Baby, I Do (MARS Series #2)

Chapter 40 (The Other Side)

(ROVEL’s POV)

WUUUUUUUUUUH!!!

First time kong magkaPOV.

Magbunyi! Salamat author sa big break na to!

Friday na... on my way to St. Patrick HS. Ang ganda ng mood ko walang sanag sumira!

Alam nyo ba ang nangyari last night?

Oo, alam niyo na kaya. No need for flash back!

Per I want to share to you my feels.

So, nasa airplane palang kami ng kagrupo ko, “GAZER”, super excited na ako no! Shempre, bata pa lang ako si Jon na ang pinapangarap ko. Torpe kasi ako eh. TAhimik lang ako dati. Hindi ko masabing mahal ko siya, noon. Hindi ako makalapit. Hindi ko kasi alam kung paano sasabihhin ang nararamdaman ko. Kung hindi sahil kay Austin sa sa buong grupo, NGANGA ako ngayon, at wala siguro kami ni Joni ngayon 2 months na din pala kami. HAAAAAAAY!!!

Sixteen birthday niya nun 30, at ginanap yun ng 29. 30th ang 2nd monthsary namin.

Linggo, Janueary 29... din ang exact concert namin. NA-shock kami sa dumating nabalitang kindnap sina Joni at Demi.

HAbang nagco-concert ay binigyan kami ng 10 minutes break at ang guest muna ang nagperfrom. Sinabi ng manager namin na sinunog ng mga kidnappers ang parika kung saan naroon sina Demi at Joni. Doon lalo akong nag-alala. Wala ni-isa akong natanggap na phone calls or text sa MARS. I understand kasi paniguradong busy sila.

Nang matapos ang concert. NAbalitaan namin nasa maayos nang lagay si Joni. Walang masamang fracture o malalim na sugat tanging galos lang. NApabalita rin, si Paul ng Laughtop ang sumagip dito, nasa ospital na ito kasama ang buong pamilya, MARS, ang Laughtop at ilang schoolamtes. Nalaman din naming isang inggiterang schoolmate nila ang may pakana ng lahat.

Maya-maya ay tinungo agad namin ang presscon. Lutang ako. Ang layo ng isisp ko. Nagulat ako nang kalabitin ako ni Chase.

Rovel: Ano?

Chase: Tinatanong ka!

Rovel: I’m sorry. Paki-ulit po.

Reporter1: Ang tanong kop o ay... anong pakiramdam ng nagpe-perform ka sa harap ng maraming tao habang ang girlfriend mong si Ms. Joni Lopez ay nasa bingit ng kamatayan sa mga oras nay un?

Rovel: Actually po, sobrang kinakabahan ako, even now. Kahit na alam kong maayos na siya, hindi parin mawawala yung mag-aalala ka.

Reporter2: Masasabi mo bang si Joni na ang para sayo? Bakit?

Rovel: Opo... I love her so much, she loves me too. We fit together... I know thatr we’ll never break.

After ng presscon, kinabukasan naman ay autograph signing sa mga mall na inabot hanggang Wednesday. After nun, kinabukasan, on our way to Manila na.

Namisss ko na ang Baby ko.

4pm.

Sa bahay agad ako dumiretso. NAgpahinga lang saglit.

Nag-isip ako kung anpong ireregalo kay Joni.

Think...

Think...

Think...

TIIIIIIINGG!!!

Almost 4 years ko nang tinatago ang bagay na to.

Mula sa living room ay tinungo ko ang aking kwarto. Dali-dali kong binuksan ang drawer ko. Isang box ang bumungad doon.

It’s a music box. Grade six pa lang ako nang binili koi to. Tinanong ni Mama kung para kanino ito sinabi kong ibibigay k okay Joni. Pero pagdating ko ng kaarawan nito... natakot akong ibigay, kaya umuwi agad ako dala parin ang ireregalo ko dapat sa kanya.