Η ζωή της δεκαεξάχρονης Μαρίας αλλάζει ριζικά μετά τον θάνατο των γονιών της, από ένα τροχαίο ατύχημα. Εκείνη, επειδή είναι ανήλικη και δεν έχει γιαγιά η παππού και οι θείοι της ζουν στην Αμερική, αναγκάζεται να μεταφερθεί σε ένα ορφανοτροφείο. Εκεί...
*Πλευρά Μαρίας * Πήγαμε σπίτι, άλλαξα ρούχα (Φώτο κάτω). Μπαίνουμε στο αμάξι και όπως το περίμενα η ανάκριση αρχίζει.
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
Νικ - Από που και ως που πας εσύ χορό; Σωτηρία - Τι δουλειά έχεις να παε τις γιορτές; Νικ - Γιατί δεν πήγαινες τόσο καιρό; Σωτηρία - Που πας χορό αλήθεια; Μανώλης - Και τι στο καλό φοράς; Με βομβάρδισαν με ερωτήσεις, αλλά ο Μανώλης με την τελευταία του ερώτηση μας έκανε όλους να γελάσουμε.
Μαρία - Θα σας λύσω όλες τις απορίες. Λοιπόν χορό από από τότε που ήμουν 8 χρόνων. Είναι το πάθος μου. Την σχολή την έχει η μητέρα της Νίκης... (Για όσες δεν θυμούνται είναι η πουτανα του σχολείου τους)
Νικ - Τι;; Μαρία - Ναι. Όταν ήρθα σε αυτό το σχολείο και ο .. Νικ - Εμ έχει πάει τρεις πάρα τέταρτο και δεν μου έχεις πει την οδό. Που να πάω; Γελάμε όλοι μαζί, καθώς ξέχασα να του πω το πιο σημαντικό.
Μαρία - Χαχα σωστά Αθήνας 174, πίσω από το μεγάλο ζαχαροπλαστίο. Θα το δεις μπροστά σου, καθώς θα περνάς την λεωφόρο.
Νικ - Νομίζω κατάλαβα. Σωτηρία - Λοιπόν; Μαρία - Ααα ναι. Λοιπόν όταν ήρθα στο σχολείο σας η Νίκη έμαθε ότι τα έχω με το Νικ και θυμωσε. Έτσι πήγε και είπε ψέματα στην μητέρα της ότι εγώ είπα σε όλα τα παιδιά του σχολείου ότι σιχαίνομαι την κυρία του χορού μου... Η μητέρα της φυσικά και πίστεψε το αγκελούδι της και έτσι με απέβαλε από την σχολή. Εγώ την παρακαλούσα και μου είπε ότι θα με αποβάλει για τρεις μήνες γιατί είμαι μια από τις καλύτερες χορεύτριες εκεί και δεν θα τα πηγαίναμε καλά στις επιδείξεις χωρίς εμένα. Και πριν πείτε τίποτα, δείτε με να χορεύω και μετά πείτε με ψωναρα.
Νικ - Για αυτό στο πάρτι του σχολείου είχες αυτό το τέλειο κούνημα; Μαρία - Χαχα αμέσως εσύ αυτό να σκεφτείς. Για την σκύλα τη Νίκη τίποτα δεν είπες. Λέω τάχα στεναχωριμένη.
Νικ - Έλα τώρα ρε αγάπη μου μην γίνεσαι μυγιάγκιχτη. Σωτηρία - Και δηλαδή όλα αυτά έγιναν εξετείας της; Μαρία - Ναι και που επιστρέφω στην σχολή πολύ είναι. Μανώλης - Ήξερα ότι ήταν σκύλα, αλλά όχι και τόσο. Τι της έκανες πια;
