Το επόμενο πρωί ξύπνησα μέσα στην τρελή χαρά παρόλο που δεν έπρεπε. Κακώς χαίρομαι που θα τον δω, όμως δεν μπορώ να το ελέγξω. Αφού ετοιμαστώ πηγαίνω στο σπίτι που μου είπε. Άλλωστε δεν έχουμε πολύ χρόνο μπροστά μας. Σε μερικές ώρες πετάνε για Ιρλανδία, επομένως πρέπει ότι είναι να γίνει και να ειπωθεί γρήγορα.
Μπαίνω σε ένα ταξί και του δίνω την διεύθυνση του Loui. Τα πόδια μου χτυπάνε ρυθμικά το πάτωμα του αυτοκινήτου μου από το άγχος και παίρνω πολλές αναρίθμητες ανάσες. Μόλις φτάσω έξω από το σπίτι, πληρώνω τον ταρίφα και αφού πάρω μια βαθιά ανάσα να ηρεμήσω τόσο τον εαυτό μου όσο και τον κόμπο στον στομάχι μου και στον λαιμό μου που κοντεύει να πνίξει, βγαίνω από το ταξί. Δείχνω την ταυτότητα μου στο άγνωστο bodyguard που βρίσκεται έξω από το σπίτι και αφού με αφήσει να περάσω κατευθύνομαι με βήμα γοργό προς την πόρτα. Χτυπάω ρυθμικά και αμέσως βλέπω τον Loui. Κάνει στην άκρη και μπαίνω μέσα. Με οδηγεί στην κουζίνα και αφού καθίσουμε στον πάγκο μου προσφέρει λίγο καφέ. Κάθεται απέναντί μου και εγώ κοιτάζω την κούπα μου. Δεν έχω την απαιτούμενη δύναμη ώστε να τον αντικρίσω.
«Απλά... συγνώμη. Πες με μαλάκα, πες με βλάκα, ηλίθιο, ζώο αλλά μην νομίζεις πως σε χρησιμοποίησα ή πως το 'σε αγαπώ' που σου είπα δεν το εννοούσα. Αλήθεια σ' αγαπώ πάρα πολύ απλά κόμπλαρα. Ήθελα να της πω να χωρίσουμε, αλλά δεν μπόρεσα. Δεν πρόλαβα. Θέλω να το κάνω μετά τις συναυλίες και όχι ακόμα. Σου ακούγεται χαζό, αλλά συγνώμη και παλι.» λέει γρήγορα και παίρνει μια βαθιά ανάσα.
«Είναι εντάξει. Άλλωστε και εγώ νιώθω πολύ άσχημα που στην ουσία την απάτησες μαζί μου. Δεν μου άρεσε ποτέ να μπαίνω ανάμεσα σε ζευγάρια κι όμως αυτό έκανα άθελα μου.» καθαρίζω λίγο τον λαιμό μου.
«Αλήθεια σε αγαπώ Adriana. Δεν θα το έλεγα αν δεν το εννοούσα.» μου πιάνει το χέρι και τότε σηκώνω το κεφάλι μου καρφώνοντας τον με τα μάτια μου.
«Και εγώ σε αγαπώ γαμώτο σου.» τον αγκαλιάζω δυνατά.
Εκείνη την ώρα νιώθω τον Loui να κοκαλώνει. Απομακρύνομαι και ακολουθώ τα μάτια του. Στην πόρτα στέκεται η Eleanor με τα χέρια σταυρωμένα στο στήθος της. Άγχος με καταβάλει και από την έκφραση λύπης στο πρόσωπό της καταλαβαίνω πως άκουσε αν όχι τα πάντα, τουλάχιστον το τελευταίο κομμάτι της σύντομης συνομιλίας μας. Οι τύψεις με χτυπάνε σαν ένα γερό χαστούκι και δεν μπορώ να κουνήσω ούτε έναν μυ σε ολόκληρο το σώμα μου. Εχω παγώσει στην θέση μου και το μυαλό μου δεν μπορεί να σκεφτεί τίποτα να πει.
«Eleanor εγώ...» ξεκινάει ο Loui όμως εκείνη σηκώνει το χέρι της στον αέρα κάνοντας του νόημα να σταματήσει.
«Την αγαπάς;» ρωτάει και με δείχνει. Ο Louis δεν απαντά, απλά σκύβει το κεφάλι. «Την αγαπάς;» ξανά ρωτάει πιο έντονα τώρα. Σηκώνει το κεφάλι του και κοιτάζει πρώτα εμένα και μετά την Eleanor.
«Ναι...» ξεφυσάει.
«Εσύ τον αγαπάς;» απευθύνεται σε εμένα. Στην αρχή δεν απαντάω και κοιτάζω τον Loui ο οποίος με κοιτάζει ήδη. Έτσι όπως γίναμε...
«Ναι...» λέω τελικά και βλέπω τους ώμους του Loui να χαλαρώνουν.
«Ωραία.» λέει μελαγχολικά και κουνάει καταφατικά το κεφάλι της. «Δεν θέλω να μπω εμπόδιο στην σχέση σας και την αγάπη σας. Θα νιώθω απαίσια ξέροντας πως κάνω κάτι τέτοιο.» λέει αμέσως και παίζει με το τζιν της.
«Δηλαδή;» την ρωτάει το Louis. Η δικιά μου φωνή δεν βγαίνει καν.
«Δηλαδή δεν είμαστε πλέον μαζί. Είστε ελεύθεροι να ζήσετε τον έρωτα σας.» συνεχίζει, όμως φαίνεται πως ένα μεγάλο κομμάτι της στεναχωριέται.
«Συγνώμη αν σε πλήγωσα.» της λέει ο Louis πλησιάζοντας την και ξεφυσάει.
«Δεν με πλήγωσες ακριβώς. Είχα καταλάβει πως κάτι παίζει με εσάς τους δυο, αλλά δεν φαντάστηκα αυτό. Πάντως μην ανησυχείς δεν πληγώθηκα πολύ. Φαινόταν πως η σχέση μας δεν ήταν το ίδιο με πριν.» ανασηκώνει τους ώμους της.
«Σε ευχαριστώ για όλα.» της λέει και αγκαλιάζονται. Έπειτα έρχεται προς το μέρος μου και με παίρνει μια φιλική αγκαλιά. Ξαφνιάζομαι, όμως ανταποδίδω.
«Να ξέρεις πως δεν κρατάω κακία, οπότε όλα είναι καλά. Θα είμαστε φίλοι όλοι μαζί.» ψιθυρίζει στο αυτί μου και χαμογελάει.
«Ευχαριστώ!» λέω βραχνά και αφού απομακρυνθούμε χαμογελάω όσο πιο πιστευτά μπορώ. Δυσκολεύομαι πολύ να πιστέψω τι έγινε μόλις τώρα και με δυσκολία της απάντησα. Νομίζω πως ήταν ότι πιο άβολο έχω ζήσει στην ζωή μου...
VOTE & COMMENT. THANK YOU:*
ESTÁS LEYENDO
Management Relationship
Fanfic«Ποτέ μην αγνοείς αυτά που νιώθεις. Πράξε όσο είναι νωρίς, γιατί θα χάσεις την ευκαιρία σου & ίσως να μην μπορέσεις να ξανά δοκιμάσεις. Όμως ποιος ξέρεις τι μας επιφυλάσσει το μέλλον; Άσε την τύχη σου να πράξη...»
