Iki sene sonra Annem bizi terk eti. Artik ne Annemiz ve Babamız yanimizda lar dı. Kardeşlerim nen sokakda kaldık . Hiç kimse bizi istemedi, yalniz başimiza kaldık ne Annemiz var ne de Babamiz yanimizda.Akrabalarim in hiç biri bizi istemediler.
Kardeşlerim nen ayri ayri Kiz yetiştirme yurduna yazildik. Amcama yalvardım beni Kardeşlerim den ayırma diye seslendim ama dinlemedi brakti bizi yurda. Kardeşlerm ağliyor du "Abla brak ma bizi" diye seslendi ler. Kardeşim büşra ya dedim ki "Kardeşine sayip çik sakin yalniz brak ma onu" diye.
Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.
Müdüre Hanim götürdü beni bir odaya, oda da üç kişi var di. Oturdum boş yata, geldiler yanima tanişmak için. Geldiler yanima ve kendi'lerine tanisdir'dilar, ben Kübra ve biz de Hayriye, Beyza, Esra diye tanişdik. Kardeşlerimi çok özlüyor dum, Hayriye yanima geldi ve dedi ki ben çok küçüken aylemi kaypetim insan zaman lan alişiyor.
Iki hafta sonra Hayriye, Beyza ve Esra lan arkadaş olduk. Ama niye'se Hayriye ve Beyza beni da da iyi anliyor du. Şanzliy dım Arkadaşlarım nan ayni sinifa denk geldim. Gitib Hayriyenin yanina otur dum.
