Ο Κόσμος του ΜΠΟΥΛΙΝΓΚ

Η ΛΆΘΟΣ ΕΠΙΛΟΓΉ

Πήγα στην πλατεία τελικά ήταν 12:00μμ. και μπορώ να Πώ πώς φοβάμαι αρκετά, στους γονείς μου δεν είπα τίποτα μόλις είδα να τους πέρνει ο ύπνος βγήκα μόλις έφτασα είδα την Μπέλα και την παρέα της να με Πλησιάζουν

Μπελ. -γεια σου Ελένη!

Εγώ -γεια! (λίγο φοβισμένα)

Μπελ. - θα παμε  σε ένα μεγαλο στοιχειωμένο σπίτι θα έρθεις έτσι;

Εγώ -εεε εντάξει θα έρθω αλλα όχι για πολύ είναι και λίγο αργά

Μπελ. -μην μου πείς ότι φοβάσαι;

Εγώ -οχι βέβαια!!!!!
(Αλλά να πω την αλήθεια φοβόμουν πολύ το σκοτάδι και ιδικά τα στοιχειωμένα σπιτια)

Μόλις φτάσαμε σε ένα πολύ σκοτεινο δρόμο είδαμε ένα πολύ μεγάλο και τρομακτικό σπίτι ήταν μισογκρεμισμένο και φοβόμουν απίστευτα....

Μπελ. -πρωτα θα μπείς εσύ Ελένη!!!!

Εγώ έτρεμα και σκεφτόμουν γιατί πρώτη εγώ...

Εγώ -εμμμ...καλα!

Μπήκα μέσα με σιγανά βήματα αυτό που έβλεπα ήταν σκεπασμενο σεντόνι πάνω από κάτι έπιπλα και μια κουρτίνα λευκή προς το διαφανές χρώμα να είναι κρεμασμένη και να την φυσάει ο αέρας με αποτέλεσμα να ανεβαίνει πάνω, εγώ τρομαγμένη προχωράω και ξαφνικά ακούω έναν θόρυβο ήταν τα παιδιά που έκλεισαν την πόρτα για να με κλειδώσουν μέσα στο τάχα "στοιχειομενο σπίτι" επειδή όμως είχε μπαλκονόπορτα ειμουν τυχερή και έφυγα.