Betül Öyküsü

Kaçtıkça sana geri dönüyorum

Kışın tam ortasında soğuk , gücünü kırmızı kiremitli evlerin çatısındaki buzlarda aradığı sıralarda birdenbire aklıma düşüşün ve damarlarımda akan kanın sanki ocak ayının ortasında değilde haziran ayının tatlı sıcak günlerindeki gibi, artık yaz ayının geldiğini müjdeleyen havadaki mutluluğa dönüşmesi gibiydi.

12 haziran gecesi 23:43 te attığın saçma mesajdan başlayan ve eylülde, mutluluk kokan , bahar kokan hava gibi bırakıp gidişinle biten hikaye, bizim son bölümümüzdü belkide .

Çocukluğumuzdan beri birbirimize olan ilgimiz , sevgimiz belkide senin son kez bırakıp gidişinle , dedemin bize hep anlattığı ilk aşkı gibi mazideki raflara koyulmayı haketmiş bir hikaye olmuştu .

Belki de bu yaşananlar hikayemizin girişi bile değildi. Ama ben her kafamı yastığa koyduğumda bir yandan artık senden vazgeçmek istiyorum , bir yandan da hayalinle uyuyorum dönmeyişin umrumda bile değil diyorum .

Ruh halim ya da sana olan öfkem zaman zaman önüme geçsede ne zaman ruhumda,beynimde ve kalbimde senden kaçmaya çalışsam başaramıyorum , kaçtıkça sana geri dönüyorum.