Mucizeler

İnanmıyorum!!

Sıradan bir gün kalktım aynı tekrarladığım şeyleri yaptım.
Yola koyulmuştum 20 dakika vardı kendime söz verdim geç kalmam, diye. Aklıma Ercan'ın girmesini engellemeye çalıştım, çok ama çok az engelleyebildim. Hem onu düşünmek güzel, kötü mü? Hayır. Ama onu düşündükçe.....
Aaaaaahhhh diye bir çığlık attım. İnanmıyorum!  Hayır olamaz! Dedim karşımda Ercan vardı çığlık atınca korkmuş bana bakıyordu.
Bu bir MUCİZE olabilirmiydi. Evet benim için olabilirdi. Benim için büyük ama sizin için küçük. Ercan beni görünce şaşırdı ama bana okadar cana yakın bakıyorduki inanamadım. Annesinin tâyin'i çıkmış. Bende hemen benimde Babamın çıktı dedim. Onu çok özledim. Tatillerde bile çook özlüyorum. 3 gün olduu ve ben kimseyi özlemediğim kadar özlemiştim. Sonuçta ikimizde aynı yerdeydik. Hangi okuldasın diye sordum. Oda benim olduğum okulu söyleyince çığlık atamadım, utandım. Hangi sınıf dedim.
Kekeledi bilmediğini söyledi ve herneyse okula geç kalmak istemezsin değilmi dedi ve koşarak gitti.
Tamam her ne kadar aynı yerde olsak bile Okul! Okul! 5 dakika hemmen koşmalıyım dedim.
Hasretimi giderdim mi? Hayır.
Sınıfa girdim 3 dakika vardı. Ve imanamazsınız Ercan ile aynı sınıftaydım. Bütün kızlar sırada ona bakıyordu. Hemmen aa Ercan! Aynı sınıftamıyız dedim ve oda şaşırdı. Bütün kızlar dikkatini başka yöne çekti, rahatlamıştım.
Damla geldi bana  Ercan'ı nereden tanıdığımı sordu. Bende İlkokuldan Liseye kadar beraber olduğum bir arkadaşım dedim.
Oda sen biraz heyecanlanmışsın dedi. Yoksa ona karşı bir hislerin mi var dedi.
Ben bunu 7 yıllık arkadaşım Sıla'ya bile söz etmemiştim. Ve dediğim çok netti. Hayır sadece şaşırdım, deyip işin içinden çıktım.
Ve oda tamam canım dedi.
İlk dersimiz Matematik ve çok sevdiğim bir ders. Ercan benimle aynı sınıfta olduğu için rahat bir şekilde dersi dinledim.
Tenefüslerde ona yakındım.
Bana daha yakın davranıyor gibiydi, bende ona.
Zil çaldı eve gidecektim, İlayda yanıma geldi, eve beraber yürümemiz için bana bir teklif sundu. Kabûl ettim. Ercan'ı takip etmek istiyordum, acaba İlayda benimle gelir mi diye düşündüm. Ama İlayda Ercanın arkasına takılmış yürüyordu,fırsat bu  dedim. Ercan'a evinin nerede olduğunu sordum, İlayda hemen yanımızdaki Villa dedi. Şaşırdım. Artık sanırım İlayda rahat olmayacak. Bu büyük bir fırsat!  Dedim içimden.
Gerçekten çok şanslıyım.
Eve gitim ve Annem bana  doğum günümün çok yaklaştığını hatırlattı.  Tabii ben bunu unutmuşum.
Anne Ercan'ın Annesi'nin tâyin'i çıkmış, buradalar. Aynı sınıftayız dedim.
Annem çok sevindi aaa ne güzel dedi ve gitti.
Bugün benim için inanılmaz bir gündü. Demek Ercan buraya gelmek için  1 gün okula gelmedi. Bunu bilseydim gerçekten öyle davranmazdım. Ben Ercan'a takıntılı değilim, sadece gerçekten içten seviyorum.

Evet bu bölümü beğenmeyi unutmayın!  Okuduğunuz için teşekkürler.