Rue P.O.V.:
'Luca, je weet niet hoe blij ik ben om te horen dat je ons helpt.'
'Ik had nou niet echt een keuze, maar goed. Als je een deel wilt worden van deze gemeenschap dan zal je je ook aan de regels moeten houden die we hier in de gemeenschap hebben.'
'Kan je me ze vertellen?'
'Dat doe ik, als je vrienden, vriendje en dochtertje er ook bij zijn. Het is makkelijker om het allemaal in 1 keer uit te leggen,' ze staat op en wilt haar kantoor uitlopen.
'Luca, nog 1 ding.'
'Ja?'
'Bedankt voor de voorspelling. Je had gelijk. En bedankt voor al de zorg die je over me hebt gedragen. Ondanks alles wat ik je heb aan gedaan.'
'Je had een zonnesteek. En ik laat mensen sowieso niet graag over aan hun lot. De meeste hebben hun lot namelijk niet verdient. Hun lot is bezegeld door keuzes van een ander.'
'Nog steeds die wijze helderziende die ik toen achter liet. Het spijt me echt heel erg, Luca. Ik had je dat nooit aan mogen doen. Het was niet eerlijk.'
'Er zijn wel meerdere dingen niet eerlijk.'
'Lu? Wat bedoel je?'
'Ik bedoel heel veel. Maar ik ga iemand even je vrienden naar de eetzaal laten brengen.'
'Hoe wist je eigenlijk dat ik een dochter heb?'
'Dat beantwoord ik zo wel,' ze sluit de deur achter zich, verdwijnt vier minuten en komt daarna weer terug. 'Ik wist dat jij een dochtertje hebt door een zeker 7 jarige meisje wat op jou en die blonde gast lijkt.'
'Die blonde gast heet Newt. Zoals je al had voorspelt heb ik hem weer terug gevonden. Het spijt me echt dat ik altijd, maar tegen je in ging en schreeuwde dat je een leugenaarster was. Je hebt meer waarheden verteld dan dat ik ooit maar heb gehoord. Luca, is het eigenlijk mogelijk voor jou om te liegen?'
'Natuurlijk, Rue ik heb ook maar een mens. Liegen is menselijk. Ik kan liegen als één van de beste, maar ik kies er zelf voor om het niet te vaak te doen, want om eerlijk te zijn doe ik liever iemand pijn met de waarheid dan dat ik ze een illusie voor schets met een leugen. Want hoe snel de leugen ook is, de waarheid achterhaalt hem wel. Vergeet niet Rue, dat wie niet sterk is slim moet zijn.'
'Het zijn de slimste die overleven', mompel ik zachtjes.
'Nee, dat is helemaal niet zo. Het zijn niet de slimste die overleven, noch de sterkste. Het zijn de mensen die zich het best aankunnen passen die zullen overleven.'
'Wat?'
'De Evolutie theorie van Charles Darwin. Waarschijnlijk ken je hem wel, Chuck was naar hem vernoemd. Je kent hem toch nog wel? Chuckie? Je bleef maar over hem en Newt ratelen toen je hier voor het eerst was. Ergens was het lief. Ergens was het verschrikkelijk vervelend. Maar nu moeten we naar de eetzaal. Het wordt tijd dat jullie je gaan aanpassen aan deze omstandige heden. En geloof me dat zal zeker weten niet al te makkelijk voor je worden.'
