DARK (Harry Styles Fanfiction Μετάφραση) + Knockout (Sequel to Dark)

Dark -Chapter 58-

Όταν το λαμπερό φως διαπέρασε το κενό που υπήρχε ανάμεσα στις κλειστές κουρτίνες, ενοχλήθηκα διότι ήξερα πως και άλλος ένας νυχτερινός ύπνος διακόπηκε.Τα χέρια μου ακούμπησαν τον άδειο χώρο δίπλα μου, που κάποτε ήταν πιασμένος από κάποιον του οποίου η εικόνα τώρα μου προκαλεί πόνο όταν την σκέφτομαι.

Μέρες περνούσαν η μια μετά την άλλη.Δεν ήμουν σίγουρη εάν ήταν εργάσιμη μέρα η όχι.Έδωσα μία γρήγορη μάτια στην οθόνη του κινητού μου, η οποία μου επιβεβαίωσε πως ήταν Σάββατο.Αναστεναξα , πέφτοντας πίσω στο ακατάστατο, ακόμη, κρεβάτι απ' τον χθεσινό ανήσυχο μου ύπνο.Ήλπιζα πως ο ύπνος, στον οποίο ήμουν έτοιμη να γραπωθω, θα ήταν ήρεμος, χωρίς όνειρα, κάπου που θα μπορούσα να ξεφύγω απ' αυτόν.Αλλά η μαμά μου είχε άλλες ιδέες.

"Καλημέρα."

Βόγκηξα, προσπαθώντας να τυλίξω το εαυτό μου καλύτερα με την κουβέρτα.Το σώμα μου ήταν σαν να χε κάνει βουτιά στο στρώμα.Το χέρι της μαμάς μου έπιασε τον ώμο μου, τον οποίο κάλυπτε η κουβέρτα.

"Βο, μου υποσχέθηκες"

Ο ήχος της φωνής της ήταν απαλος, αλλά ταυτόχρονα κουρασμένος.Ήταν κουρασμένη με το ότι ήμουν κλεισμένη στο δωμάτιο μου, και το ίδιο και γω.Από μόνη μου ένιωθα έτσι.Είχα κάνει μια προσπάθεια να κανω μπάνιο και να ντυθώ.

"Σου έφερα λίγο τσάι"

Βγήκα απ' την κρυψώνα μου, ψάχνοντας νευριασμένα για την κούπα που ήταν πάνω στο ακατάστατο κομοδίνο.Πρέπει να το τακτοποιήσω.

"Ευχαριστώ"

Έκατσα, παίρνοντας το τσαλακωμένο πάπλωμα μαζί μου.Η μαμά μου παρέμεινε στην θέση της εμποδίζοντας με όσο καθόταν να τραβήξω την κουβέρτα γύρω από το κεφάλι μου. Ήξερε πως οι προθέσεις μου θάβονταν βαθιά μαζί με τον εαυτό μου και τα προβλήματα μου.

"Πρέπει να σηκωθείς, κάνει λίγο κρύο, αλλά ο ήλιος είναι έξω."

"Για να κάνω τι;" ξέσπασα

Το χαμόγελο της έσπασε με την σκληρότητα της απαντήσης μου.Ένιωσα άσχημα από την ενοχή μου, όταν τα σκληρά μου λόγια είχαν πια βγει απ τα χείλη.Αλλά είναι η μαμά μου, καταλαβαίνει πως παρά την πρόοδο που άρχισε να υπάρχει, το παραμικρό με τσιγκλούσε, όπως και πριν λίγες μέρες που δεν ήθελα να αφήσω τους τέσσερις τοίχους αυτού του δωματίου.

"Νόμιζα πως θα μπορούσαμε να πάμε για ψώνια ή σε εκείνο το καφέ στο πάρκο που σου άρεσε να πηγαίνουμε όταν ήσουν μικρή..ή αν δεν θες θα μπορούσαμε να πάμε με το αυτοκίνητο κάπου άλλου"