Don't Fall In Love อย่าตกหลุมรักนาย Cameron

หายไป

"อื้ออออ" ชั้นบิดขี้เกียจพลางปรับให้เข้ากับแสง

แกร๊ก ชั้นเปิดประตูออกไปหวังว่าจะมีอะไรกิน

"หื้มม หอมมาก พี่ ค" ชั้นตองชงักเพราะคนทำไม่ใช่พี่แคมแต่เป็นป้าแม่บ้าน แล้วพี่แคมละ?

"พี่แคมละคะ" ชั้นถามป้าแม่บ้านพลางนั่งลงที่โต๊ะ

"อ๋อ คุณแคมกลับไปนอนบ้านพักนึงน่ะคะ ยังไม่รู้จะกลับเมื่อไหร่" ทำไมกลับไปไม่บอกกันบ้างเลยชิส์

"คะ" ชั้นตอบส่งๆแล้วรีบกินข้าวเพื่อจะได้ไปโรงเรียน เผื่อจะได้เจอพี่แคม จะได้ถามให้รู้เรื่องเลย ฮึ้ยยยยน

@โรงเรียน

"มาช้าวะ" เป็นการทักทายที่แจ่มมากไอ้แดน (แดลเนียล)

"แหมมมม ก็เพราะเที่ยวมะวานไง" จริงแต่พอคิดไปก็นึกถึงเรื่องนั้นเลยอะ เจ็บใจ

"สร่างยังละ" เจคอปถามพลางนั่งลงข้างชั้น

"ดีขึ้นละ" ชั้นตอบ

"แกกินหนักมาก " โคลอี้ พูดแล้วผลักหัวชั้นเบา อีนี่นิ-.-

"หึ้ยยย" ชั้นบ่นอุบอิบนิดหน่อยแล้วพากันเรียน

วันนี้น่าเบื่อสุดๆ เพราะวันนี้เนื้อหาของแต่ละวิชานี่แบบแน่นมากกก หลับแม่งงงง

💤💤💤💤

"เห้ยยยยย" เสียงตะโกนดังข้างหูจนชั้นสดุ้ง

"อืมมม ไรวะ" ชั้นตอบแบบสลึมสลือ

"เลิกเรียนละ" ทั้งสีคนพูดพร้อมกันอย่างมิได้นัดหมาย อีพวกนี้~~

ตอนนี้ชั้นกลับมาถึงห้องอย่างปลอดภัย เมื่อไหร่พี่แคมจะกลับมาวะ โคตรเหงาเลย ชั้นว่าชั้นค่อนข้างมั่นใจนะว่าชั้นชอบพี่แคมที่ไม่ใช่แค่ศิลปินกับแฟนคลับ ไม่ใช่แบบพี่น้อง

แล้วชั้นก็หลับตาลงพร้อมกับจมสู่ห้วงนิทรา

ผ่านไปจะครบ2อาทิตย์ละ พี่แคมก็ยังไม่กลับมา เป็นไรหรือเปล่า? นี้ชั้นคิดถึงหรอ มันเป็นไปไม่ได้หรอยัยลีฟ เห้อออ ชั้นถอนหายใจพร้อมกับตั้งสมาธิเรียนต่อไป

กริ้งงงงง หมดไปอีกวันแบบเหนื่อยๆ

ชั้นลาพวกนั้นแล้วเดินมาเรื่อยๆ ตามท้องถนนที่ท้องฟ้าเปลี่ยนสีส้มจางๆ ลมที่พัดมากระทบหน้าพร้อมความเย็น ชั้นเดินได้ซักพักก็ต้องหยุดเพราะชั้นเห็นคนที่ชั้นอยากเจอเค้ามากๆในตอนนี้แต่ชั้นกลับดีใจและเสียใจพร้อมกันเพราะ พี่แคม......กำลังจูบกับ พี่ลิลลี่ น้ำตาเอ่อล้นขอบล้นขอบตาชั้นอย่างห้ามไม่ได้

"ฮึก อึก พ..พี่แคม" ชั้นเรียกชื่อเค้าเบาๆ แต่เค้าคงจะรับรู้การมาของชั้น เค้าหันหน้ามาพร้อมกับทำตาโต คงตกใจสินะ ที่มาเห็นเรื่องส่วนตัวแบบนี้

"เอ่อ ขอโทษคะ" ชั้นพูดแล้วรีบเดินออกมา

หมับ!

"เดี๋ยวก่อน" จะตามมาทำไม ตามมาอธิบายหรอ ไม่ต้องหรอก

"มีไรคะ" ชั้นถามเสียงเรียบ

"เมื่อกี้เห็นอะไร"

"ไม่ ไม่เห็นหรอก และก็ไม่อยากเห็น" ชั้นตอบแล้วสบัดมือออก พลางเช็ดน้ำตาที่เริ่มมาปริ่มที่ขอบตา

"พี่จะบอกว่า" พี่แคมกำลังจะพูดบางอย่างแต่ชั้นไม่อยากฟัง ไม่อยากฟังแล้ว

"กลับก่อนนะ" ชั้นตัดบทแล้วเดินออกมาจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด ทำไมวะ ชั้นไม่น่าไปชอบพี่แคมเลยอะ ไม่น่าเลย เป็นแค่แฟนคลับก็พอแล้ว ไม่มีทางที่จะได้มากกว่านั้นหรอก ชั้นเข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว

ชั้นเดินมาถึงคอนโด ก็เข้าห้องนอนล็อกประตูพลางยืนพิงประตู น้ำตาหลั่งไหลออกมาจากตาอย่างหยุดไม่ได้ ทำไมอะ ทำไมต้องร้องไห้ด้วย ทำไมอะ ทำไมต้องสั่นขนาดนี้ ตอนนี้ชั้นรู้สึกอึดอัดจนอยากจะ อาละวาดออกมา

"อร้ายยยยยย กรี๊ดด!!!!" ชั้นกรี๊ดอย่างสุดพลังแล้วปัดของในห้องจนเละเทะ

"ตึง เพล้ง ปึก เคร้งๆๆ เพล้ง ฟึ่บ!!" เสียงของตกหล่นอย่างต่อเนื่อง จนชั้นขอาพับขาอ่อน นั่งลงไปบนพื้นห้อง น้ำตาก็ยังไม่หยุดไหล มีแต่จะไหลมากขึ้นๆ

"เจ็บดีวะ แต่เค้าคงไม่รู้สึกอะไร" ชั้นพูดกับตัวเองพลางซุกหน้าลงกับเข่าแล้วปล่อยน้ำตาออกมาอย่างพรั่งพรู

'ทำไมเมื่อมีรัก ชั้นจึงต้องช้ำใจ ถ้าเป็นอย่างนั้นขอได้มั้ย ให้ชั้นไม่รักใครอีกเลย'

#เย้ๆมาแล้ว แต่งไปน้ำตาไหลไปเพราะอินเนอร์ไรต์ แรงเว่อ555555
โหวตเม้นกันเยอะเลยนะ