ခ်စ္​​ေသာလိပ္​ျပာ

ခ်စ္ေသာလိပ္ျပာ (1)

#အေတြးနဲ႔သာ ေရးဖြဲ႔ထားေသာေၾကာင့္ ေနရာ
အမွားအယြင္း အမည္အမွားအယြင္း႐ွိခဲ့ပါေသာ္
ႀကိဳတင္ေတာင္းပန္လိုပါ၏။

အခန္​း(1)

အေပါင္းအသင္း ဝင္မဆံ့ေသာ ဂ်က္ဆီကာ
တစ္ေယာက္ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္႐ွာရန္ အလြန္ခက္ခဲ
ခဲ့သည္။သူ႔လို လူမ်ိဳးျခားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔
American လိုႏိုင္ငံႀကီးမွာ အေျခခ်ရတာမလြယ္ပါ။ စစ္ေဘးသင့္၍ အမိေျမကရင္ျပည္နယ္ကို စြန္႔
ခြာကာ အေမရိကန္သို႔ စစ္ေဘးလာေ႐ွာင္ေသာ
သူတို႔မိသားစုအဖို႔ အရာရာမ်က္ႏွာငယ္လွ၏။ေရာဂါ
ဒဏ္ ဇရာဒဏ္မ်ားေၾကာင့္ ေစာစီးစြာ မိဘမ်ားက
ဆံုးပါးခဲ့သည္။က်န္ရစ္သူ ဦးေလးကလည္း အသက္
ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္မို႔ ဂ်က္ဆီကာ၏ ငယ္ဘဝ
သည္ မိဘမဲ့ေဂဟာတြင္ ႀကီးျပင္းခဲ့ရသည္။
ငယ္အမည္ ေနာ္အဲမူ ေပ်ာက္ကာ ဂ်က္ဆီကာဟု
တြင္ေလသည္မွစ၍ သူ႔ဘဝ တစ္ဆစ္ခ်ိဳးေျပာင္းလဲ
ခဲ့သည္။ဘယ္သူႏွင့္မွ စကားမေျပာ၊ မိႈင္မိႈင္ေတြေတြ
ေနကာ သူငယ္ခ်င္းမ႐ွိခဲ့။ 'ေရခဲတံုး' ဟူ၍ ေနာက္
ေျပာင္ ေခၚေဝၚေသာ အမည္နာမေနာက္ဝယ္
သူ အထီးက်န္ခဲ့ရသည္၊အားငယ္ခဲ့ရသည္။

အခ်ိန္တန္အရြယ္ေရာက္ေတာ့ တကၠသိုလ္
စရိတ္႐ွာရန္ အလုပ္လိုက္ေလ်ွာက္ေသာ္လည္း
အစစအရာအရာ အဆင္မေျပပါ။သူ႔သူငယ္ခ်င္း
မ်ားက အခ်င္းခ်င္းခ်ိတ္ဆက္ၿပီး အလုပ္႐ွာၾက
ေသာ္လည္း သူ႔မွာေတာ့ အဆက္အသြယ္မ႐ွိ။
သူ႔ရဲ႕မထံုတက္ေတးမ်က္ႏွာေၾကာင့္ ဘယ္အလုပ္႐ွင္မွလည္းေခၚယူလိုျခင္းမ႐ွိ။အရာအရာ အဆင္မေျပလွေသာ သူ႔ဘဝကိုေနာက္ေၾကာင္းျပန္ေတြး
ရင္း ဘတ္စ္ကားဂိတ္သို႔ ေလ်ွာက္လာသည္။
ထိုစဥ္
'ဘိုင္း'
ေဆာင္းရာသီ၏ ေရခဲျပင္ေခ်ာေခ်ာဝယ္ ဂ်က္ဆီကာ
တစ္ေယာက္ ေခ်ာ္လဲေတာ့သည္။သူလက္​႐ွိ ေနေသာေဖာ့ခ္စ္ၿမိဳ႕သည္ သာမန္ၿမိဳ႕မ်ားထက္ အေအးပိုကာေရအျမဲတမ္းခဲေနတတ္သည္။
အခုေတာ့မ႐ႈမလွပက္လက္လန္ေခ်ာ္လဲ
ေလသည္။ရပ္ျခားအေနၾကာသူမို႔ က်ိန္ဆဲမိေတာ့သည္။
'ဖာ့ခ္'
'ဘတ္' က်ိန္ဆဲလို႔မွမဆံုးေသး ေလေဝွ႕တိုက္၍
မ်က္ႏွာသို႔လာကပ္ေသာ စကၠဴရြက္ကို ဆြဲယူၾကည့္
မိသည္။
'ကေလးထိန္းအလို႐ွိသည္'
~အလိုေလး...ဝမ္းသာလိုက္တာ လိပ္စာက ဒီနား
မွာပဲ အခုသြားေလ်ွာက္မယ္