Kau selalu risau kalau kepunyaan kau hilang,
Lagi - lagi diambil orang,
Keluh kesah, otak hitam macam arang,
Tapi kau kena ingat juga,
Kau pun selalu ambil kepunyaan orang,
Jangan salahkan orang lain,
Satu kau tunjuk,
Empat menunding kembali,
Sudah jangan salah menyalah,
Mari berdamai.

YOU ARE READING
PUISI TANPA NAMA
PoetrySelama ini, aku berlari setinggi langit untuk menggapai bintang namun, semakin ku menghampiri, semakin hilang bintang itu. Selama ini, aku berpikir akulah hebat, mampu untuk menggapai bintang, namun, akhirnya aku jatuh dari angkasa, Apa yang selama...