A PROMISE TO FULFILL.

SEARCHING.

I've been looking for love for almost 19 years of my existence. Yun  ang ginagawa ko. I kept on searching for things pero hindi naman nageexist. Sa  paglilibang ko sa kung anu anong bagay , i forgot how to live.
  How can i find love when i don't even have a life?
      Sagutin nyo ako yung "PAANO"
My name is  Livia M, Nañez. I'm already 19 years old. Pero haha! Single parin ako.
  It's been 4 years, simula ng naging single ulit ako.  HAHA! Oh diba ang aga kong lumandi, 15 years old palang ako nun haha. Wala eh atat kasi ako masyado. Kulang kasi ako sa pag mamahal.  Yung family ko  they never showed me na love nila ako. I feel like a complete  burden to them. Palagi nalang daw akong ganyan ganito. Lahat na ata ng masasakit na salita sinabi na nila sakin. Kahit konting pahalaga lang , wala eh, i did my best to be the best daughter they could have. Pero bakit ganun tinake for granted lang nila.
  Nung  first year highschool ako,  top 2 ako sa room. Hindi naman  sa pag mamayabang actually lagi akong may top pero never ako naging top 1, puro kasi  top 2 or top 3 ako. Madalas ako sabihan ng mga classmate ko na kaya lang naman daw ako nag kaka top  kasi epal daw ako sa mga teacher. Pero  para sakin  deserve ko talaga ang mag aral mabuti para sakin and for my family.
   Yung tipong hindi ko maramdaman  ang halaga ko. All my parents would say was  "mag aral daw ako ng mabuti mahiya naman daw ako sa kanila"
pero hindi nila alam na nag sisikap ako para sa  kanila. Ginawa ko naman lahat para sa kanila but for pete's sake, bakit ganun parin? That time, all i could do was to accept lahat ng sinasabi nila, kahit ano pa yun, gaano man kasakit.
     That was the time nakilala ko si mark he's from america.  Actually, sa fb lang kami nag uusap. Since dun siya naka base, obviously, long distance ang relationship namin. Bihira ang phone calls dahil mahal. Usually, sa Ym or sa facebook kami nag uusap, minsan sa skype.
        I was 15 that time and he was 17
Yup, mas matanda siya sakin ng dalawang  taon.  Siguro  medyo nag tataka kayo kung pano or bakit nag work yun sa katulad naming di naman nagkikita ng personal.
     Actually lagi naman namin nakikita mukha namin eh pero skype lang. Well nag umpisa  lang kami sa conversation namin sa ramdom stuff. Favorite ganito, ganyan etc etc....
     After 4 months mas lumala ang pag uusap namin mga topic namin family background or mga nangyari sa buhay namin. Doon narin siya nag start na manligaw.
    Actually 3 months siyang nanligaw then september 23, sinagot ko siya. I can't say na di naman kami nagkakaroon ng away pero usually, tampuhan lang pero di naman masyadong nag tatagal dahil naaayos naman namin agad  iyon.
     Masaya naman  yung naging  relasyon namin, parang normal na couple lang naman din. Kaso mag kaibang parts kami ng earth. Sa kabila noon. Naniniwala ako na hindi yun magiging hindrance kung mahal mo naman mo talaga yung isang tao.
    Pero One day biglang nalang hindi siya nag paramdan hindi ko alam kung bakit.  Pero chinat ako ng pinsan nya tinanong ako kung " kami paba?" Then i don't know kung bakit parang may kirot sa puso ko. Sinabi ko nalang nalang  na "hindi ko alam"  may nag sabi sakin na sila na daw ni  mia. Si mia ay classmate niya sa america.
Oo sobramg masakit but hindi ko dapat pabayaan sarili ko. after nun 3 weeks. 1 month, 4 years na siyang di nagpaparamdam. Pero ako naman tong  si tanga na umaasa parin na babalik siya ewan  gusto ko talaga ng closure eh.  Parang sinasadya ng tadhana para hindi ako maka move on haha! Nung pumunta ako ng mcdo  23 yung binigay saking number yung may nakita ako sa mall na food 23 pesos, yung tumingin ako sa orasan naka lagay 8:23am  yung  tinignam ko yung percent ng phone ko 23%, YONG TOTOO!? HAHAHA. Lagi ko hinihiling na sama maka move on na ako pero WTF! Mas lalo akong pinipigilan ng tadhana. But almost 4  yrs na  ngayon lang ako naka pagisip na mag focus sa mga bagay kung saan ako sasaya and i know naman na kaya ko yun.  "SANA" HAHAHA.
     Mahirap naman talaga eh hahaha!
Pero kung  gagawin mo i know makaka move on ako. Pero hindi ko ginawa na maghanap ng lalake para maka move on ako. Masama kasi yun ayoko makapanakit ng feelings ng iba. Kaya ang ginawa ko ginawa kong busy ang sarili ko nag aral ako ng mabuti ulit at mag nenegosyo ako ng graham made myself hahaha. oh diba  napagisipan ko rin na mag working student. Kaya  naisipan kong rumaket.  pang gabi ako  sa pang umaga naman nag aaral ako . Hahahaha ang hirap kasi walang pahi- pahinga but   I really enjoy  bukod sa may pera nako nag aaral pako kaylangan mo ng sariling sikap , kasi para sakin naman to eh. Hanggang sa tuluyan nakong naka move on. And i'm so happy for myself. 
         Kasabay ng pagsabi ko ng katagang "oo", ay ang paglubog ng araw. Kasama ng paglubog ng mga napapait na nangyari sa nakaraan.
   4 years ng nakaraan simula nang na nawala  siya na parang bula. Kung hindi pa masaya, ibig sabihin hindi pa tapos yung journey mo sa love. Hindi pa tapos yung paghahanap mo. Hindi pa tapos yung pundasyon ng love story mo.
        At minsan, ang mga love story, happy lang. Walang ending.