You're The Only One ✔️

This story is work of fiction. Names, characters, business, places, events and incidents are either the products of the authors imagination or used in fictitious manners. Any resemblance to actual persons, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Do not distribute, publish, transmit, modify, display or create derivative works from or exploit the contents of this story in any way. Plagiarism is crime.

Also please be reminded that I'm not a pro writer and not a perfect human so please bare with my Wrong grammars, Typographical errors, and Wrong spelling.

Thank you and Enjoy reading <3

---

A/n: Play the video to get relate more to the story =))

*************************

[Edited]

Masayang makasama ang inaasam-asam mong babae, lalo na't mag kasama na kayo simula bata pa kayo hanggang ngayon, At sa tagal niyo ng mag kasama, Hindi mo alam na nahuhulog na ng tuluyan ang loob mo sa kanya. Kaya para sayo, Mahirap... Mahirap pakawalan ang katulad niya na naging malapit na sa sayo, sa puso mo, at na pa-mahal na sayo.

Lalo na't siya na ang tinitibok ng puso mo.

Ngunit, dumarating talaga sa punto sa ating buhay na kailangan mo siyang iwan at pakawalan. 

Pero hindi ibig sabihin non hindi mo na siya mahal.

******************************

"Hoy! Miko, tulala ka?" nabalik ako sa reyalidad ng marinig ko ang magandang tinig ng kanyang boses. Pero sa totoo lang ang tinis ng boses niya hahahahah.

Tinignan ko siya.

"Hoy Miko! Ayos kalang ba?" nag-aalalang tanong niya habang hinahawakan ang noo ko. Hinawakan ko naman ang kamay niya na nakahawak sa noo ko.

"Okey lang ako Myles. Kaya wag kang mag-alala OA masiyado. Di bagay" biro ko naman at tumawa. 

Kahit kaylan talaga na paka maalahanin nitong babaeng to, kaya isa yan sa katangian na nagustuhan ko sa kanya 'e. Ihhh kileg?

"Mass maganda na ang sigurado! Ano ba kasi  iniisip mo?" nginitian ko lang siya at ginulo ang buhok nya.

"Wala nga! Kulit." sagot ko at tumayo na, malapit na mag-simula ang sunod na klase namin.

Di ko na pansin na nasa tabi ko na siya. Nakataas ang kilay nito at nakatingalang naka tingin sakin. Hanggang balikat ko lang kasi siya.

"Wala raw asusss! pero kung titignan ang lalim-lalim ng iniisip. Sabihin mo na kasi parang tanga naman" naka ngusong sambit nito. Hay, Ang cute niya talaga kapag ngumu-nguso siya sarap halikan pero bawal yon. Ekis. Inakbayan ko siya at ginulo ule ang buhok nya.

"Naka unli ka ba? Wala nga sabi 'e ang kulittt~"

"Edi wala, nakakarami kana ha! Ang hirap kaya suklayin ng buhok ko!" sabi niya at inirapan ako na siyang ikinatawa ko.

May pumasok namang idea sa utak ko. Naks my brain hahahaha!

"Ang Mahuli! Siya ang manlilibre ng kwek-kwek." sabi ko sabay takbo. Nanlaki naman ang mata pero hinabol niya na rin naman ako. Habang lumilingon sa kanya ay tawa naman ako ng tawa.

Myles POV

Kahit kaylan talaga itong si Miko gusto laging hinahamon ako sa paunahan sa pag-takbo porke ang bagal ko lang tubakbo 'e!! at saka ang ikli kaya ng biyas ko. Tapos kapag na huli siya ang talo at  manlilibre ng kwek-kwek. Kainis na kwek-kwek na yan.