Hoofdstuk 5: Charlie

48 4 12
                                    

'Wat moet ik met het jasje doen? Moet ik het terug brengen of...' 'Je moet het aandoen.' Ik kijk Skye vragend aan. 'Als jasje ergens overheen. Dat is toch leuk?' 'Heb je wel gezien hoe groot dat ding is? Hij past me eigenlijk helemaal niet' zeg ik onzeker. 'Dan zorgen we dat hij past.'

Een aantal minuten later is Skye aan het praten over Louis en ik kies kleren uit voor vandaag. 'Skye? Wat moet ik aan?' Ze denkt even. 'Jouw donkerblauwe blouse met die lichtblauwe skinny broek' zegt ze na een tijdje. 'Als jij het zegt.' Ik pak alles en trek het aan. Zodra ik het aan heb zegt Skye dat ik een rondje voor haar moet draaien. 'Mooi. Nu gaan we eten.'

We lopen weer door dezelfde gangen als ik perongeluk tegen iemand aan loop. 'Sorry!' 'Kijk nou wat je gedaan hebt!' Haar handtas ligt op de grond. 'Oh, even een tip: misschien moet je dat jasje niet aandoen. Hij staat je verschrikkelijk.' En ze loopt weg. 'Misschien moet ik het jasje uit doen...' En ik doe hem uit. 'Niet doen! Het staat je echt heel schattig. En negeer die meid. Ik zag haar laatst ook bij het zwembad. Een heel dramatisch type. Ze is gewoon jaloers.' Ik knik en trek het jasje weer aan. We lopen door de deuren als we Dylan en Louis aan een tafel voor vier personen zien zitten. 'Zullen we daarbij gaan zitten?' Vraagt Skye. 'Dit wordt ongemakkelijk.' En we lopen er naartoe. 'Ga zitten meiden' zegt Louis vrolijk. Ik ga tussen Dylan en Skye in zitten. Dylan merkt meteen op dat dit zijn jasje is. 'Ik dat mijn jasje?' 'Ja' zeg ik grijnzend. Hij lacht en schud zijn hoofd. 'Ooit wil ik hem wel terug.' 'Dat kan ik je niet beloven.' En we schieten in de lach.

Als we aan het eten zijn komt die meid van daarnet weer. Maar niet naar mij, maar naar Dylan. 'Hey hottie.' Hij kijkt op en fronst. 'Uh... Hoi?' Ze giechelt. 'Ik ben Bella, wie ben jij?' 'Uh... Dylan, hoezo?' Ze giechelt alweer. Jeetje, wat een irritant mens. 'Hier heb je mijn nummer. Bel me.' Ze geeft Dylan een kaartje en loopt weg. Ik voel verschrikkelijke jaloezie in me opkomen en ben er meteen klaar mee. 'Ik hoef niet meer.' En ik loop van tafel, naar onze kamer. Ik hoor dat Dylan ook opstaat en achter me aan komt. 'Charlie!' Als ik hem dichtbij hoor komen begin ik te rennen tot onze kamer. Ik maak hem gauw open en loop naar binnen, om de deur daarna weer gauw dicht te doen. 'Charlie! Doe open...' Ik laat me op mijn bed vallen. Hoe kan ik zo jaloers zijn. Ik bedoel, ik weet niet of Dylan haar leuk vind, maar toch. 'Charlie, doe open. Alsjeblieft.' Nee, nee. Ik ga niet open doen. Dat ga ik niet doen. 'Oké. Ik snap dat je niet open doet, maar ik blijf hier net zo lang zitten totdat je naar buiten komt.'

Het is nu een uur later en hij zit er nog steeds. 'Charlie, kom op.' Zijn stem is zacht. 'Alsjeblieft?' Nu kan ik er niet meer tegen. Ik sta heel zachtjes op, en loop naar de deur. Voorzichtig maar ik de deur open. 'Charlie!' Hij knuffelt me alsof hij me weken niet heeft gezien. 'Je hebt me een uurtje niet gezien' giechel ik. 'Maakt niet uit. Ik wil je gewoon knuffelen, oké?' Opeens komen Skye en Louis langs rennen. 'GOALS!' En ze rennen verder. 'Hoezo idioten' mompel ik. Dylan schiet in de lach en knuffelt me weer. 'Ik zou zo wel uren kunnen blijven staan' fluistert hij.

Maar natuurlijk worden leuke momenten altijd verstoord door irritante mensen. Zoals Bella. 'Hey Dyl.' Oh nee, niet zij weer... 'Heb je zin om samen te zwemmen?' Zegt ze terwijl ze een plukje haar om haar vinger draait. 'Uh, nee. Bedankt.' En hij loopt mijn kamer binnen. Ik wil ook de kamer in lopen als Bella me bij mijn jasje grijpt en me terug trekt. 'Als ik er achter kom dat jij iets met Dylan hebt, loopt het niet goed af met jou.' En ze loopt weg. Ik haal mijn schouders op en loop mijn kamer binnen.

Als ik de deur heb gesloten krijg ik weer een knuffel. 'Trek je niks van haar aan. Ze is gewoon jaloers' zucht hij. 'Waarop dan? Ik bedoel, hebben wij nu iets of...' 'Ligt eraan.'

'Waaraan?'

'Aan of jij dat wil. Ik zou het heel graag willen maar als jij het niet wil dan snap ik dat ook wel, want-' Ik laat hem niet verder praten en druk mijn lippen zacht tegen de zijne aan.

Titanic (DOB & LT)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu