PRICELESS

PROLOGUE

Naglakad ako sa madilim na kalsada sa kagitnaan ng gabi. Pauwi na ako sa bahay galing sa kumpanyang pinagtatrabahuan ko. Hindi ako gumagamit ng sasakyan. Mas sanay ang katawan kong mag ehersisyo ng ganitong oras galing sa trabaho. At ang liwanag lang na makikita ko ay ang ilaw sa poste.

Nakuha kaagad ang atensyon ko sa isang maliit at simpleng bahay sa unahan ko. Patay ang ilaw pero kahit malayo, naririnig ko ang mga bulong nila. Haay sa ganitong oras ba, hindi pa sila tulog?

Patuloy pa rin akong naglakad pero hindi pinapahalata ang sariling tinignan ang lalakeng lumabas sa bahay na yun. Nakasuot siya ng maitim na sombrero, maitim na casual suit at naka face mask kaya hindi ko malinawan ang itsura niya dala dala ang grey na briefcase.

Naglakad siyang patalikod sa'kin kung sa'n ako tutungo. Nagdalawang isip ako na bilisan ang lakad ko. Huminto ako nung huminto rin siya at nagsalita

"What do you need?"

I bit my lips and smirked. Buti nga siya ang unang nagsalita. "I'm going home. Nagmamadali lang ako kasi pagod na ako. Eh ikaw?"

Hindi siya sumagot. Ngunit dahan dahan niyang ginalaw ang kamay niya at may kinuha yata sa briefcase. I took one step closer to him saka may binulong sa kanya. Ako na yata ang kalaban dito tsk "Stop doing nonsense"

Napayukom naman siya ng kamao. "None of your business, asshole. I'm gonna wait for the bus to arrive after 5 minutes."

"Why? What are you going to do with that briefcase full of bombs?" tanong ko sa kanya. Akala ba nyang makakaganti siya? Para saan ba ang pagsisinungaling niya? Nilagay ko ang mga kamay ko sa bulsa ng pantalon ko "An order by those fools awhile ago? Sabihan mo na ako bago mo pa mapapahamak ang lahat ng nakatira dito at bago pa din makitil ang buhay mo."

Humarap siya sa akin at tinignan ng matalim. Tinignan ko rin siya ng parang walang nangyari. Hindi na yata siya makakatakas. Tumawa naman ako ng mahina.

"I haven't done anything wrong. I don't know you and you don't know----"

"That's the point. I don't have relatives who betray me admitting that they don't. Drop your weapons." utos ko. Hindi niya ako pinakinggan. Hindi rin siya sumagot. Wala na akong magagawa.

Ganun pala ang mga tao ngayon? nakakatawa naman pala isiping sasali sila sa special force at hindi naman kayang harapin ang kalaban kahit wala pang labanan.

"My name is Graysen Tyrese Miller" I pointed my gun at his head "This is just the beginning"

*BOOGSH*

A/N:

NEW ONGOING STORY!!!! Pag pasensyahan niyo na kung boring. First time ko kasing gumawa ang ganitong genre. Debale, simula pa po ito kaya kineri ko na lang. Maghintay na lang po sa update kasi slow updater ako. Intindihin niyo na lang. By the way, Welcome silent readers and loud readers! Enjoy! ^__^

You can also check my other stories in my original account ---> aviiechannie. May new ONGOING story ako dun! Votes and comments are highly appreciated.

Names, places, incidents are product of the author's imagination and are used fictiously. Any resemblance to the actual events or characters, living or dead, is purely coincidental. No part of this book may be reproduced without the permission of the author.

Although i'm not an excellent writer, but I will do my best to update my story. Just please don't expect too much from me. So bare with my wrong grammars, typos, and errors.

And I just want to greet HAPPY 26TH BIRTHDAY LUHAN!!!! stay healthy and strong hahahahaha! Wishing more birthdays to come! Labyu bae.