Ultimate Barkada Series-Series#1-Heartbroken(Mike and Cherry)

Chapter 11

Chapter 11

 Cherry's Pov

 "Good morning, babes." Bigla akong nagising. Nagulat ako ng niyakap niya ako. Anong ginagawa niya dito sa kuwarto ko?  Bigla akong natakot. Paano kung biglang pumasok si Rio? Lagi siyang pumapasok ng walang sinasabi, lalo na kung ipapakita niya sa akin ang mga drawing niya ng mga damit. Dahil mahilig siyang mag-drawing ng mga dress, childhood dream niya na maging designer. Natawa ako sa sinabi niya sa akin na kapag ikinasal ako ay gagawin niya ang gown ko. 

"Love ko!" sabi niya sa akin. Bigla kong naalala na nasa tabi ko pala siya. Tumakbo ako at ni-lock ang pinto. Tiningnan ko siya ng masama. 

"Paano ka nakapasok?" mahinang sabi ko sa kanya. Tinawanan niya lang ako. 

"Eh! Hindi ka sumasagot, pumasok na ako." 

"Bakit ka pumasok?" mataray kong sabi. 

"I want to see you; I miss your hug right now. Let's get married, my love." 

"Hindi mo talaga ako naiintindihan," sabi ko sa kanya. 

"Hindi! Alam mong hindi ko nakukuha ang gusto ko, sweetie. Oo, hindi kita titigilan." Napakunot lang ang noo ko sa sinabi niya. 

"Bakit ang kulit mo? Bakit hindi girlfriend mo ang kausap mo?" 

"Ayan na naman siya, paulit-ulit na lang, akala ko ayos na tayo. Bakit napunta sa usapan si Anna, mahal ko?" Tahimik lang ako nang may kumatok sa pintuan ko; bigla akong kinabahan na natatakot akong makita nila si Mike. Tinignan ko siya ng seryoso. Ngumiti lang ang loko na parang okay lang na makita siya. 

"Anak!" narinig kong sumigaw si Mama Nang! Wala akong maisip kasi kinakabahan ako. "Anak! Nandyan ka ba?" 

Isa lang ang nasa isip ko; Agad akong lumapit kay Mike at hinila siya sa ilalim ng aking kama. Nakatingin lang siya sa akin. Ang loko ay nagmatigas pa ng ulo niya. 

"Anak!" Tumawag ulit si Mama Nang. 

"Ano ba! Sumunod ka." nagmamakaawa ako sa kanya. 

"Ok! Kiss muna." Para matapos ang usapan. Hinalikan ko lang siya sa pisngi. Tumawa lang ang loko. 

"Wag kang lalabas dyan," sabi ko sa kanya. Pinagtawanan lang ako. Nang masiguro kong hindi na siya lalabas, binuksan ko na ang pinto ni Mama Nang. 

"Sorry po, nasa CR ako." Hindi ko alam kung bakit ko nasabi iyon. Marami akong kasalanan. Ngayon sa pangalawang pagkakataon, nagsinungaling ako kay Mama Nang. 

"May naghahanap sayo sa labas?" Nakasimangot akong tumingin kay Mama Nang. 

"Sino po?"

"Hindi ko siya kilala; ngayon ko lang siya nakita. Ang guwapo niya! Manliligaw mo ba siya?" 

"Oh!?" Nataranta ako sa sinabi ni Mama Nang. 

"Oh siya! Labas ka muna. Pinapasok ko siya. Ayaw niyang pumasok. Magluluto muna ako." Pagkaalis ni Mama Nang bigla kong naisip ‘yong sinabi niya. Sino ang maghahanap sa akin? Nagulat ako ng biglang may humila sakin at tinignan ako ng masama.