( OĞUZHAN ' IN AĞIZINDAN )
Şaka mıydı bu ? Esra bana mesaj atmıştı . "Seni seviyorum " demişti .
Bu gerçek miydi ? Bunun gerçek olmasını istiyordum . Çünkü bende onu seviyordum . Ama bu bir şaka ise çok üzülürdüm . Belki de sadece hoşlanıyorumdur ondan . Tabii ki her an onun yanında olmak ve sadece bana gülümsemesini istemek hoşlantıya giriyorsa evet ondan hoşlanıyordum .
Mesaj atmalıydım ona . Eğer gerçekse sadece bana gülümsemesini sağlayabilirdim belki de .
Mesaj atalı yaklaşık yarım saat olmuştu . Ve ben bilgisayarın başında bana cevap vermesini bekliyordum . İşte çevrimiçi olmuştu . Aradan iki dakika geçmemişti ki mesajıma cevap yazdı . " Bu bir şakaydı oğuzhan . Üzülmedin değil mi ? " demişti .
O anki öfkeyle bilgisayarı duvara fırlattım .
Canım acıyordu . Sadece bana gülümsemesini istediğim kız bana şaka yapmıştı . Nasıl tarif edilir bu acı bilemiyorum ama bir an önce bu acının dinmesini istiyordum . Fakat dinecek gibi de gözükmüyordu . Biraz kafamı dağıtmalıydım . Hava almak istiyordum sadece . Havanın ciğerlerimi yakmasını istiyordum . Babam hep derdi " Bir acı başka bir acıyı unuttururmuş evlat . Sen sen ol başına gelen her acıya sitem etme çünkü o acı seni diğer acılardan daha güçlü yapacak bunu sakın unutma " .
Tam da istediğim gibi olmuştu . Dışarıya adım atar atmaz Ankara ' nın keskin ayazı ciğerlerimi yakmıştı . Nasıl hissetmem gerektiğini bilmiyordum . Kalbim mi ? O zaten ölmüştü . Acım mı ? Dinmedi hala . Alıştım sadece . Ne yapıp edip Esra ' nın sadece bana gülümsemesini sağlamalıydım . Ama bu nasıl olacaktı ? Gelecekte kelebeğim olacak kadını şimdi kendime nasıl aşık edecektim ? İnanın bilmiyordum .
