(JONI’s POV)
Setting: Reyes’ Restaurant near @ DFHS
Papasok palang ako ay hinarang ako ng isang waiter.
Waiter: Good Evening, Ms. Joni.
Joni: Good Evening. Sa’n yung reserved table from GAZER?
Waiter: Table 6 po Ma’am. Kanina pa po kayo iniintay.
Joni: Ahh, ganun ba? Thanks ah.
Tinungo ko ang Table 6.
Gotcha!
Nakatalikod na lalaking nakaitim na coat ang nakita ko. Sino siya? Siya ba yung Austin ng GAZER ang tumawag sakin?
May isa akong kilala na GAZER din si Rovel BErgado, wala lang alam nyo na, crush ko kasi siya ee!!!
WAAAAAAAAAHH!! Ang cute niya kasi eeh!
So tinungo ko na ang Table 6.
NANG WALANG ANO-ANO’Y...
O_____________________________O!!!!! > AKO
O_____________________________O!!!!! > Siya
It means pareho kaming nagulat!
Joni: Rovel?
Rovel: Hi… bakit ka nandito?
DUG.... dug... dug...
My heart...
My heart...
WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAHHHHH!~!!!
Joni: Bakit ikaw ang nandito? Eh, si Austin ang tumawag sakin eh.
Rovel: Si Austin? Eh, sabi ni Austin,, pumunta daw ako dito ay may sasabihin siya sakin.
Joni: ‘Yan din ang sinabi niya.
Rovel: AMMPPHH, maupo ka.
Joni: Ahh, salamat. Pinagtataka ko nga eh, biglang may tumawag sakin tapos, sinabi niya siya si Austin isang member ng GAZER at may kailangan daw akong malaman.
Rovel: Nababatukan ko talaga yang si Austin. We have same situation. Tinawagan din ako sa sinabing may importante dawn a sasabihin.
AAAAAAWWWWWWW!!!
So kami lang dalawa here! OMG! Satisfied HERE!!! Hands UP! Super gwapo niya talaga. Status: Nakatitig sa kanya.
Rovel: M-may d-dumi ba ako sa m-mukha?
WAAAAAAAAAAAAAAAAAHH!!!
O////////////////////////////O
Joni: AAH! Wala ah!!!
Rovel: So, nandito narin naman tayo eh. Let’s eat. Gutom na ako talaga!
Joni: Mabuti pa nga.
After naming umorder...
Habang kumakain...
I swear kulang na lang ay matunaw siya sa mga titig ko! YEAAAAAAAH!!!
Rovel: May dumi ba ako sa mukha?
Joni: Ah...eh.. o-okya n-nman ako...
Rovel: heheheh ... Ang sabi ko may dumi ba ako sa mukha!?
My gosh, napapahiya ako sa taong to! OMG! Nawawala ang mind ko!
Joni: Ah—Eh, wala naman eh...
Rovel: Kasi ikaw meron oh.
Sabay turo sa dumi sa mukha ko, ako naman punas ng punas.
Rovel: Hindi, hindi dyan! Dito oh.
Kumuha siya ng tissue at pinunas sa kaliwang part ng pisngi ko.
WAAAAAH!!!
Electricity!
I blush...
Rovel: Ang vute mong mag-blush...
WAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!!!
I love this night!!!
Natapos na ang buwan ng August. Maraming mga humadlang sa amin. Sa buwan na iyon nakilala naming ang panibagong GF ni Roy, nasobrang ARTE! Pangalawa ay ang first heart break ni Janeth, dun din naming nalamang kapatid pala ni Gervin si Cleo. Si Cleo ang first love ni Janeth. Pero in the end, naging sila rin ni Gervin.
Ang situation naman ni Melody with her love life, ayun walang pinagbago, PLAYGIRL pa rin! Si Shy, HOPLESS ROMANTIC sa kanyang childhood bestfriend na si PAPA Kim. Si Demi, Broken Hearted pa rin!
At ako, mula nang magkasama kami ni Rovel sa restaurant palagi na kaming magka-text, call, date at minsan ay nagmi-meet. HAAAAAAAAY!!! Lord, siya na nga ba?
Ang LAUGHTOP, sila na ang “PARS”. Isa na silang official na BFFs ng MARS.
SEPTEMBER
Nandito ako sa taping namin, ng “My Boyfriend’s Lover”. Isang buwan na lang ay matatapos na ang teleseryeng ito. Tatlong araw na lang ang nalalabing araw ng taping namin. Nasa part na kami ng nag-sisisi na ang character ni Richard “Edgar” sa lahat ng ginawa niyang panloloko sa akin/Mitchie.
---“My Boyfriend’s Lover” scene---
Edgar/Richard: Mitchie, noon palang minahal naman talaga kita. Alam kong mali ang ginawa kong panloloko sayo pero sana mapatawad mo ako sa lahat ng iyon. Mahal kita!
Mitchie/Joni: Ano, patatawarin kita, tapos ano, lolokohin mo ulit ako? Hindi ako isang laruan! Layuan mo ako!
Tinulak ko siyang papalayo at tuluyan akong tumakbo. Pero nahabol parin niya ako at niyakap ako mula sa likuran.
Edgar/Richard: Mitchie, utang na loob, hindi ko kakayaning mawala ka…
Mitchie/Joni: Matagal na akong nawala sayo, Edgar… pero tingnan mo, kinaya mo ang bawat oras, ang bawat araw, buwan, taon nang wala ako. Please, lumayo ka na… kalimutan mo na ako, kailumtan mo na ang lahat ng nangyari.
Edgar/Richard: Hindi, hindi! Ayoko! Tingnan mo ako, harapin mo ako!
Hinarap ko siya, umiiyak siya, at ganun din ako. Tiningnan ko ang mga mata niya. He’s so sincere. I know the fact na nagsisisi na siya. Pero, ang hirap lunukin ng pride kasi, yun na lang ang meron ako ngayon. Ang hina ko.
Edgar/Richard: Sagutin mo ang tanong ko ng buong puso mo at walang kung ano mang pasubali… Joni… Joni, mahal mo ba ako?
Natigilan ako sa kanyang katanungan. Para akong bombing sumabog.
Edgar/Richard: MAHAL MO BA AKO!!!! SABIHIN MO ANG TOTOO!
Mitchie/Joni: Oo, Mahal kita! Mahal na mahal kita!
CCUUUUUUUUUUUUUUUUUTTT!
Pinahid ko ang mga luha sa aking mga mata!
Joni: Ang galing natin!
Richard: Hindi, ang galling mo. Nadala ako sa pag-arte mo! NICE! Apir!
Nag-apir nga kami.
Director: That was the best shot ever! Ang galing n’yo!
Hindi ko namalayang magkayakap na pala kami ni Richard. Bigla kaming naghiwaay ng pagkayakap at animoy nahiya sa isa’t isa.
Richard: Sorry...
Joni: It’s okay!
VOTE NA!!!
FOLLOW DIN!
BINABASA MO ANG
Baby, I Do (MARS Series #2)
Teen FictionI'm in love with her. She's famous, a teen star, perfect! Paano ako makakagawa ng paraan para ako'y mahalin niya rin? Paano siya ma-i-in love sa isang tulad ko, isang kaibigan niya? Friendzone na ba ako?
