Bölüm 4

346 20 3
                                    

O sokağı geçince ben demeden Kayra elini belimden çekmişti zaten. Bu davranışına bakarak ona güvenebileceğimi düşündüm. İyi biriydi, çok yakışıklıydı. Kıvırcık saçları ve simsiyah gözleri zaten herşeyiyle yetiyordu.
"-Bana güvenebilirsin" dedi sanki içimi okumuştu.
"-Anlamadım" dedim. Biraz anlamamazlıktan gelerek.
"-Bana sanki seni öldürecekmişim gibi bakıyorsun da"
"-Normal değilmi sence? Bir iki gündür tanıyorum seni. Ve ne sen beni tanıyorsun ne de ben seni"
"-Haklısın. Ama için rahat olsun diye söylüyorum. Ben sana güveniyorum. Kötü birine benzemiyorsun. Sende bana güvenebilirsin. Aramız senle iyi olabilir bence" dedi ve önüme geçerek elimi tuttu.
"-Beni abin olarak görebilirsin. Her zaman yanında olacağım. Bana güven" deyince ben şok oldum!
"-Ne demek istiyorsun Kayra, açık konuş"
"-Ben gayet açık konuştum Derin." Deyince biraz sinir oldum. Ellerimi onun ellerinden hızla çektim ve ona dönüp;
"-Sen kendini ne sanıyorsun ya? Senin benim abim olabilmen için öncelikle bir kıza nasıl davranılacağını öğrenmelisin. Elimi tutmakta neyin nesi" dedim ve arkama bakmadan uzaklaştım.
Sonra tekrar ona dönüp bakınca hâlâ aynı yerindeydi. Ve;
"-Ukala!" Deyip bağırdım sonra eve doğru koşmaya başladım.

Eve girince nefes nefese kalmıştım. Söylediklerimi düşününce deliriyordum. Onları söylemem için deli olmam gerekiyordu. Ama çıkmıştı ağzımdan işte.
Saat geç olduğu için annem uyumuştu. Bende direkt odama geçtim. Elimi yüzümü yıkayıp üstümü değiştirdim ve hemen yatağa girip uyudum.

Sabah annemin sesi ile uyandım. Zeliş Teyze'nin sesinden iyiydi. On dakika boyunca telefonla uğraştım. Ama ne arayan vardı ne de soran. Deniz ve Aleyna'ya mesaj atmak geldi içimden ama vazgeçtim. Çünkü Deniz'in uyarısını hâlâ hatırlıyordum. Aleynaya'da mesaj atarsam cevabın gelmeyeceğini biliyordum.
Telefonu kenara bırakıp üstümü giymeye başladım. Annemin on beşinci çağırışından sonra aşağıya indim. Annem kahvaltı yapmıştı.
"-Anne tek başıma kahvaltı yapmayı sevmediğimi biliyorsun"
"-Peki kızım ben seni sabahtandır kaç kere çağırdım"
"-Uff tamam anne" deyip mutfağa gittim. Gerçekten tek başıma iken kahvaltı yapamıyordum. Bir iki lokma yiyip odama geçtim. Deniz ve Aleyna'ya mesaj attım.

Gönderilen: Deniz ve Aleyna (Ahe)
"15 dakikaya oradayım. Hazır olun"

Mesajı gönderdikten sonra evden çıktım. Ya peki bu ikisinin evi kaçıncı kattaydı? Hiç sormamıştım. Ben böyle düşününce yolda yürürken bir mesaj geldi. Toprak'tan.

Gönderen: Toprak (By suskun)
"Kızlar bizde. Çabuk gelirsen benim hazırladığım mükemmel kahvaltıdan yiyebilirsin"

Bir saniye Toprak bana mesaj mı attı? İnanılır gibi değil. Ya Anıl'ı anlarım da Toprak'ın mesaj atmasına inanmam biraz zamanımı aldı.

Üçlünün evine yetişmiştim ki dün akşam ki grubu yine gördüm. İstemsizce Kayra aklıma geldi. Kayra'yı düşünmemeye çalışarak adımlarımı hızlandırdım. Arkamdan kahkaha seslerini duymamaya çalışarak devam ettim. Sapasağlam bir şekilde eve yetiştiğim için kendimle gurur duyuyordum.
Zili çaldım ve kapının açılmasıyla Anıl'la karşılaştım.
"-Günaydın Anıl"
"-Merhaba Derincik. Bir saniye sen buraya tek başına mı geldin?" Dedi ciddi ciddi.
"-Evet, ne olmuş ki?" Dedim. Dün Kayra bugün Anıl. Ne vardı sanki bu sokakta anlamadım ki?
"-Ya kızım sen mal mısın? Bak açık açık soruyorum"
"-Ya hayır Anıl. tek başıma geldiysem ne olmuş ki?" Dedim.
Sabah sabah Anıl insanı sinir edebiliyormuş bunu da öğrendim.
Anıl beni kolumdan tutup mutfağa çekti ve kapıyı kapattı.
"-Bak Derin bu ilerdeki grupla kavgalıyız. Biz birkaç kere onları sinir etmek için onların takıldığı kızlarla uğraştık. Onlarda sinirlendi bir ara Aleyna ve Deniz ile uğraşmaya çalıştılar. Ama ağızların payını verdik. Şimdi sanada bulaşmasınlar diye diyorum. Kavga deyip geçme taşlı sopalı kavgalardan bizimkisi. Haftada en az 1 kere olur bu kavgalarımız. Birbirimize bulaşacak birşeyler buluruz."
"-Hmm anladım da sizi birbirinize düşüren asıl sebep ne? Yani ilk olarak niye kavga ettiniz?"
"-Bu kavgalar geçen yıl başladı. Bu grubun en popisi olan Umut, Aleyna'ya sulanıyordu ve onu rahatsız ediyordu. Önce onları birkaç kez uyardık anlamayınca sopalar konuştu. Tabi biz o sıralar Aleyna ile çıkmıyorduk. Zaten aşkımızda bu kavgalarla başladı."
"-Peki. Bir daha tek başıma oradan geçmem. Hadi Denizler'in yanına gidelim" dedim ve beraber mutfaktan çıktık.

SİYAH'A MOLA Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin