(Mert Anlatır) Damlanın doğum günü geçeli 3 saat olmuştu. Yanımda öylesine mutluydu ki,sanki hiç bitmiyormuş gibi. Hiç ayrılmıycakmışız gibi. Tamam ayrılmıycaz ama ya bana bişey olursa sonuçta belalı biriyim. Damlaya anlatmam gereken şeyler vardı. Ama şuan öyle tatlıydık ki... O bana sarılmış bende ona sarılmıştım. Dizimde uyuyordu. "Meleğim kalk yatağına yat." "5 dakika daha."dedi uykulu sesiyle. Ne ara bu kadar bağlandım ben sana. Ne ara kalbimin yerini öğrettin bana. Ne zaman oldu bu kadar olay,sana olan bağlılığım. Biterse yaşayamayacağım sevgimiz... Derken gözümden bir damla yaş aktı. Lan ben ağlıyor muyum? Yapma Mert Ulusoy bu sen değilsin. Değildin zaten,Damla içinde senelerce gizli olan nefretin küllerini silip süpürüyor. Kalbinin yerini öğretti sana bu kız. Şimdi de ondan vaz mı geçiceksin?? Iç sesimle ilk kez konuşuyordum. Damlayı tabiki de silmiycem. O benim tek değerlim... Damlayı kucağıma alıp eve götürdüm, merdivenden çıkarak odaya getirdim. Yatağa bıraktım,üstündeki abiye kıyafeti çıkarmak uzandım. Dolaptan Damlanın kolsuz bluzünü ve altına mickey mouse her neyse bir şort geçirdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Fotoğraftaki pijama) Giydirdim ve üstünü battaniye ile örtüp yanına uzandım,saçlarının kokusu çok güzeldi. Eşsiz bir kokusu vardı. Vanilya,şeker gibi kokuyordu. Tarif edilemez. -Sabah- (Damla Anlatır) Sabah uyandığımda Mert'in kolları arasındaydım. Dönmeye çalıştım,oha gram kımıldamadım. "Mert!" "Rahat dur ufaklık,kımıldanıp duruyorsun sabah sabah." "Kollarından kurtulabilseydim." "Ya bir rahat dur sevgilimin kokusunu doya doya içime çekiyim." Kımıldanmayı kesip bende ona sarıldım. + Mert - Efendim tek sevdiğim. + Beni bırakmanı sağlayan biri olursa 32 yerinden bıçaklar,sana bakan gözlerini kaşıkla oyup eline veririm. Sana dokunan, sana sarılan ellerini de önce iğneler saplar sonrasında iğneleri çıkarıp kolunu testereyle 100 parçaya ayırırım. Etlerini de sokak köpeklerine veririm! Dedim sinirli bir şekilde. Mert hem gülüyordu. Hem şaşırmıştı. "Damla bana benzemeni istemiyorum"dedi Ben ona benzemeyi istiyordum. "Ben senin gibi olmak,seninle beraber kavgalara karışmak, seninle suçluların cezasını kesmek istiyorum diyiverdim birden. "Hop yavaş gel,seni belanın içine sokamam!"dedi. Üzülmüştüm,ama iyiliğimi düşündüğünü de biliyordum. Merhaba psikopat aşık okuyucuları; Okuma 400 olmuş. Ama oylar düşük,zor bişey değil ki bi yıldıza tıklıycaksınız o kadar. Yorum da yaparsanız sevinirim. Yeni bölümü yarın öğlen yazmaya çalışıcam.
