Faded Memories of an Angel (ONE SHOT)

A/N: Here's the continuation of Wanting my Stepsister on the side story of Faith Cloe. Kung hindi niyo pa po nababasa ang WANTING MY STEPSISTER! WAG MO NA ITONG BASAHIN! My First One short story here at watty! Vote & Comment <3 Enjoy reading...

Im now in heaven. This the place na gusto kung puntahan noong bata pa lang ako. Sinubukan kong galawin ang kamay ko. Salamat makakasama ko narin si daddy at mommy. I was suffered from tumor. At ngayon feel ko na lang gumalaw galaw ng maayos. Wala na ang sakit nararamdaman ko. Gusto kong makita si God at magpasalamat ng marami dahil nakilala ko ang mga bagong kaibigan ko. Masuwerte parin ako dahil nakilala ko sila, natunghayan kung gaano kabait ang mundo dahil may pinakilala pasakin si God na maasahan. I never cried simula ng mawala sina daddy at mommy. Sabi nila wag daw akong iiyak. Ngumiti lang daw ako kasi yun ang billboard na binigay ni God para malaman na kahit anong problema, hinding hindi kasusuko. Parang may tubig na tumutulo sa pisngi ko. Hindi ko nalang pinansin at kanina ko pa nararamdaman ang mabigat na bagay sa kamay ko.

Naalala ko yun araw na nasa ospital kami ni kuya Kevin. Birthday ko yun. Si kuya Kevin lang ang kasama ko. He was good to me, he was my angel. Cinelebrate namin ang 18th birthday ko. I really love him. Hindi bilang isang kapatid. Pero dapat doon lang ako lumugar. I fall inlove with him the day that I first met him. Naalala ko pa yon araw din yon. Umiiyak siya, nakaupo siya sa libingan ng daddy that day nandoon din ako. 17 palang siya noong. Nasa may puno ako at nagtatago. "Bat ganun dad!? Mommy didn't love you!"

"She's searching a old lover! I hate her...!" sabi niya habang binubunot ang bermuda grass.

"Dad! I really hate me! she don't love me!" maputi siya at halatang mayaman. "Sh*t I can't stand her! I really hate her!" he yelled tapos humagulgol ng iyak. Bago palang sa paningin ko ang umiiyak na lalaki. Napangiti ako. 8 years old palang ako ng mga araw na yon. Hindi ko alam kong paano ako nakasurvive sa bahay namin magisa. My mom and dad died on a car accident. Sumilip ulit ako sa puno at pinagmasdan siyang umiiyak. "Dad! help me" Ngayon pa lang ako nakakita ng lalaking umiiyak. May batong akong naapakan at nadulas ako. "Ahhh...sorry...sorry..." niyuko ko ang ulo ko at unting unti kong tinaas. Pero wala akong mukha nakatingin sakin. I glanced at him. Umiiyak parin siya at binubunot yun bermuda grass. Tumayo ako at naglakad palapit sa kanya. *kulbit*kulbit*

"I want to be friend with you..."

Naalala ko pa yun araw na umiyak siya ng dahil sakin. Nandoon ako sa ospital nun. I thought mamatay na nga ako, but God save me. Ilang beses na akong tinangin ng buhay ko. There was a time na sabi ng isang doctor sa ibang bansa. I could only a live in 1 week. Halos pinatikim na nga ni Kuya Kevin lahat ng pagkain sakin. Natatawa nga ako. Naalala ko rin yun nagenchanted kingdom kami. Halos makalimutan ko na ang lahat. "Ohh, sakay na tayo..." Hinawakan ko yun kamay niya. Wala na niisa ang buhok ko but Im wearing a black wig. "Kuya! Doon tayo!" turo ko sa isang ride doon. "Yoko nga! tara doon!" hinila niya ako. At pinunsan ang pawis ko. He was simple sweet from being that. May naramdaman nanaman akong agos mainit na ng tubig sa pisngi ko. "Teka, mas bagay sayo ito!" tinaas ni kuya ang isang pink dress na isusuot ko sa prom night namin. Dalawa kasi yun binili niyang cocktail. Ayaw kong masayang ang isa doon. Kaya gustong kong isuot sila ng sabay. "Wag na lang kaya akong pumunta!" sabi ko ng nakacrossed arm.

"Anong wag! Ako naman ang magiging escort mo e!" sabi niya at tinulak ako sa comfort room dala ang pink na cocktail. Isipin ko pa lang simula ngayon hindi ko maririnig ang bosses ng taong mahal ko. That was the nightmaire. I glanced at Kevin Rui. Nasa opisina niya ako... At wala siyang ginawa kundi magtrabaho... Hawak niya ang laptop niya, at tinitingnan ko siya kung bawat galaw niya. "Oyy! Don't stared at me that way!" Niyuko ko ang ulo ko at napangiti. Naramdaman ko nanaman yun mainit na tubig na umaagos sa pisngi ko. Buhay pa ako. Wala ako sa heaven. And for sure isang makina na nalang ang bumubuhay sakin. Naramdaman ko nanaman ang pagagos ng mainit na tubig sa pisngi ko. Minulat ko ang mata ko. I saw Kuya Kevin, nanakasandal sa mga kamay ko habang hawak hawak ang kamay ko. Ito pala ang taong mahal ko. Yun tubig pala na umaagos sa pisngi ko. That was my first tear sa isang tao. "Ku---ya--" pinipilit kong taasan ang boses ko. Pero kulang parin yun para marinig at malaman niyang Mahal na mahal ko siya at gusto kong mabuhay na kasama siya. Gusto kong gisingin siya pero hindi ko kaya. Pumikit ulit ako. At nagflashback nanaman yun panahon na nakasama ko siya.

"Friend? ayoko nga? Ang dungis mo!" tapos umirap siya sakin...

"Ganyan mo ba tratuhihin ang angel.."

He glanced at me. "Ikaw, angel?..." pagkatapos niyang sabihin yun nag acted siya na parang nasusuka.

"Hoy! Iyakin!" dumila ako sa kanya.

"What you just said?"

Tumayo siya sa pagkakaupo at akmang hahabulin nya ako ng bigla akong nadapa. "Ahh.." I cussed. Hinawakan.ko yun tuhod ko at hinimas himas yon. "What happen to you! young lady?" Binuhat niya ako at kung saan man niya ako dinala? Hindi ko alam? Nagising na lang ako sa isang malaking kwarto.

Minulat ko ulit ang mga mata ko. Anytime na gustuhin ko, mawawala na ako. But this is not the right time yet. Pagod na ko. Masaya na ako makasama lang ni kuya si Apperine. She was so lucky. Naramdaman ko nanaman yun mainit na tubig na umaagos sa pisngi ko. Naramdaman ko biglang gumagalaw si kuya Kevin. Unting unti niyang minulat yun ang mata niya at tumingin sakin. "Cloe...cloe..." Niyakap niya ako. "Wag kang pipikit tatawag ako ng Nur---"

"Wag...n-na..." sabi ko. "May gusto akong sabihin sayo...?"

"Wag ka ng magsalita angel..." he said "Tatawagin ko lang ang nurse..." Nararamdaman ko na iiyak na siya. "No...need..., Plea--se ku...ya... Don't...cry..." Hindi ko na kaya. Parang anytime kelangan ko nang matulog ng mahaba.

"Wag kang pipikit..." nagbabanta nang tumulo ang luha niya.

"Ma...hal...ki...ta...kuya ko! Nagpa...pa...salamat...ako...that God sent me a good person like you..."

"Cloe... wag ka ng magsalita please" Hinaplos niya ang mukha ko.

"Kuya...wag...mong...pabayan...si Appy! Ill be your angel... at ang magiging baby niyo..." ngumiti ako.

"Cloe... please wag ka ng magsalita..." Marami pa akong gusto sabihin kay kuya pero gusto ko nang ipikit ang mga mata ko at matulog ng mahimbing. Hinawakan niya ang kamay ko.

"Lumaban ka, di ba lumalaban tayo? Lumaban ka huh? Mahal na mahal ka ni kuya?" Ngumiti ako.

"Gus...to... ko... nang...makasama ang parents ko kuya..."

Humagulgul na siya ng iyak. "Don't leave me?" he said.

"God...never... leave you... kahit...gaano pa...kalaking pagsubok ang dumaan sa buhay...ng tao..."

"Don't leave me, Cloe magpromise ka!" hinalik halikan na niya ang kamay ko.

"Ku...ya... Si...gu...ro...mag...kikita parin...tayo?" Tumayo siya at dumampi ang mainit niyang labi. "Oo, magkikita parin tayo..."

"Ku...ya Kevin...Do me...a...favor...magpromise ka sakin na kakalimutan si Faith Cloe...?" Naramdaman ko nanaman yun mainit na tubig na umaagos sa pisngi ko.

"Cloe..."

"Kuya...promise?"

"I promise"

Napangiti ako. Pinunas niya ang luha niya. "Wag ka ng magsalita?, Magpahinga kana" I smkled. "Pagod na pagod kana..." Pinikit ko na ang mga mata ko.

Ang makilala ang mga mabuti at naging masama sayo. Hindi man naging mabuti ang ibang tao sayo, hindi ibig sabihin kelangan mo rin maging masama sa kanila sa kabila ng nagawa nila sayo. God never leave you... Kahit gaano man kahirap na pagsubok ang harapin mo. "He always there...to guide where path you must walking..."

Eto na ata ang heaven...

<The End>