Acı çekmek çok kolaydı. Bende mutlu olmayı seçtim. Ağlamak çok kolaydı ben gülmeyi tercih ettim. Sevmek daha kolaydı ben nefreti seçtim. Çünkü bunların hiç birini yapmadığım takdirde canı yanan ben oluyordum.
Kalabalıkla yaşamak kolaydır ben yalnızlığı seçtim. İnsanlardan birşeyler beklemek basit geliyordu. Beklediğim şeyler olmayınca kimseden bişey beklememeyi öğrendim. Kimse bulutların üstüne ismini yazamaz. O yüzden pembe hayal dünyamda yaşamaktan Vazgeçtim. Zaman herkesi değiştirir ben bunu öğrendim.Sıradan bir hayat yaşamayı çoktan bırakmıştım. İlham alabiliceğim hiç kimse yoktu etrafımda. Annem beni 4 yaşımda bırakıp gitti. Babam ben 13 yaşındayken başka birisiyle evlendi. Sıradan bir ailenin dramatik hikayesi değilmi. İşte öyle değil. Benim yaşıtlarım cenneti yaşarken ben hergün biraz daha cehennemi yaşadım. Acıyı güce dönüştür derler ya ben acıyı nefrete dönüştürdüm. Hergün yavaş yavaş yandım ben. Ve şuan sadece bir ölüyüm. Ve unutmayın hayaletlerin duyguları yoktur. Sadece bu dünyaya intikam için gelirler.
18. yaş günümde evden ayrıldım. Genç bir kızın tek başına yaşaması zordur. Ama tek başına büyümüşse asıl mesele orda başlıyordur.
Evden ayrıldığımda babam bugünün geleceğini biliyormuş. Ona bir kez bile sarılmadım. Annemin kokusunu bilmezken babama sarılamazdım. Bir kızın annesiz büyümesinin ne demek olduğunu çok az insan anlar aslında. Annemin yokluğunda aynalara küstüm duvarlara döndüm ben. Hem kırıldım hemde kırdım insanları. Paramparça oldum ama yinede toparlanmasını bildim.
Şuan ev arkadaşım Zeynep'le sıradan bi hayat yaşıyoruz. O okuyor ben ise çalışıyorum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BE YOUR OWN HERO
ChickLitİnsanların değişmesini beklemek saçmaydı. İstediğim gibi birisini beklemektense kendim o kişi olmaya karar verdim.