Adsız Bölüm 14

2K 139 0
                                    


Aradan geçen 2 ay sonun da evde gözünün gördüğü tanımadığı bir çok kişi vardı, annesinin kırkın da..

Kimdiler..neden burdaydılar..Onca zaman yarı aç yarı tok yaşarken neler yapıyorlardı..

Peki şimdi neden gelmişlerdi. İçinden onları kovmak geliyordu. Akşam son kişi gidince rahat bir nefes 

aldı.Kapı çalınca Mete'nin gelmesi ile biraz sevinmişti.

"içeri geç abi ...Çay yapmıştım.."

"Tamam abicim"

Mete içeri geçip oturduğu sırada kapı tekrar çaldı..

"Kızım başın sağolsun..Kusura kalma , bu acılı günün de rahatsız etmek istemezdim ama 3 aylık kira 

birikti..Ben de sonuç da bu evden geçiniyorum.."

"Tamam Hayriye abla ama şu an .."

Mete " Ablacım toplam borcumuz ne?"

Hayriye ablanın gözleri ışıldamıştı..Borcu fazlası ile alınca "Kusura kalma kızım sen de halimden anla"

"Tamam abla ..tamam..En kısa zaman da evi boşaltırırım.."

"aaaaa olur mu ? kızım "

"Kardeşimi yanıma alıyorum abla..sende gönül rahatlığı ile evini kiraya verirsin" deyip kapıyı 

kapattılar. Ayşegül , Mete'nin arkasından salona girdi..

"Abi?"

"Abi falan yok..Ayşegül..Benimle bize geliyorsun..Orada sana her şeyi anlatacağım..O zaman kararını 

ver.."

---------------------------------

Ayşegül'ün eşyalarını almış, gerisini kiraladıkları bir depoya koymuşlardı...Evdeydiler

"Bak Ayşegül.."

diye bir genç kızın odasına girmişlerdi..

"Abi sahibi yokken , odaya girmeyelim.."

Mete yatağın bir kenarına oturdu, Ayşegül de biraz yanına..Komidin üstündeki resmi aldı..

"Bu Çiçek kızkardeşim"

"Nerede? tanışmak isterdim kendisi ile"

"Annenle birlikte..Ben annene Çiçek'i , annende bana seni emanet etti.." dedi gözyaşı yanağından 

kayarken.."Çiçek senin gibi ruhu da yüzü de temiz bir kızdı..Senin gibi çirkin derlerdi..( tebessüm etti )

zamanla kendisine nasıl bakacağı ve ilgilenceğini öğrendi..ve dikkat çekmeye başladı.."

Derin bir iç çekti..

"Çiçek bir manyağa aşık olmuş.O da önce Çiçek 'in parasına sonra da kardeşime aşık oldu..Zamanla

Çiçek onun niyetini anlayınca onu bırakmak istedi.." dedi

Uzun sayılacak bir sessizlikten sonra koluna dokunan Ayşegül' e bakıp 

"Onu elde edemeyeciğini anlayınca da öldürdü."

Ayşegül elindeki resme bakınca ..gördüğü kızla birbirlerini andırdıklarını farketti. Mete ona dönüp

"Ayşegül..Tamam sen çiçek değilsin ama onun gibi kardeşimsin.." diyerek elinden tuttu..

"Kardeşim..ölünce annem kendini içine kapattı..Bana kardeş .. ona da .... kızı olur musun?.."

Ayşegül başını evet anlamında sallayınca sarılıp birlikte kayıplarına ağladılar..

---------------------------------------

Annesi Ayşegül'ü kabullenmiş ve Çiçek'in öldüğünü de kabul etmişti.Artık birlikte yaralarını sararak 

yollarına devam ediyorlardı..Kanuni olarak da Ayşegül'ü şirkete hisse vererek birlikte çalışmaya 

başlamışlardı.

"Abi .."

"Efendim çiçeğim.." 

Ayşegül ona böyle seslenmesinden zevk alıyordu..Bu onu ne kadar kabul ettiğini gösteriyordu..

"Abi şu Ahmet 'lerin işinin dosyası.." diyerek uzattı..

Tek anlaşma buydu , araların da...Ahmet'lerin işleri ile şahsen ilgilenmeyecekti.

Başından onca olay geçmişti.Bir kez bile aramamışlardı..

O zaman ona neydi , onlardan..

-------------------------------------

Ahmet sinir oluyordu..Ayşegül ortadan kaybolmuştu..Mert çekip gitmişti..Zor bela yurtdışındaki işleri 

takip etmeye başlamıştı..

----------------------------------

Artık Ahmet bunalmıştı.telefona iyice çemkiriyordu..

"Bana bak Mert..hemen o poponu kaldırıp buraya geliyorsun..Madem ben patronum , hemen.."

-----------------------------------

"Ya oğlum, nasıl bu kadar karıştırdın işleri.."

"Ne bileyim..Bir anda bu durum da buldum kendimi...Mete'nin derdi ne anlamadım ..zora sokuyor 

beni.."

"Birlikte bir yemek yiyelim.."

---------------------------------

"Mete ...bak bu böyle olmuyor.kardeş.."

"Alınmaca yok..sonuç da  iş yapıyoruz ve ben de kendimi korumalıyım..Aslın da ortaklık kurarsak daha  

karlı olmaz mı?"

"Bakın iyi niyet olarak yanlızca % 10 luk bir hisse..Adı olur ..Bende gönül rahatlığı ile size yardım 

ederim..Olmaz mı?"

Ahmet bir düşünelim diye söyledi ama piyasaların durumu belliydi ve Mete'nin yardımı ile düzene 

girerdi. Mert'le konuşup karar verecekti..

Mert , Mete'nin haklı olduğunu söylediği sırada..Mete

"ya Ayşegül bak üzme beni.."

"Abi ..ne konuştuk seninle ..Beni onlara bulaştırma..Bak gitmemi istemiyorsan 

sen ortak ol..Ben annemin yanına gidiyorum..Biz dışarı yemeğe gidiyoruz.."

"evet ..ben ve kızım yemeğe gidiyoruz " diyerek içeri girdi..Mete 

" eeeee bu iki güzele bir erkek eşlik etmeli ..değil mi?"

Birlikte atışarak yemeğe çıkmışlardı..Ayşegül çok mutluyum çok diye içinden geçiriyordu..


ÇİRKİN ( tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin