A Love Story

1

Palubog na ang araw pero hindi pa rin natitinag ang babaeng kanina niya pa pinagmamasdan.

So young yet in pain. She lost her parents. She is just 16. Alone and entrusted to him.

Yes. Kasama siya sa business deal nila ng magulang nito. She is to marry him at the age of 18. All the documents were signed. He is a ruthless person. Business or otherwise. He gets what he wants and he wants her.

Gabi na. 4 na oras na siyang nandito. Pumapatak na ang ulan. Mahina lang. Sinasamahan siya sa pag iyak niya. She is only 16. Ano na mangyayari sa kanya. Humahagulgol na siya. Malakas na rin ang ulan. Nagulat na lang siya dahil hindi na siya nababasa. Nang tumingala siya nakita niya si Heath. Nakatayo sa likuran niya habang pinapayungan siya.

"We need to go. Malakas na ang ulan. Your parents would not like you to get sick"
"Wala na akong uuwian."
"Sa bahay ko. You will stay with me"
"Paano bukas. Hindi naman ako pwedeng sa iyo tumira. We are not related"
"Tomorrow, maliliwanagan ang lahat. All your question will be answered. I am your home now"

Tumango lang siya at nag umpisa na siyang lumakad. Kasunod lang niya ito.

Nakarating na siya sa bahay nito. Condo unit pala. 2 ang kwarto. Inihatid siya nito sa isang kwarto and she was surprised. It was exactly the room she had sa bahay nila. Lahat ng gamit niya dito. Even the teddy bear given by her savior nung 5 years old siya.

"Paano ........"
"Pinakuha ko lahat ng gamit mo. Nandyan din lahat ng family album niyo"
"Salamat" she hugged him. She felt him stiffed pero sandali lang yun. She felt him hugging her back and kissed the top of her head.

"Take a rest. Gigisingin kita pag mag dinner na"

Iniwan siya nito and she curled up on her bed, hugging mr. teddy.

He does not want to wake her up. She is tired. Kitang kita niya yun sa mga luhang natuyo aa pisngi nito. If he can only take the pain away.

The morning after.

First day na wala na siyang magulang. First day nang pagiging ulila niya.
Nang lumabas na siya ng kwarto ay nakita niya si Heath na nagkakape. At sa mura niyang edad ay nagwapuhan siya dito. She sees him as her hero.

"Have your breakfast. Alam ko na gutom ka. I did not wake you last night dahil pagod na pagod ka you needed your rest."
"Ummm thank you"
"After breakfast pupunta si Atty Plata. He will discussed the last will and testament of your parents."
"Okay."

At tahimik lang siyang kumain.

And that night iniyak niya ng iniyak ang magiging buhay niya.