Dreaming Of You

Chapter 1

"Welcome to Anderson Academy"

Keisha's POV

I'm now staring at this poster na nakadikit sa kisame ng kwarto ko. Oh gosh! Sino bang babae ang hindi gaganda ang gising kung mukha agad ng isang Jeydon Drake Anderson ang bubungad sayo sa umaga?

"Goodmorning my loves!" Tapos hinalik halikan ko yung poster nya sa may dingding ko. Oh! I forgot to tell you. Punong puno ng pictures nya ang kwarto ko. Magmula sa baby pictures hanggang sa mga nude pictures nya. Joke lang! Hindi naman talaga sya nude pictures. Yung mga labas lang yung abs. Virgin pa kaya ang mga beautiful eyes ko! Ano kayang feeling na mahawakan yung pandesal nya sa umaga? Kailan ko kaya yun mahahawakan?

"My gosh Keisha! Your drooling again! Baka gusto mo ng itigil yan dahil male-late ka na diba? Tska please lang ha? Itigil mo na yang habit mo na yan. It's gross!"

"Oo nga pala. Muntikan ko ng makalimutan. Thanks for reminding me, Ayumi"

"Your welcome sis. Anyway, better hurry or iiwan kita! Gusto mo bang maligaw dun?"

"Eto na nga kikilos na eh"

Then I heard her chuckled. Ayumi is my cousin in my mother's side and were very close na para bang magkapatid kame. And oh! How very rude of me, I forgot to introduce my self first. I'm Keisha Yasmin Fontalejo. I'm currently taking Bachelor in Science in Business Administration just like Ayumi. I'm a first year college student at the very prestigious Anderson Academy just like Ayumi also. The difference is, sya kinder pa lang sya dun na sya nagaaral. Ako kase ngayong college lang. At nakapasok lang ako dahil sa scholarship. Mayaman kase yung family nila, unlike my family. Family na bang matatawag kung ako at si mama lang? And fate is really cruel to me, because my mama died when I was 10 years old. Kaya heto ako ngayon, namamasukang katulong kila Ayumi. At first ayaw ni Ayumi dahil hindi ko naman daw kaylangang mamasukan kase nga family daw kame. But Tita Yvonne didn't agree. Ang laki lang talaga ng galit ni Tita samin ni mama. Disgrasyada daw kasi si mama. You see, dumating ako sa tsyan ni mama nung 17 yrs old palang sya. Tapos nakipagtanan sya sa tatay ko na hindi ko naman nakilala na naging dahilan kaya inatake si lola sa puso at namatay. Kaya up until now, sinisisi parin nya si mama sa pagkamatay ni lola. At dahil namatay na si mama, ako ang sumalo sa lahat ng galit nya. Goodthing na sobrang ok kame ni Ayumi kaya may kakampi pa ko mansyon na to. Ok din naman yung sinasahod ko dito. Free na yung tirahan, pagkaen tapos may nakukuha pa kong allowance every week. Ayos na din diba? At dahil scholar ako, hindi ko na poporoblemahin yung tuition fee ko. Mas makakaipon na ako.

"Keisha, are you ready?"

"Yeah"

"Oh my gosh Keisha! Ano ba yang itsura mo! Look at yourself!"

"Ha? May problema ba?"

Tumingin ulit ako sa salamin. Ok naman ha? Nakasuot lang naman ako ng pants at over-sized na plain white shirt at sneackers. At naka ponytail yung buhok ko as usual with my glasses on.

"You should always put a powder on! You looks so haggard kaya!"

"Para ka namang hindi sanay sakin"

"Exactly! Ako sanay na ko. Eh yung mga tao doon? Sanay ba? Ayokong insultuhin ng kahit na sino ang paborito kong pinsan kaya!"

"Whatever Ayumi"

"Come here Keisha"

And then she put a powder on me. She was about to put lipstick on me also pero pinigilan ko.

"Ooops! Not that one Ayumi!"

"Unti lang please? This will be look good on you"

"Ayaw!"

"Tch. Fine" and then she pouted.

" Stop pouting Ayumi. My mind won't change kahit na anong pagpapacute at pag papaawa mo dyan"

"Blah blah blah. Oo na. Tara na nga"

I just smiled at sinundan sya. I'm very blessed to have a cousin like her. Alam ko namang she only wants the best for me. Pero ayoko lang talaga mag lipstick. Powder is enough. Ayokong masanay na kung ano anong nilalagay sa katawan. Ewan ko ba kay Ayumi. Ang ganda ganda kaya nya. Hindi na nya kaylangan pa maglagay ng kung ano ano. Pero hindi ko din naman sya masisisi kase pag naka make up ka mas lalo nyang na eenhance ng kagandahan ng isang tao.

After 30 mins pumasok yung sasakyan nila Ayumi sa isang napakalaking gate. Pero bago yun may pinakita munang ID yung driver nila dun sa isang guard sa may gate bago kame tuluyang makapasok. I was so lost in my own thoughts na hindi ko na namalayang huminto na pala yung sasakyan.

"Keisha were here. Bababa na tayo"

Right after she said bumababa yung driver sa kotse at pinagbuksan sya ng pinto. Normal naman na yun sa mga mayayaman base sa mga napapanuod ko. At since hindi naman ako mayaman pinagbuksan ko ang sarili ko and oh la la la! ~ My jaw literally dropped when I saw a humongous building in front of me. Is this really a school? I blinked twice, thrice and many more to confirm if what I'am seeing is real.

"Welcome to Anderson Academy, Keisha"

————————

Author's note: Again, I'm not a professional writer so please do expect na magkakaroon talaga ko ng mistakes or errors especially in grammar. Thank you!

All rights reserved. Copyright © 2016