My Star, My Strength (Short Story)

Chapter 6

Masaya ang mga nangyari sa amin. Nakaka inlove, nakaka kilig, nakaka tuwa... Nakaka lungot. Hindi ko inakala na pagka uwi namin aatakihin na lang siya ng ganun ganun na lamang. Hindi ko kinayang makita siya ng ganun. Na Halos masira ang puso ko ng makita ko siyang nahihirapan. Na halos pati ako aatakihin. Na halos pakiramdam ko... pati ako mamamatay na rin.

"Min..."

"Hm..."

"Min?! Doc!" Agad agad akong lumabas sa kwarto para tumawag ng nurse o kahit doktor basta kahit na sinong nandun. At nung may lumapit na ay bumalik na ulit ako sa loob at pumunta ako sa tabi niya.

Chineck nila si Min habang ako naman ay naka patong ang kamay ko sa ibabaw ng ulo ni Min.

"He's now stable. All he need is to rest, napagod lang siguro siya. And,"  tiningnan ni Doc iyong listahan sa nurse at saka tumingin ulit sa akin. "Iniinom niya ba ang mga vitamins niya? Or his medicines kung meron 'man continous maintainance niya for medication? Because base on our observation, his heart rate is decreasing and we're not yet sure if he has a heart diseases. Maybe you'll go ask him if he has a recent disease. And we'll make also a tests to make sure about his condition."

Wala akong sinabi kun'di ang tumango na lamang.

Umalis na si Doc at naiwan na ulit kami doon ni Fermin. Umupo ako sa monoblock katabi ng hospital bed niya. I gently brush his hair, and to see it, I was shocked. There were some strands of his hair left in my palm. Tears stream down my cheeks but I quickly wipe it away when Fermin opened his eyes.

"Babe..."

"Min gising ka na." I said then I smile timidly. I tried my best to show my smile, but I guess he knows me that well.

Ngumiti din siya pabalik sa akin. Yung pilit, yung halatang nahihirapan siya, yung hindi mo mawari kung kakayin pa ba niya o hindi. I truly fucking feel him, he's my man.

"Okay ka na ba? Sabihin mo lang kung anong masakit tatawag ako ng doktor o nurse o kung ano man ang nasa labas na may alam sa science."

He laughed hardly. Like his loosing his breath in sickness.

"Grabe ka naman babe. Ok lang ako. Laki laki ng muscles ko oh."

And there it goes. Hindi ko na mapigilan ang mga luha ko. I hugged him and burried my face on his chest.

"Babe naman. Wag ka nga umiyak na para kang namatayan. Buhay na buhay pa ang iniiyakan mo oh!"

"Wag ka nga magjoke! Hindi nakaka tuwa!"

He caressed my head.

"I'm not joking Mae. Ayoko lang naman na pati ako pinoproblema mo. Kaya nga ako pumuntang Amerika para magpagamot pero mukhang wala rin pala." He laugh silently. "At saka... kaya hindi ko pinaalam sayo kasi alam kong titigil ang mundo mo at ibibigay iyong oras mo sa akin. Ang yabang ko talaga! Pero posible at ayoko na gawin mo yun." This time, I'm crying harder. "Gusto ko masaya ka. Gusto ko maabot mo ang mga pangarap mo. Kahit sa una alam kong nasaktan ka sa ginawa ko, alam ko na ikaw si Mae. Si Mae na nakilalang kong matatag, malakas, sadista, mapagamahal, maalagain, mabait, at ang pinka gusto ko sa lahat ayaw niyang may makitang nalulungkot. Gusto niya laging masaya, katulad niya."

Kumalas ako sa pagkaka yakap ko sakanya at hinawakan ko ang pisngi niya samantala ang isa naman ay sa kamay niya.

"Alam mo Fermin ang tanga mo. Alam mo naman pala na mangyayari yun kung bakit ka pa umalis sa Amerika. Sana hindi ka na lang bumalik dito at nagpakita. Pero kung bumalik ka man dito may balak kang magpakita sa akin dapat yung malakas na Fermin ang makkita ko. Malakasa ka nung una, pero sana hanggang sa tumanda tayo malkas ka pa rin."

"I'll be always there for you. I'll be your sky to look upon on day and star to look upon at night."

"Min, walang bibitaw ha." I held tight on his hand and kissed it. "Lalaban tayo. Lalaban ka. Hindi pa tayo kinakasal. Hindi pa tayo nagkaka baby. Tatanda pa tayo, magkaka apo. Makikipaglaro pa tayo sa kanila. Mag gogolden anni— "

I wasa cut off when Min tried to sit and kissed my crown top.

"Stop worrying. will get there, okay?"

"Mahal na mahal na mahal kita."

Hinalikan niya ang aking noo. Hinalikan niya din ang aking pisngi na basang basa ng luha. Humiga na ulit siya at hinawakan ng mahigpit ang aking kamay na kanina pang naka hawak sakanya.

"Mahal na mahal din kita Mae. I love you..."