Meet!

Hoofdstuk 8 | Sophie

Ik ben van plan Meet! te verwijderen wanneer ik een berichtje van Juliette heb terug gekregen, gewoon om zeker te weten dat ze het niet erg vindt. Maar als dat berichtje niet komt begin ik me toch een beetje zorgen te maken. Ach ja, ik kan ondertussen wel alvast mijn gegevens uitwerken.

Net wanneer ik mijn laptop en boekje heb geopend hoor ik de deurbel gaan. Ik kan me niet herinneren dat ik iets heb besteld, maar het kan natuurlijk iedereen zijn. Als ik de deur open zie ik echter Juliette staan. Ik ben even van mijn uit het veld geslagen, dus het duurt even tot het tot me doordringt wat Juliette nou eigenlijk heeft gezegd. Ik kijk haar dan ook een fractie van een seconde verward aan, voordat ik haar vraag begrijp. Ze vroeg of ik Roan ken. Wie is Roan? Oh, mijn account op Meet!, ik snap het al. "Kom binnen, ik moet je iets vertellen." Hoe moet je zoiets brengen? Ik raak een beetje in paniek, maar probeer rustig te blijven. Dit gaat helemaal goed komen, zeg ik tegen mezelf. Ze gaat heus niet boos worden, daar is Juliette geen type voor. Hoewel dit misschien een uitzondering voor haar is.

Als we allebei op de bank zitten, ik heb mijn boekjeen laptop even van de bank gehaald, begin ik te praten. "Ik studeer psychologieen het leek me interessant om..." Dan onderbreekt Juliette me, ze staat op enziet er lichtelijk geïrriteerd uit. "Allemaal leuk en aardig, maar zeg nou maargewoon of je Roan bent, of kent." "Ik ben Roan." Het floept er uit voor ik ererg in heb. Nou ja, heb ik dat ook maar weer gezegd. Het is even stil en danverbreekt Juliette de stilte: "Was het niet bij je opgekomen dat de mensen waarje mee chat ook gewoon mensen zijn? En dat mensen ook gevoelens hebben? Misschienmoet je daar de volgende keer over nadenken voor je weer zoiets doet. Fijne dagnog hè!" Voor ik ook maar iets kan zeggen is ze alweer weg, ik wou dat ik hiernooit aan was begonnen. Kon ik alles maar weer terug draaien, dan was ditallemaal niet gebeurd.