Ben "Güneş Arman"17 yaşında kimsesiz bir yetimhane kızıyım.
Bu yaşıma gelene kadar birçok tehlike peşimden kovalamış olabilir ama ben bu tehlikelerin üstünden ustaca geldiğimi düşünüyorum. Belki de böyle düşünmemin nedeni hiç kimseye ihtiyacım olmadan üstesinden geldiğim kötülüklerin imajıdır. Bilmiyorum bilmiyorum tek bildiğim bu naletolası dünyada olmamam gerektiği...
Yetimhane müdürüm "Belkız Atasoy" beni bulduklarında bir kundağın içerisdeki 2 aylık küçücük, mavi-yeşil gözlü, ince telli bir tutam saçları olan bir bebek olduğumu söylüyor. Beni yetimhanenin önündeki ağaçlığın dibinde, ağlamaklı çıkardığım değişik bebek sesleriyle, yetimhane görevlisi Osman amca görmüş .
Kaptığı gibi Belkız Hanım'ın yanına götürmüş.İlk olarak kundağımın içerisindeki nüfus cüzdanını incelemişler.
Ad:Güneş
Soyad:Arman
Anne adı:Fahriye
Baba adı: Salih
Doğum yeri :İstanbul
Doğum tarihi: 13/04/1999 ve bunun gibi birçok şey yani istersem, ki istemiyorum aileme ulaşabilirim ama hayır onların yanına gitmeyeceğim hem tahminlerimi konuşturacak olursam, belki de başka biryere göçmüşler veya ölmüşlerdir. Aslında ne olursa olsun ölüm kelimesini düşünmek istemiyorum ama onlara çok kızgınım bu boktan hayatta beni el kadar bebekken yanlız ve savunmasız bıraktıkları için.Evet çok geçmeden çözdüm bu hayatı ama olsun sonuç olarak hep tekbaşımaydım.
Bütün kız çocuklar ellerinde ki güzel ve şık bebeklerle dolaşırken ben sadece hayallerimi harakete geçiriyordum. Kim bilir o zamanlar hayallerimi süsleyen en güzel varlıklar kendim yüzlerini tasarladığım annem ve babamdı ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
★YeTiMhAnEdEkİ SOYTARI ★
RomanceAnnesini babasını hatırlamayan , sadece 2 aylıkken yetimhanenin önüne atılan, o umut ve keder dolu gözlerinin yetimhane müdürürüne bakan muhtaçlıyla yaşamını sürdüren kızdan ne beklersiniz ki ? O küçük kalbinden daha büyük acılar, zorluklar yaşamış...
