Missing: Seungcheol's Sister

Chptr 2

Soea's POV

Pagkagising na pagkagising ko sobrang sakit ng ulot ko at parang mabigat yung pakiramdam ko. Hinawakan ko yung noo ko at hindi naman ako mainit. Bahala na nga. Kumain na ko at nagasikaso. Pagkatapos, pumunta na agad sa sakayan. Hindi pa tumatagal ng ilang minuto dumating na din yung bus. Pumasok ako don at naupo sa dulo. Umandar na ulit yung bus. Sa tabi ako ng binatana umupo. Ang sarap kasi tingnan ng mga bagay ng madadaanan nitong bus. Maya maya may sumakay at umupo sa tabi ko. Balot na balot aya. Facemask, shades at nakahoody. Wow men. Ang lamig sa Pilipinas. Pero alam kong lalaki sya dahil sa katawan nya. Kung paranoid siguro ko, iisipin ko na holdaper to. Pero hindi yon ang nakaagaw ng pansin ko. Kundi yung hawak hawak nya. Ang dami nyang bitbit na pagkain na nakalagay sa plastic. Natawa ko sa ginagawa nya. Para makakain sya, pinapasok nya yung pagkain sa bunganga nya. Kahit na nakamask sya. Naalala ko tuloy si Vernon. Hahaha. Ganyan kasi sya sa One fine day nila. Lamon everywhere. And mask everyday. Pfft.

"Don't you know that staring is rude?" Sabi ng katabi ko habang ngumunguya. Natawa ko dahil sa ginawa nya. Hindi ba pwedeng itigil nya muna yung pagkain nya kasi nagsasalita sya? Pfft.

"Don't you know that talking when your mouth is full is rude?"

"Don't you know that talking to you is nonsense?"

"Don't you know that you're the one who talk to me first?"

"Don't you know how to shut your mouth?"

"Don't you know how to stop talking to me?"

"Don't you know that you're the one who staring at me?"

"Don't you know what's the meaning of the word stop?"

"Shut up."  He surrender.

"Pfft."

"Don't laugh."

"Don't you know that laughing is the best medicine?"

"Best medicine? For what? For admitting you to the mental hospital?"

"Hahahaha!" I laugh out loud dahil sa sinabi nya. This stranger is funny. Napatigil ako sa pagtawa ng bigla syang tumayo. At naglakad palabas ng bus. Huminto na pala yung bus. Nagmadali akong tumayo at bumaba na ng bus. Naghanap ako ng mga bibilhin ko at pagkatapos non, pumasok ako sa isang convenient store. Bumili ng shampoo, towel, toothpaste. At ipapadala ko sa Seventeen. De joke. Naubusan na kasi ako. Malapit na sana ko ng counter pero may nauna sakin. Hinayaan ko na sya at tumabi sa kanya. Sya na naman?!

"Ikaw na naman?" Sabi ko na parang amaze na amaze. Hahaha. Wala lang. Natatawa lang ako kasi nagkita ulit kami. Hindi ba nakakaamaze na yung tao na ngayon mo lang nakita, nakita mo ng dalawang beses? Pfft. Para sakin amazing yon.

"Ano naman kung ako ulit?" Hindi ko pinansin yung tanong nya at tumingin sa binili nya.

"Pagkain na naman?! Grabe ka. Kanina pagkain din hawak mo ah? Ngayon pagkain na naman?"

"Ano naman sayo?"

"Ano naman sakin? Hindi ko din alam. Itanong mo sa pagkain mo. Baka alam nya." Hindi sya nagsalita pero narinig ko na nagsmirk sya. Hahaha. Nagbayad na sya tsaka sya lumabas ng store. Pagkalabas nya napansin kong may nahulog mula sa wallet nya. Hindi ko alam kung ano yon dahil nakataob pero pinulot ko at hindi ko na tiningnan kung ano oa yon.

"Manong, babalikan ko na lang to ah? Saglit lang!" Sabi ko at tumakbo na palabas. Kung hindi ko man mabalikan yon, bahala na si Jisoos. Lumabas na ko at hinanap si masked guy. Nakita ko sya sa naglalakad palayo at syempre, habang kumakain.

"Ya!" I shouted. Pero bingi ata sya at hindi nya ko narinig. Tumakbo na ko at naabutan ko sya. Oh yeah. Hindi naman sya masyadong malayo. Hehehe. Trip ko lang sumigaw kanina para dramatic. Hinawakan ko sya sa wrist para tumigil sya sa paglalakad nya.