BIR DOKUNUŞLA MUTLULUK

İLK TANIŞMA

Güneşli bir gündü kuzenimi görmek icin Doğa Orta Okulunun yolunu tuttum sonunda gelmiştim. Birden yağmur bastırdi anlayamadım yaklaşık 3 dakika önce günlük gülistanlık olan hava birden kendini yağmura bıraktı. O an okula doğru koşan birini gördüm. O kadar güzel bir kızdı ki orada onun gidişine bakarken islandigimin farkına bile varamamistim sonunda ne olduğunu anlayamadim biri hizla çekti birde baktimki kuzenim Burcuydu ona bakarken 'EMİRA ' dedi ve bir kez daha tekrarladı 'EMİRA' ona onun kim olduğunu sordum. O anlamıştı onu nasıl baktığımı görmüş ve 'sen asik oldun' dedi bende ' EVET hemde SIRILSIKLAM AŞIĞIM' dedim. Sonra naklimi buraya yani Emira nin okuluna alacaktım kararlıydım bu konuda. Akşam eve gidince bu konuyu babamla konuştum babam nedenini sorduğunda ben hiçbir şey solemedim çünkü ona Emira ya olan aşkımı soliyemezdim. Babam fazla ısrar etmedi. O haftasında kendi okulumda gecirdikten sonra naklimi aldırdım. 6/B sınıfına yani Emira nin sınıfına ilk girdiğim zaman ona bakakalmistim sonradan hoca hemen sessini yükselterek 'nu Uraz sinifimiza yeni geldi ' dedi. Hemen kendimi tanittim ama oturacak yer bulamadim ama sadece birtek yer boştu, evet Emira nin yani boştu izin alarak yanina oturdum sonra kendimi tanitdim oda kendini tanıttı ama ben onun kim olduğunu zaten biliyordum. Bütün ders boyunca onu izledim çok çabuk geçti günler tam bir hafta olmuştu ama alismam çabuk oldu Emiraya ona aşık olduğumu nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum daha sonra ona bir mektup yazmaya karar verdim.
Gözlerine aşık olduğum kız,
Yine sensiz bir güne senin adını alarak başlıyorum ey sevgili seni seviyorum çünkü ne ağlarken gözyaşını,nede gülerken kahkahani sakliyorsun. Yüreğinin en derin yerlerinden gelen hüzünle ağlıyor ağız dolusu kadar gulebiliyorsun ey sevgili. Seni seviyorum çünkü her sabah kalktığımda birgün daha seninle geçirecek olmanın mutluluğunu yaşıyorum. Nereye baksam seni görüyorum. Sen kitap gibisin hani herzaman başucumuzda bir kitap vardır ya aynen oylesin okudukça okuyasim geliyor, sana ise baktıkça bakasim geliyor. Ben karnalikta yolunu kaybetmiş biriyken sen güzelliğinin ışığıyla yolumu aydinlatiyorsun ey sevgili...
Seninle hayatı yeniden yaşamak yeniden ama yeniden keşfetmek istiyorum prenses... <3 <3 <3
Bugün mektubu Emira vermeye karar verdim. Uzerimi giydim, saçlarımı yaptım ve daha sonra kahvaltimi yapmak için aşağı indim ve hizlica yemek yedim ve servise bindim okula doğru gitmeye başladık. Çok mutluydum ama diğer yandanda acaba hayir dermi korkusu diye düşünüyordum. Ama bu düşünceler beni asla caydiramazdi. Sıraya geldiğimde Emira sıra goremedim belki geç kalmıştır diye moralimi bozmadım çünkü geleceğine inanıyordum sonu öğretmenler zili çaldı ve ders başladı ama Emira hala gelmemişti sonra kuzeni Eylüle sordum oda biraz rahatsiz olduğunu ve gelmeyeceğini soledi. Bugün yine çok mutluydum herzaman yaptigim gibi elimi yüzümü yikadim saçlarımı yaptım ve dışarıya çıktım çıktığım an hemen servise bindim ve boş bulduğum yere oturdum. O an acaba Emira gelirmi derken okulun kapısına geldim. O an da ışık gördüğümü zanettim meğer gelen Emira'ymis. Gözlerinin içi gülüyormuş. O an da Emira'a ''GÜNAYDIN MAVI GÖZLERİNE AŞIK OLDUĞUM KIZ''demek istiyordum. Sonra birden Emira kolumu tuttu ve ''günaydın'' dedi. O an ölüpte cennete düştüğümu zannetim sonrada ona gülümseyerek ''gunaydin''dedim ve birlikte sıraya doğru içeri girdik sonrada birlikte sıraya oturduk artık aramızdaki buz dağı erimisti ve artık Emira ile daha sık konuşuyorum. Yine bugün ders bitti cikista tüm cesaretimi topladım ve mektubu Emira verdim cevabını pazartesi günü vermsini istedim çünkü araya haftasonu girmişti. Çok heyecanlıydım bu gece hiç uyuyamadim acaba ne tepki verecekti.

O

y ve yorumlarinizi bekliyorum *_*