bir kıza benziyordu, , kabûl ettim.
Bana okulu anlattı sınıftaki arkadaşları tanıttı. Hepsi çok cana yakın gözüküyordu. Benle hemen arkadaş oldular.
İlayda ve Damla benim çok yakın arkadaşlarım oldular. 3 ümüz çok iyi arkadaştık fakat Damla ile daha çok, ben yüzden onla sırlarımızı paylaştık. Heh Sıla, Sıla benim en iyi arkadaşım'ya onu unuturmuyum? Hayır.
Ama o İzmir'de ve onu birdaha göremem, canım arkadaşıma haber bile veremedim.
Aslında sınıfa bunu yaymayı başarırsam Ercan duyar gelir mi ? Diye sordum.
Ama hayır kesin o beni umursamıyor belli daha ilk günden belli, dedim bu laflarıma üzülüyorum ama gerçekler üzücüdür diye iç geçirdim.
Neyse umarım beni bulur ve ona iyice hasret etmem. Onu her geçen gün daha, daha fazla özliyeceğim.
Onu düşünmek, sınıfa girince onu aramak hep Alışkanlık...

Bu bölümü beğenmeyi unutmayın! Okuduğunuz için teşekkürler.

MucizelerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin