Nefes cidden ama cidden çok kötü günler geçiriyordu. Olan olayın üstünden 10 gün geçmişti. Hala kendini toplayamamisti. Kardeşi saydığı insanı kaybetmek zordu tabii. Kendini paraliyodu. Hiç aglamayan insan gunde 10 kere ağlıyordu artık güçsüzdu zordj onun için eve kapandi hiç dışarı çıkmamıştı o günden sonra babasina ve ailesine de lanet etti küstü o günden sonra.
Çok sinirliydi her gün o heriflere sovuyordu.
-artık kendine geliceksin nefes sen bu nefes değilsin sen ayaklarının üstünde durabilirsin. Yeter artık sen güçsüz falan değilsin o adamlara gününü gostericem gostericez.
-alo sinem
-nefes
Sineminde sesi iğrenç çıkıyordu. Oda deli gibi ağlayıp kendinj bitiriyodu.
-aklımda bir plan var . marco cafede buluşalım.hem ikimizde hava almış artik kendimize gelmiş oluruz.
-tamam geliyorum hemen .
**********************
Bir saat sonra ikiside aynı cafedeydiler.-evet nefes buraya geldik ama ne oldu bakalım ?
-sinem artık toplamaliyiz kendimizi çok zor biliyorum. Çok üzüldük ilimkzfe biz 3 deli ama birbirine deli gibi seven 3 deliydik biz. Ben hepimizi çok sevdim. Ama bu olag yaktı hepimizi.
-haklısın nefes çok zor bizim için ama bak emin ol. Rüya bizi goruyodur. Ve suan bence çok üzülmüştür. Biz toplanicaz haklısın. Ama acimizi yasicaz ve en önemli si onlara bunu
-ODETICEZ
-ODETICEZ
Ikimizde ayni anda odeticez dedik.
Ve hemen plan yaptik. Planimiz kılık değiştirio onlarin yarın tüm elemanlarıyla toplanacağı bir mekani basmakti. Kimse farketmeden bir bomba atacaktik. Şarkıcı rolüne girmeye karar verdik.
Akşam oldu ve biz yarının alışverişi ni falan yaptıktan sonra eve döndük bugün sinem bizde kalacaktı.
-caniimmmm
-sinemcimmm
-mutfaktayim yemekleri yaptim hadi gel sofraya
-geldimmmm
Yemek yedikten sonra bulasiklari topladık ve tvnin başına geçtik bir şey yoktu. Bende tv y kapayip
-sinem film izlesek ya uzun zaman oldu en son ruyayla izlemistik.
-ah evet haklısın hatta ,ruyayla en son izlediğimiz filmi izleyelim
-aynen hem anılar canlanır...
-ben cd yi takiyom hadi..
-ahhhahahahahah neden ya nedennnn????
Sinem ile deli gibi ağlıyorduk ve hayata lanet ediyorduk. Ama yarın en büyük hesabi onlar ödeyecekti.