Reasons To Love

CHAPTER 1: Moving Up

Tine's POV

Mommy: Tine! Move faster at male-late ka na sa recognition day niyo.

Me: Opo Ma! Palabas na po.

Hays, bawal ako ma haggard ngayon kasi nasa akin na naman ang spot light sa recog. Ay joke lang ayoko nga ng ganun eh wala namang magagawa kasi kailangan.

Kuya Ed: Tine ano ba magagalit na naman si Mommy!

Me: Saglit lang kuya, beastmode ka na naman.

Makalabas na nga dine sa kwarto at baka magiba pa ito.

Bumaba na ako at nakita si Kuya Edison na naghihintay sa akin. Halatang iyamot na sa sobrang tagal ko.

Tiningnan niya ako tapos lumapit at pagkatapos.
.
.
.
.

Kuya Ed: Congrats Tine!

Sigaw niya lang naman sa tainga ko. Oh my gosh my precious ears tapos may payakap yakap pang nalalaman. Nakakadiri.

Me: Ano ba Kuya Ed alam mo bang ang tagal kong nag-ayos tapos guguluhin mo lang, lumayo ka nga sakin!

Nakakabuwisit.

Lumayo na ako sa kanya at dumiretso na lang sa kotse, nandun na din naman si Mama at naghihintay.

Mommy: Oh, bakit ganyan ang mukha mo. You should be happy today.

Oo nga Ma, sana nga masaya ako ay iyan kasing panganay niyong anak ang sarap ipalibing ng buhay.

Me: Si Kuya kasi ginulo yung buhok ko.

Mommy: Pabayaan mo na yang Kuya mo, proud lang yan sayo and of course I am very proud of you too Tine.

Napangiti ako kay Mama. Kahit kailan talaga alam na niya yung way para mapangiti ako.

Pumasok na din si Kuya sa passenger's seat tapos tiningnan niya ako dun sa mirror. Nginitian ko na lang para matapos na, kahit ganyan naman yan mahal ko yan eh.

I want to be happy kahit na this day lang.

=SCHOOL=

Okay!

Grade 9 na yung bibigyan ng award. Actually wala naman akong pake dun sa ibang may awards eh ang hinihintay ko lang naman yung pangalan ko. Sanay na akong laging nasa top ng class kaya hindi na ako nabibigla but mabibigla ako for sure kung mawala ako sa Top.

One time nangyare na yun, when I was Grade 5. Biglaan akong naging Top 2 for some reasons at tsaka niyo na yun malalaman kasi bawal ang throw back ngayon. Ang sinabi lang sakin ni Mommy.

Mommy: Pabayaan mo na, pagbigyan na muna natin yung iba.

Kahit na yan yung sinabi ni Mommy alam ko naman n medyo disappointed siya sakin that time pero heto ako ngayon bumabawi na sa kanya but I'm not doing this just for her because this is for me and for my future.

"And for being the defending Top 1 ever since she step here in our campus! Ms. Zuzet Tine A. Valdez!"

Umakyat na ako ng stage kasama si Mommy tapos si Kuya siya yung nasa baba para ma take ng pictures sa aming dalawa.

As usual madami yung pumalakpak at syempre mas marang sumigaw.

Sobrang saya ko. Another achievement para sakin at napangiti ko na naman si Mommy. I'm happy with my family, being with this two person in my life is the best part of it.