Chapter Sixteen | Buy the Stars
Jin Revamonte's Point of ViewDamn pulled me as we went out of his room para makapunta sa attic nila. As he pulls me close to him, my heart beat synced with the steps we both take. "What do you plan to do next?" Tanong ko kay Damn, he told me everything about the boy, but still, hindi niya parin alam ang pangalan nito. He looked at me, and when the dim light illuminated his soft skin, his face became more handsome. Hindi ko nga alam pero napangiti ako nang makita ko siyang ngumiti din.
But he didn't answer my question. Instead, binuksan niya ang manhole ng bahay nila atsaka hinila ang ladder pababa, at saka siya umakyat papunta sa taas.
"Hindi ba diyan madilim?" Tanong ko sa kaniya, ngumiti lamang ito sa akin.
"Trust me. I know the place." Sagot nito sa akin. He offered me his hand kinuha ko din naman ito atsaka hinila na niya ako pataas, pagpasok namin sa loob. Ang tanging ilaw lang naman na makikita ay ang reflection ng ilaw sa labas sa natatanging bintana sa loob.
Sininyasan niya akong sumunod sa kaniya papunta sa bintana. Agad din niya itong binuksan at namangha ako sa kung ano ang nasa labas nito, tumanga ako para makita ang malawak na kalangitan. Ang mga bituin, ang gagandang tignan. Napakasarap sa pakiramdam dahil parang akala mo ay nasa kalawakan ka lang nakalutang.
Lumabas kami ni Damn sa Bintana, I saw him lie on top of the roof. I also did what he did; now we're both lying on top of the roof. Ang ganda nga tignan ng kalawakan ngayon kasi nagsisitanghalan ang mga bituin sa madilim na kalawakan. Nakatingin lang kami pareho sa madilim na kalawakan, walang imikan – tanging malamig na simoy lang ng hanging ang nararamdaman at tanging naririnig lamang eh ang mga tunog ng mga insektong nagiingay tuwing gabi.
Hinawakan ni Damn ang aking mga kamay, atsaka pinisil na naman niya ito ng mahina. Tumingin ako sa kaniya, pero hindi na sa akin ang kaniyang atensyon kun'di nasa mga bituin sa ibabaw namin.
He was looking at the stars above, like he really is interested with them. He was smiling, but I know deep inside that he was actually in pain. I adore how strong this man is, I hope he won't lose hope. I'm always here for him anyways. I'll be always here.
"Jin?" Tanong nalang ni Damn sa akin habang nakasandal ang ulot nito sa kaniyang mga kamay.
"Ano?"
"What if one day makita ko 'yong bata?" Asked Damn, ngumiti ako sa kaniya. He turned to face me, waiting for my advice.
"Ask him."
"About what?"
"Kung bakit ka niya iniwan?" Sagot ko naman dito, "Kung bakit hindi man lang kayo nagkaroon ng kalinawagan sa isa't-isa. Kung bakit, all this time mahal mo pa rin ba siya. Mahal mo pa ba siya?" Balik kong tanong dito. Umiwas siya ng tingin sa akin.
"Damn." bigla kong sinabi sa kaniya, nabigla ako nang hinila niya ako atsaka sinandal ako sa dibdib niya.
I can hear how fast his heart was beating.
"Hindi ko alam Jin. Pero, sana 'wag kang magalit kapag siya ang pipiliin ko kesa sa'yo."
Kumirot naman ang puso ko sa sinabi ko, pero ganyan talaga ang buhay eh. Kaya hindi ako nagpakita ng kalungkutan sa kaniya. Hindi ko pinakita sa kaniya na nasaktan ako sa sinabi niya. Instead, hinawakan ko ang ulo nito atsaka ginulo ang buhok niya.
"'Wag kang mag-aalala Damn. Hindi ako magagalit. Wala naman ata akong karapatan para magalit diba?" Balik na tanong ko dito. Ngumiti ulit ako sa kaniya. Pero deep inside kumikirot 'tong puso ko. Kasi akala ko mayroon siyang nararamdaman para sa akin. "That's what love makes us Damn, we became oblivious with the pain we have. We want someone to be happy, therefore your happiness is also my happiness. Kaya handa akong magparaya para sa'yo." Sinabi ko din sa kaniya ang sinabi sa akin ni Theo noon.
"I love you Jin." I was shocked, for this is the first time I heard my own bully say I love you to me.
Did my bully just said he likes me?
He let go of me, tumingin ako sa mga mata ni Damn as soon as he let go of me. Pero nakita ko naman itong ngumisi sa akin, "Joke ko lang 'yon Jin. Ikaw naman nagsesenti." Kaya sinuntok ko ang braso nito ng mahina.
"Gago ka Damn." Tumawa lamang ito sa tinuran ko sa kaniya. "Pero 'yong totoo?" Tanong ko sa kaniya.
He pouted, "Committed ako sa isang bagay, at ang bagay na 'yon ay ikaw lang naman."
"Promise?"
"Promises were made so that it'll be broken easily. So I am not promising you anything Jin. But always remember this," Natatawa nitong sinabi sa akin.
"In the end of the day, it will always be my dick you'll be looking for." Natatawa ntong sinabi sa akin, sinuntok ko naman ito sa kaniyang braso.
Gago ka Damn. Ang sarap mong putulan ng itlog.
Well, at least he's better now.
© 043016
BINABASA MO ANG
DAMN (boyxboy)(bromance)(bxb) (COMPLETED) AVAILABLE ON WEBTOON
JugendliteraturCOMPLETED Available as Webtoon! Every nerd needs a bully. At para kay Jin Revamonte, si Axel Damn Saval 'yon. . . . . At sa una palang nilang pagkikita, saboy na kaagad ng kape sa mukha. Ano bang problema ni Damn at bakit niya binubully si Jin? Para...