GEÇMİŞİMDEKİ SIR

18

Zaman ne kadar hızlı geçmişti.Odamda ,gitmek için kıyafetlerimi topluyordum kapısı çaldı.Gelen annem di .
"Hazır mısın kızım?"
"Hazırım ama gitmek gelmiyor hiç içimden."
"Olsun kızım geleceksin yine geri ,bunu tatil say."
"Peki, tamam "odadan çıktık annemle melike hanımda gelmişti.Annem onlarla görüşüp sarıldıktan sonra evden çıktık.Melike hanım araba ya binmiş beni bekliyordu.Adem amcanın marketine baktım.Mehmet amcanın her zaman oturduğu yere ,onunla görüşmeye gittiğimde gideceğimi duyunca çok üzülmüştü.Gitmeme tek şartla izin vereceğini söylemişti,onu hep aramam karşılığında gidebileceğimi söyledi.Kafamı kaldırıp bizim dairenin camına baktım.Annem onlar camdan bakıyordular.Onlara el salladım ardından arabaya bindim.Osman bey yani arabanın şoförü arabayı çalıştırınca bizim sokaktan çıktık.Camdan dışarı baktım kimseler yoktu sokakta .Sude ile akşam sarılıp ayrılmamıza rağmen şimdi yanında olmasını benle gelmesini isterdim.Yol boyu tek kelime konuşmamıştık.Kaç saattir yolda olduğumu bilmiyordum ama bana bin asır gibi gelmişti.Melike hanım Osman beye sorduğu soruyla dikkatimi onlara vermiştim.
"Ne kadar yolumuz kaldı."
"İki saat sora girmişmiş oluruz Etilere melike hanım."
"Tamam Osman ,melek..."
"Efendim"
"Gelerek beni çok mutlu ettin teşekkür ederim."
"Ben babanız için geliyorum başka tarafa çekmeyin sakın..."
"Tamam..."
Çok sıkılmıştım kaç saattir yoldaydık.Sonunda varmıştık büyük ,geniş demir kapıdan girip yemyeşil bahçesi,çiçekleri ve ağaçların şekilleri sanki botanik bahçesi gibiydi insan baktıkça içi açılıyordu.Araba evin önüne geldiğinde durdu.Melike hanım arabadan inince, osman bey valizleri alıp eve girdi.Arkadaş ev değil saraydı sanki kaç kişi yaşıyordu burada, kapıya yöneldik kapı açılmıştı.Bizi kapıda evin çalışanı safiye hanım karşılamıştı.
"Hoş geldiniz melike hanım."
"Hoş bulduk safiye hanım ,babam nerede?"
"Salondalar melike hanım."Kadın bana dönüp "Hoş geldiniz."dedi "Hoş buldum"dedikten sonra ilerleyip salona girdik.Salon o kadar büyük ve gösterişliydi ki,gözlerim koltukta oturan saçları aklaşmış ,yüzünün rengi soluk oturan yaşlı amca, yani cemil bey beni görünce gözlerinin içi parlamıştı.Yanındaki koltukta da elli elli beş yaşlarında gayet şık giyinimli biri oturuyordu.Bizi görünce ayağa kalkıp bizim tarafa geldi.
"Hoş geldiniz"
"Hoş bulduk abi..."dedi melike hanım.Adam bana dönerek."Hoş geldin ben haluk yani dayın oluyorum. "Bana sarılmıştı. Benden ayrılınca "Resimde kinden daha güzelmişsin."dedi ben gelmeden herkes beni tanıyordu anlaşılan.
"Teşekkür ederim"dedim ardından cemil beyin yanına gittim ayağa kalkmıştı.
"Sen çok güzelmişsin resimde kinden de güzel...canım benim gel "deyince yanına gittim bana sarıldı.Güven veren bir samimiyeti vardı.Koltuğa tekrar oturdu,yorgun görünüyordu.
"Baba neden odandan çıktın kendini yormamalısın !"
"Ne yapayım, torunumu bir an önce görmek için sabırsızlandım ,odada duramadım."Bana sürekli sorular soruyordu,bende hiç sıkılmadan tüm sorulara cevap veriyordum.Biz konuşurken kapı çaldı.Kapıyı safiye hanım açmıştı.Cemil bey salonun girişine bakarak konuşmuştu.
"Oğlum gel bak kuzenin geldi sonunda."Arkan dönük olduğu için gelen kişiyi göremiyordum.Merak edip arkama baktım.Gözlerime inanamıyorum nasıl yani onunla kuzen ....

İkimizde aynı anda,aynı sözü söylemiştik."Sen....!!!"herkes şaşırmış şekilde bize bakıyordu.Şaşkınlığın yüzümden okuna biliyordu.

"Siz tanışıyor musunuz...?"Melike hanımın sorusu üzerine ikimizde ona bakmıştık.