DARK (Harry Styles Fanfiction Μετάφραση) + Knockout (Sequel to Dark)

Dark -Chapter 22-

Τα χέρια μου όρμισαν στην Kim για να την τραβήξουν μακριά από τους ώμους μου.Έδειχνε λιγάκι έκλπηκτη με τις δυνατές μου κινήσεις.Θύμωσα όταν ένα δελεάστικο χαζό χαμόγελο εξαπλώθηκε στα χαρακτηριστικά της.Η γλώσσα της γλίστρησε από το στόμα της,κυλώντας πάνω στα χείλη της.Σιγοτραγουδούσε από ικανοποίηση.Απαλά έπιασα τον αριστερό της καρπό προτού μπορέσει να πίασει το στήθος μου ξανα.

Όταν την είδα.Η Bo.Στεκόταν μακριά,σε μια μικρή απόσταση.Δάκρυα ξεχείλισαν από τα υγρά μάτια της καθώς στεκόταν κοιτόντας μας.Μια μορφή απελπισίας σχηματίστηκε στο πρόσωπο της όταν τα χείλη της χωρίστηκαν.Τα δάχτυλα της άμεσα σκούπησαν τα δάκρυα που κυλόυσαν από τα μάγουλα της καθώς αρνήθηκε να με κοιτάξει.Το κεφάλι της Βο γύρισε πρός τα δεξιά.Ήξερα ακριβώς τι θα έκανε.Θα έτρεχε.

Την είδα βιαστικά να μπλέκεται μέσα στον κόσμο που υπήρχε στον χώρο.Γρήγορα εξαφανίστηκε,το μικρό της ύψος της επέτρεπε να κρύβεται ανάμεσα στο πλήθος.Ήμουν έτοιμος να την κυνηγήσω όταν μακρόστενα νύχια 'έσκαψαν' τον δικέφαλό μου.Η Kim κοίταξε πάνω σε εμένα περιμένοντας τον εκνευρισμό μου να δυναμώσει.Σκούπησα το lip gloss της από το στόμα μου με αήδια,με το πίσω μέρος του χεριού μου.

Τα μάτια της μεγάλωσαν από φόβο όταν την έσπρωξα πίσω στον τοίχο.

«Μην ξανάρθεις κοντά μου Βο ή εγώ σε σένα.Με άκουσες;» Ψυθίρισα.

Ήξερα ότι ήταν φοβισμένη.Αλλά εκείνη την στιγμή δεν μπορόυσα να ενδιαφερθώ περισσότερο.Η Kim με είχε δει πιο επιθετικό:είχα ένα συναίσθημα ότι η βίαιη συμπεριφορά μου είχε 'ανάψει' για εκείνη.Αλλά ούτε εκείνη ούτε κάποιο άλλο κορίτσι υπήρξε ο στόχος μου.Αρνήθηκα μια γυναίκα να λάβει τον θυμό μου.Ποτέ δεν θα ήθελα να ήμουν σαν τον πατέρα μου.Μια τρεμουλιστή αναπνοή έφυγε από το στόμα της όταν τινάχτηκε από το κράτημά μου.Ελευθέρωσα τους καρπούς των χεριών της.Το σώμα μου απομακρύνθηκε από εκείνη και προχώρησε για την έξοδο.

Βιαστικά άνοιξα την πόρτα,τα μάτια μου σκάναραν τον σκοτεινιασμένο δρόμο για οποιοδίποτε σημάδι από το κορίτσι που το έσκασε.Δευτερόλεπτα αργότερα την εντόπισα.Μακριά,σκούρα μαλλιά κυλούσαν κάτω στην πλάτη της καθώς τα πόδια της την οδηγούσαν σε ενα γρήγορο περπάτημα,κατά μήκος της διαδρομής.Περνούσε τους ανθρώπους δείχνοντας τους το συμπαθιτικό της βλέμμα.

«Βο!»

Δεν σταμάτησε.Η ταχύτητά της αυξήθηκε με το άκουσμα της φωνής μου καθώς προσπαθούσε να ξεφύγει.Είχα την ανάγκη να της μιλήσω.Η δύναμη των ποδιών μου εξαντλήθηκε καθώς έτρεχα.Δεν με ενδιέφερε αν προκαλέσαμε κάποια σκηνή.Ο μόνος άνθρωπος που ανυσηχούσα για αυτόν ήταν η Βο.