X FACTOR TEAM...
Sabah erkenden kalktım hemen altıma dar kot siyah pantolonumu üstüme kahverengi vücuduma yapışan bir gömlek, deri siyah montum ve converselerimi giydim. Dışarısı soğuk görünüyordu tam evden çıkacakken.Annem:
“Kahvaltını yap ve bizi bekle..”dedi.Heyecanlıydım.Masaya oturup annemin hazırladığı kahvaltıdan bir iki lokma aldım ve kalktım.Annem,Amy(kardeşim), Math(abim) odadan koşa koşa geldiler.Abimi seviyordum çünkü hep arkamda oldu.Derin bir nefes aldım ve evden çıktık.Arabamız yoktu.Bu yüzden amcam Jhoony ve ikizleri Sam ve Sally ile birlikte onların arabalarıyla gidecektik.Evin önünde ayakta amcamların gelmesini bekledik.Sağ taraftan bir ışık yansımaya başladı, bunlar amcamlar.Geldiler ve arabaya hızla bindik.Saat daha 7.40, heyecanıma hakim olup derin nefesler alıp vermeye başladım.
Stüdyo gözüktü ve amcam beni utandıracak bir şekilde camdan bağırmaya başladı:
“Dostum bu kız işte bu kız benim yeğenim!!!” Ben ise kısık bir sesle:
“Amca önüne bak beni utandırıyorsun -_-“ dedim.Aman tanrım böyle bir kalabalık hayatımda hiç görmemiştim.Amcam elimden tutup beni bir sıraya soktu annem beni stüdyonun içinde bekleyeceğini söyleyip kayboldu amcama kim olduğunu sordular ve babam olduğunu söyledi yoksa başka şekilde sokmazlardı.Kameralar geldi ve bizi çekmeye başladılar.Bir adam bana kendimi tanıtmalarını söyledi ve bana bir yapışkanlı kağıt verdi üstünde’’1958324’’ bu sanırım sıramdı hemen üstüme yapıştırdım.Ben kendimi tanıtmaya başladım:
“Mary Victoria Whinston”dedim. Hemen stüdyoya geçtim sonra orada annemi buldum ve bugün herkesi elemeler için kağıt doldurmalarını söylediler annem bana oradan bir form verdi amcam beni ve annemi arabaya bindirdi ve eve geldik.Math,Amy beni arabada beklediler.Onlara sarıldım ve yarın çıkacağımı söyledim.Eve geldik ve ben bir duş alıp yattım.
Sabah yine aynı heyecan ama bu biraz daha farklıydı.Bu sefer kahvaltı yapmadım annem üstünde ‘1 NUMARASIN MARY’ diye bir tişört giymiş.Aman Allahım :O Çok utanıyorum gerçekten.Neyse arabaya bindik amcamlar bizde kalmıştı.Stüdyoya geldik ve hemen içeriye geçti bekleme salonunda herkesi kameralar çekiyordu herkes sanki ünlü olmuş gibi kameralara yavşıyordu :D.Ben ise açlık başıma vurmuş bir şekilde simit yiyordum kameralar beni çekerken rahatsız oldum ve :
“Affedersiniz de karnım gerçekten aç ve rahatsız oluyorum.”dedim ve herkes güldü kameraman tamam anlamında başını salladı.Ve sıra sıra kişiler gitmeye başladı.Sıra bana yakalşıyordu.Anons veren kişi sırada Kelly Williams ve ondan sonra Harry Edward Styles ve ve sonra bendim..3’ümüz bekleme salonundan alınıp küçük bir odaya alındık.Kelly adındaki kız ayakta beklemeye başladı ve hadi hadi çık falan dediler ve kız sahneye girdi.Simon’un sesi geldi.Aman tanrım ölücem.Biran gözüm Harry’e takıldı.Bana bakıyormuş.Biran göz göze geldik.Ama bu bakışmayı bozan alkışlar beni irkiltip sahneye bakma ihtiyacı getirdi ve baktım sonra Harry sahneye tam giderken ailesi onu öpmeye ve kucaklamaya başladı.Sahneye gitti ve kendini tanıttı.Şarkıyı söylemeye başladı ve sesi beni büyüledi biran “Ohaa sese öl..” deyip atlayacaktım sahneye.Sonra Harry sevinçle annesine sarıldı sıra bendeydi onun yanından geçerken :
“İyi şanslar”dedi. Dedi de şuan nasıl şarkı söyleyeceğim.Kafamı boşalttım.Annemler ile sarıldım ve seni seviyoruz diye bağırdılar.Sahneye merdivenlerle çıkıp gülümsedim:
“Merhaba.Bize kendini tanıtır mısın” dedi Simon.
“Merhaba.Ben Mary.Mary Whinston.15 yaşındayım ve öğrenciyim.”
“Bugün bize ne söyleyeceksin.?!?”
“Katy Perry-Firework.”buyur işaretinde elini kaldırdı.
Şarkıyı söylüyordum ve güzel gittiğimi sandım.Ama Simon elini dur işaretinde kaldırdı ve
“Sesin gerçekten çok iyi ve ben bu sesi desteklerim”dedi Simon.Zıpladım ve alt dudağımı ısırdım.Diğerleride evet dediler ve bunu gerçekten başardığıma inanamadım.Kazandım ve teşekkür edip,sahneden indim ve amcamın kucağına atladım ve çığlık atmaya başladım.Sonra artık burada ki yatakhanede kalacağımızı söylediler şimdi herkes evine gidip eşyalarını toplayacaktı biz arabaya hızla bindik ve eve geldiğimizde bavulumu topladım..
