Merhaba ben zeynep. Arkadaşım mira ile beraber sınavlara hazırlanıyoruz. Ee üniversite sınavı kolay degil tabi. Sınava son 1 hafta kalmıştı. Ve artık çalısmaya ara verdik. Arkadaslarım mira elif deniz ile beraber dışarıya cıkıp kafa dağıtıyoduk. Ve son birgün ee anneler malum evde okumus pirinc su seker bırakmadı. Erkenden uyumustum ama kızlarla grup kurup watsapta mesajlastık biraz. Hepside cok heyacanlıydı. Onlarla konusurken uyuya kalmıstım. Sabah kalktığımda saat yediyi on beş geciyodu yataktan aniden fırladım ve hemen banyoya girdim çıkınca saçlarımı kurutup hemen kahvaltıya indim. Annem herseyi hazırlamıstı sınav saat 10:00 da başlayacaktı saate baktım ve saat 08:40 dı sınava daha vardı ama evden erken cıktım. Babam bırakacaktı. Annemde geldi oda dışarda beni bekleyecekti. Sınava girmeme az kalmıstı. Ve sınava 20 dk kala anons yapıldı. Tüm öğrenciler salonlara girsin denmisti. Ve sonunda o büyük heyecan baslamıstı. Kalbim adeta yerinden fırlayacaktı. Sınavdan cıktıgımda annem beni soru yağmuruna tutmustu. Ve anneme sınavın cok berbat gectigini söyledim annem hayal kırıklıgına ugramıstı sonra ona saka saka diyerek birden gülmeye başladım. Sınav cok harika gecmisti. Aksam diger arkadaslarımı arayarak bu güzel haberi on!ara verdim ve onlarda cok sevindi. Ama denizin sınavı cok kötü gecmisti. Buda beni epeyce üzdü. Ve en iyi arkadasım miranın sınavı cok iyi gecmisti artık sonucları bekliyoduk heyecanla. Ben psikoloji bölümü okumak istiyordum. Onunda puanı 320 üstüydü. Ve puanların acıklanacagı güne geldik cok heyecanlıydım. Sonuclara bakarken resmen tüm sülale evimizde toplanmıstı. Sonuc acıldıgında büyük bir cıglık attım bide ne göreyim puanım 386. Daha ne isteyebilirdimki hayattan mutluluktan havalar ucuyodum istedigim üniversite muğladaydı ve oraya da puanım yetiyodu hemen basvuruları yaptım. Ve kabul edilmistim. Ve ailemle muğlada bir ev kiraladık arkadasım mirayla aynı üniversit tutmustu ama o mimarlık okuyodu beraber aynı evi kiraladık ve üniversitenin ilk günü gelmisti benim icin asıl başlangıç şimdi başlamıstı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Umudunu Kaybetme
Novela JuvenilMerhaba ben henüz 16 yaşındayım ve ilk defa kitap yazıyorum bu hikayede hiçbir zaman tükenmeyen umudu anlatacağım her an bir mucize olabilir. Bu yürek burkan can yakan hikayeyi begeneceginizi umut ediyorum ve sizi hikayeyle baş başa bırakıyorum.
