[ OS/SF ] SugaGang ❤️

(OS) Sometimes VGA +18

เขาเป็นคนจริงจัง

ผมเป็นคนตลก...

เขาเป็นคนไม่ค่อยพูด .. ส่วนผมน่ะพูดมาก

ผมชอบกวนประสาท..เขาชอบดุ

ผมชอบงอน..ส่วนเขาน่ะรู้สึกช้า

กว่าเขาจะง้อผม..ผมก็หายไปงอนไปนานแล้ว

..

"วันนี้พอแค่นี้ล่ะนะ เก็บของเตรียมเก็บของได้แล้ว"

เสียงของเมเนเจอร์ที่นั่งดูเด็กทั้งเจ็ดซ้อมอยู่นานกดปิดเครื่องเล่นเสียง

ก่อนเดินออกจากห้องเพื่อไปคุยตารางงานในวันต่อไป คิมนัมจุน ลีดเดอร์ของวงเดินไปหยิบน้ำมาให้น้องที่นอนแผ่หลากันกลางห้องซ้อมโดยมีจองกุกเข้ามาช่วยถือไปให้พี่ๆที่หมดแรง

"เหนื่อย เหนื่อย แรงจะลุกยังไม่มีเลย"

แทฮยองผู้ชายผมสีส้มนอนคว่ำกับพื้นพร้อมบ่นพึมพำ ทำให้มินยุนกิที่ลุกขึ้นยืนไปหยิบน้ำจากแรปมอน

หัวเราะก่อนโถมตัวลงมาทับร่างที่นอนอยู่

"หมดแรงหรอ เด็กคนนี้เหนื่อยหรือไง" เสียงแหบพร่าพูดข้างหูคนหมดแรงแบบขำๆ

วงแขนเรียวกอดรัดร่างอีกคนแน่น

เป็นการแกล้งทำให้แทฮยองถึงกับร้องโอ๊ยแล้วดิ้นเพื่อเอาตัวรอดในแรงกอดรัด

การกระทำของมินยุนกิเรียกเสียงหัวเราะจากเมมเบอร์ได้ดี

"แทฮยองบอกไม่มีแรงลุกแล้วล่ะ" จีมินที่ดื่มน้ำเสร็จทิ้งตัวลงไปนอนทับยุนกิอีกทีต่อด้วยเจโฮปที่เห็นเป็นเรื่องสนุก

ทำให้ตอนนี้คนด้านล่างถึงกับหน้าเขียวเพราะโดนทับเป็นเบอร์เกอร์อย่างนี้มันไม่ใช่เล่นๆนะ

"พอแล้ว พอแล้ว พี่วีหน้าเขียวแล้ว" กลายเป็นคนที่เด็กสุดของวงเป็นคนมาห้ามพวกฮยอง