Sarayda olduğuma inanmıyordum nerdeyse 5 katlı ev gibi kocaman dı. Kaybolmam dimi? Yataktan doğruldum. Bügün gezi vardı. 3 gün yanlızdım beni bırakıp gitti. Belkide başkası ile o kişi gitmezdi.
Dışarıya çıktım. Kaç aydır spor yapmıyorum. Koşmaya başladım. İnsanlar arabadan durup rerisimimi çekiyordu. Marketen zor çıktım.
-Baek-
"Baek karın çok güzel!"
"Ne diyorsun lan sen?!"
"Bak"
Siktir... Sabahın köründe spor yapıyordu. Kalçası serti koştukca... Ah ne diyorum ben.
"Sikerim lan hepinizi hocam lütfen interneti kesin. Karıma baktırır mıyım lan?"
"Hah! Aptalsın. Onu bıraktığına göre değer vermiyorsun. Benim böyle karım olsa..."
"Senin ağzına ***** Defol!"
Sen ne yapıyorsun Tae ya. Arıyorum cevap vermiyordu. Mesaj attım. Keşke onun yanıbaşında olsaydım koca saray da kalıyordu sadece o ve işçiler. Daha ilk günden tek bıraktım.
-Tae-
Baekhyun mesaj gelince eve yürümeye başladım. Beni yanlız bıraktı, orda eğleniyordu ama ben şu halime bak. Eve girdim mutfağa girdim. Yemek yapıyorlardı.
"Kolay gelsin" Yumuşak dille konuştum.
"Teşekkürler kızım" Yemek yapan teyzenin yanına gittim. Mis gibi yemek kokuyordu.
"Fazla yemek yapmanıza gerek yok, hatta erken de çıkabilirsiniz."
"Peki, hanımefendi"
"Lütfen benimle bu tür konuşmayın sevmiyorum"
"Tamam, kızım"
Üstümü değiştirmek için yukarıya çıktım. Küçük ev kime yetmiyordu? Üstüme rahat kıyafetler aldım. Aşağıya indim, teyze masayı kurmaya başladı.
"Yardım etmene gerek yok kızım"
"Ben rahat olamam ki, üzgünüm hata bakın ne yapalım hep birlikte yemek yiyelim"
Hep birlikte yemek yiyip, birlikte masayı topladık. Baekhyun nun annesi aramaya başladı. Cidden annesi çok fazla iyiydi.
"Nasılsın kızım?"
"İyiyim siz?"
"Teşekkürler, bende iyiyim ne yapıyorsun?"
"Ders çalışıyorum, sınav yaklaşıyor. Siz ne yapıyorsunuz?"
"Bizde aynı oturuyoruz öyle canın sıkılıyorsa dışarıya çıkabilirsin"
"Yapamam. Baek emir verdi. Yasak yani dışarı"
"Hah! Eşek sıpasına bak sen...Orda eğlensin sende evde otur olmaz arkadaşına gidebilirsin tatlım"
"Teşekkürler, ama emirlere sayğı duymam gerekiyor."
"Sen bilirsin tatlım, birşey olursa bizi araman yeterli"
"Teşekkür ederim, görüşmek üzere"
"Görüşürüz, tatlım"
*
Aramıyor bile. Benim ne halde olduğumu merak bile etmiyor.
"Sehun ne yapıyorsunuz?"
"Hiç oturuyoruz öyle sen?"
"Sessiz bir yere git! Şimdi senden birşey isticem"
"Merak ediyorsan kocan çok mutlu kızlar ile oynaşıyor. Sende kümesinde iyi takıl salak!"
"Ben niye salak oluyorum? Emir verdi ne yapabilirim!"
"Konumunu unutuyorsun. Sen onun için hiç birşey olabilirsin ama prenses olduğunu unutma!"
"Görüşürüz"
Aptal! Öyküyü arasam uyuyordur. Of nefret ediyorum lan. Koca evde tekim çatıya çıktım.
Kulaklığımı taktım son ses müzik dinlemeye başladım. Gökyüzü güzeldi. Benim gibi gökyüzünü şuan bakan varmıdır? Sehunun dedikleri tekrar zihnimi acıtmıştı!
Cidden oynaşıyor mudur? Erkek değilim mi! Ben Baek'e nasıl alışıcaktım. Hep böyle yaparsa sonucunda hapis bile olsa kabul edicektim. Belkide orada daha iyi olur du, Baek den uzak bazı insanların kölesi olurdum ama bu kadar kırgın hissetmezdim.
Bunun aynısını onada yapsam canı yanar mıydı ?
