FairyTail:Yıkım

Savaş

      Delikten içeriye tek sıra halinde sürünüyorduk.Dizlerimin yandığını hissedebiliyordun.Acıyordu.
      Sonunda bir yere ulaşmıştık ama etraf çok karanlık ve kötü kokuyordu.
     Gözlerimiz karanlığa alışınca etrafı araştırmaya başladık ve en girmek isteyeceğim yere  girdiğimizi fark ettim.
-Zindan...(sarı)
-Kraliyetin zindanına mı geldik cidden.(Gray)
-Çıkalım buradan.Hemen!(Kate)
-Asılmak istemiyorsanız hızla inin aşağıya!dedim baronları delikten aşağıya ittim.En azından Kate'i.
       Bana baktı ve kızardı.O kızardığını fark edince hemen önüne döndü.Şaşkın ve ifadesiz bir surat takınmaya çalıştım ama olmadı.Daha çok 'K-Kate...?"gibi.
Sarı'dan:  
Karanlık tünelde tekrar yürümeye başlamıştık.Bu can Sıkıcıydı artık.Natsu'yu aradım etrafta.Bulunca da yanına gittim.Göz ucuyla bana baktı ve burukça gülümsedi.Bende ona gülümsedim.
-Luce...dedi ve elimi tuttu.Bende tuttum.Arkadan bitinin bana baktığını hissettim.Arkamı döndüm.
-Lisanna..?dedim fısıltıyla.Natsu ve diğerleri duymamıştı.O bana ve Natsu'ya bakıyordu ve benim ona baktığımı fark etmemişti.
      Yüz ifadesini tanımlamak zordu.Hem bir şeyi kaybetmiş gibi hem de 'belki de böylesi daha iyi' der gibi.
    Sonra Elfman'ın yanına gitti ve ona sıkıca sarıldı.Buna sevindim ve önüme döndüm.
Lisanna'dan: 
Böylesi daha iyi...Onlar mutlular.diye düşündüm.Ondan zaten vazgeçmiştim ama yine de kalbimi kırıyordu.Daha fazla üzülmek istemiyordum.Beni gerçekten seven birini bulmalıydım.
-Elf-nii şu ışık ne??..ciye sordum.Gözlerimi kısmış elimi yine de
gözlerimin önüne koydum.
-Çıkış...
       Grup halinde ışığa yöneldik.
-Büyük Salon mu?
-Ah,sonunda geldiniz!