GEÇMİŞİMDEKİ SIR

23

Melike hanım benden, ona bu kadar erken anne dememi nasıl beklerdi.Bunca olanları hala atlatamamışken benden anne deme mi nasıl bekler ailemi de çok özledim.Kardeşlerim,annem ve babam burnumda tütüyordu.Acaba ne yapıyorlar daha iki gün önce konuşsam da yinede çok özlüyordum.Telefonu alıp babamı aradım babam bekletmeden hemen açmıştı.
"Kızım, nasılsın bir şey mi oldu bu kadar erken saatte aradın?"
"Ne olacak ki öylesine aradım ,sizi özledim sesinizi duyayım dedim."
"Bizde seni özledik herkes çok iyi ,sen bizi düşünme orada iyi vakit geçir."
"Baba ..."
"Efendim kızım ne oldu.Bak bir şey varda bana mı söylemiyorsan..."
"Yok baba ,yok öyle bir şey sizi özledim sadece canını sıkma sen"
"Kızım, eğer mutsuz san orada kalma daha fazla ,gel evine seni kimse hiç bir şeye seni zorlayamaz anladın mı canım kızım... "
"Biliyorum baba ,mutsuz değilim beni merak etmeyin şurada bir ayım kaldı. O kadar da sabredeceğiz ne yapalım."
"Peki kızım dikkat et kendine ."
"Olur baba, annemi kardeşlerimi benim için öp onları da şimdiden çok özledim."
"Tamam kızım bende öpüyorum seni."Telefonu kapatmıştım ki kapı çaldı.
"Girebilirsiniz."Kapı açıldı gelen ömerdi çok şaşırmıştım oda bunun farkına varmış ki "Hayırdır niye bu kadar şaşırdın ki gelemez miyim"dedi.
"Yok girebilirsin tabi de karşılaştığımızdan beri yıldızlarımız pek uyuşmadı da o yüzden şaşırdım."
"Neyse şey diyecektim hazırlan dışarı çıkalım, bekliyorum altta seni"
"Gerek yok benim için gününü boşa harcama ben cenki ararım o gezdirir."
"Bak babam dedi diye zaten kabul ettim.Evden çıkınca kimle gezmek istiyorsan onunla gez, ama evden beraber çıkacağız anladın mı beni ,şimdi hazırlan.!!!"Niye bu kadar sinirlendi ki bu yine az önceki haliyle şimdiki halinden dağlar kadar fark vardı.Gözlerinden ki öfke okuna biliyordu.Telefonu çalınca odadan çıktı.Bende kalkıp üzerime rahat bir şeyler giydim.
"Alo ömer kardeşim ne yapıyorsun."
"Evdeyim cenk ne oldu?."
"Bir şey olmadı şey diyecektim yanlış anlama da seninde iznin olursa sonuçta senin kuzenin melek bugün müsait mi onu biriyle tanıştıracaktım. "
"Yok, bugün evde büyük babamla ilgilenecekmiş."
"Hadi ya öylemi ,bu hafta onu biriyle tanıştırıp ,beraber zaman geçirmek istiyordum neyse haftaya kaldı o zaman"
"Cenk kardeşim benim çok önemli bir işim var konuşuruz sonra."
"Tamam kardeşim görüşürüz zaten benim de şarjın bitti bitiyor."

Kapıdan çıktığımda ömer telefonla konuşuyordu beni görmesiyle konuşmasını fazla uzatmadan kapattı telefonunu.

"Konuşsaydın benim yüzümden kapatma saydın."
"Konuşmam bitmişti zaten niye senin için kapatayım ki telefonu ?"

"Tamam, ben öyle sandım o zaman..."

"öyle sanma o zaman ..."arabaya bindik hiç benim tarafa bakmıyordu.On beş dakika hiç konuşmadık.

"Neyse ben cenk'i arayayım onunla buluşuruz sen de beni müsait bir yerde bırakırsın."telefonu çıkartıp cenk'i ardım.Arabaya bindiğimden beri tarafıma bakmayan ömer ben cenk'i ararken bana bakıyordu.

"Niye öyle bakıyorsun?"

"Hiç ,biran önce seni bırakayım da işime bakayım diye düşünüyordum."

"Şey ,galiba benden bu kadar kolay kurtulamayacaksın..."şaşkın şaşkın bana bakıyordu telefonu çalınca telefonu açıp biriyle iki üç dakika konuştu anlaşılan onun da planları iptal olmuştu sonra telefonu kapattı.Bana dönüp"Nasıl yani ,ne demek istedin.?"diye sordu.

"Yani cenk'in telefonu kapalı o yüzden bugün ,ne kadar birbirimizden haz etmesek de beraber takılacağız demek oluyor."biraz düşün dükten sonra "Tamam "dedi.

"Yani beni gezdirecek sin o zaman?"

"Evet, fazla üsteler sen vazgeçerim yoksa. "dedikten sonra yola baktı.
"Tamam sustun işte konuşmuyorum."yüzün de hafif gülümseme olmuştu. Düşündükçe niye biz sürekli tartışıyorduk. Benden niye bu kadar nefret ediyor yada etmiyor mu merak ettim ."Ömer benden çok mu nefret ediyorsun?"Ömer şaşırmıştı sorduğum soruya.Böyle bir soru beklemiyordu galiba.Bana bakıp biran sustu.