ΑΝΤΡΕΑ
Έφυγα από το στούντιο φανερά εκνευρισμένος. Εδώ και αρκετό καιρό τηλεφωνούσε αυτή η γυναίκα από την Ελλάδα και επέμενε να μου μιλήσει. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν άλλη μια πλούσια που ήθελε κάποιες ιδιαίτερες φωτογραφίες από τον γνωστό πια, Αντρέα Καναβάρο. Το ήξερα ότι τα τελευταία χρόνια το όνομα μου είχε γίνει αρκετά γνωστό στο εξωτερικό και έτσι δεν μου είχε κάνει ιδιαίτερη εντύπωση. Κάθε τόσο μου τηλεφωνούσαν για συνεντεύξεις και δουλειές από όλον τον κόσμο. Το αστείο της υπόθεσης ήταν ότι κάποιοι σχεδιαστές ρούχων, ήθελαν εμένα να κάνω την φωτογράφηση της συλλογής τους και πολύ συχνά μου ζητούσαν να παραστήσω και το μοντέλο. Μερικοί από αυτούς είχαν τρομερό θράσος, νόμιζαν ότι με τα λεφτά τους μπορούσαν να έχουν ότι ζητούσαν.
Γι'αυτό μισούσα όλους αυτούς τους πλούσιους και τους δήθεν. Το μόνο που τους ένοιαζε ήταν να κερδίσουν κάτι από εσένα για να γίνουν πλουσιότεροι. Τα λεφτά μου τα σκορπούσα όπου ήθελα και όπως ήθελα, κυρίως με φίλους. Ποτέ δεν ήμουν από τους ανθρώπους που στόχος τους ήταν να αποχτήσουν χρήματα, απλά έτυχε και ήρθαν. Ήμουν σε θέση να αποφασίζω εγώ για το ποιες δουλειές θα αναλάμβανα και είχα γίνει πολύ εκλεκτικός. Κανένας δεν θα μπορούσε πια, να αποφασίζει για εμένα... ήμουν κυρίαρχος του εαυτού μου και αυτό δεν θα άλλαζε.
Κάποια στιγμή αποφάσισα να κλείσω ένα ραντεβού με αυτή τη γυναίκα και ενημέρωσα την Λουσία ότι θα την δεχόμουν, εφόσον ήταν διατεθειμένη να έρθει στην Ρώμη για να με συναντήσει. Την ίδια μέρα που της το ανακοίνωσα, της τηλεφώνησε και εκείνη δέχτηκε αμέσως... μου έκανε εντύπωση το πόσο γρήγορα είχε πει το ναι. Όταν ρώτησα την Λουσία πως λεγόταν αυτή η γυναίκα και άκουσα το όνομα της τα έχασα, Αννέτα, το επίθετο δεν με ενδιέφερε. Αμέσως το μυαλό μου με γύρισε αρκετά χρόνια πίσω.
Θυμήθηκα όταν ήμουν έφηβος ακόμα και είχα γυρίσει από το κολέγιο για τις θερινές διακοπές πίσω στο πατρικό μου, ο πατέρας μου έλειπε στο εξωτερικό για κάποιες δουλειές και θα επέστρεφε λίγες μέρες αργότερα. Με την μητέρα μου, ποτέ δεν είχαμε καλές σχέσεις αλλά αυτό το είχα συνηθίσει και δεν με ενοχλούσε... ένα βράδυ είχα βγει με τον Αντόνιο και κάποιους άλλους φίλους μας, όταν επέστρεψα στο σπίτι ήταν πολύ αργά, σχεδόν ξημερώματα και εγώ ήμουν ελαφρώς μεθυσμένος. Τραγουδούσα δυνατά και φάλτσα, χωρίς να δίνω ιδιαίτερη σημασία στους υπόλοιπους που κοιμόντουσαν. Ένιωθα ότι εκείνη η νύχτα ήταν η καλύτερη της ζωής μου, ήταν η πρώτη φορά που είχα βρεθεί ερωτικά με γυναίκα και η χαρά μου δεν περιγραφόταν, είχα γίνει σωστός άντρας! Αρκετοί από το προσωπικό ξύπνησαν και προσπαθούσαν να με ηρεμήσουν αλλά εγώ δεν καταλάβαινα τίποτα, συνέχισα να τραγουδάω ώσπου κατέβηκε από τον επάνω όροφο η αγαπημένη μου μητέρα!
YOU ARE READING
Μια Φωτογραφία μόνο...
RomanceΈλενα Ιωάννου και Αντρέα Καναβάρο. Εκείνη Δασκάλα... εκείνος Φωτογράφος... Εκείνη στην Αθήνα... εκείνος κάπου μεταξύ Λονδίνου Ρώμης και Τοσκάνης... Εκείνη οκτώ χρόνια με τον ίδιο άντρα ενώ εκείνος απελευθερωμένος και σεξουαλικά ενεργός σε υπερθετ...