Ive fall in my own game

Chapter 1

"Yuko hindi na nya kaya! Humihina na ang tibok ng puso nya'"

"No ma! Ano bang sinasabi mo buhay pa sya okay! Lalaban ang kakambal ko alam ko yun! Nararamdaman ko sya kahit malayo ako sa kanya"-Alam ko lalaban ang kakambal ko hindi nya ako iiwan! Sister's in crime kami e!

"Tooooooooot! Toooooooooot! Tooooooooot!"

"Ma ano yun !? Ma! Anong nangyayari jan! Ma magsalita ka!

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Its been a year when that accident came in our life. Maraming pagbabago ang nangyari sa buhay namin lalo na sa akin.

Yuko hey! Kanina ka pa?-sabi ng bestfriend ko. Ang tagal nya ah! Malelate na kami sa class namin.

"A minute palang! What took you so long?"

"Si kuya kasi ang bagal kumilos! Tapos sumabay pa sa akin sira daw kasi yung car nya! So! Kamusta ka na bessy?"
Alam ko na ang ibig nyang sabihin. Hayyyss!

Binaba ko muna ang gamit ko bago ko sya sinagot"Im fine😊 nothing to worry about. Unti unti ko ng natatanggap yung nangyari"

Niyakap nya ako at binigyan ng chuckie"I hope it can ease the pain"

Ito talagang bestfriend ko hahahahaha MEMA! Memasabi lang hahahaha. But atleast she know how to make me smile.
Dumating na ang prof. Namin nag pakilala kami isa isa tutal first day of school at syempre transferee kami dito. So wala pa kaming masyadong kilala ng bestfriend ko.

"Melosana Mhey John at your service guys. My friends call me melo. 17 years old. Im a tranferee. I hope maging friends ko kayo." Sya ang bestfriend ko simula pagkabata kaya kilalang kilala na namin ang isa't isa.

Tumayo na ako para mag pakilala."Yuko Ashleighia Chen Park. 17 years old and Im also a transferee"
Umupo na ako pagkatapos kong magpakilala then ayun sari't saring bulungan ang naririnig namin. Ganito ba dito ?

"Grabe ang ganda nila nu?"
"Oo nga para silang mga model!"
"Nakakainggit"

Wala namang masyadong diniscuss si Maam. Ayaw nya kasi kaming ipressure first day of school palang naman daw.
Naglalakad na kami papuntang cafeteria, nakakagutom kasi kahit wala naman masyadong ginawa. Pumila na kami then humanap ng mauupuan mabuti nalang hindi pa masyadong marami ang tao dito.

"Ayun bes! Dun tayo"sabay turo sa babaeng magisang kumakain nasa may sulok sya. Naalala ko bigla yung old self ko sa kanya nerdy type kasi then mukhang anti-social sya.

Nilapag ni bes yung tray nya sa table. Medyo nagulat pa nga yung girl na nakaupo e"Hi! Can we sit here. Namumukhaan kasi kita ikaw yung katabi ni yuko diba? By the way Im Melo"

"Oy bes! Hanap nalang tayo ng iba marami pa namang vacant baka makaistorbo lang tayo sa ginagawa nya"bulong ko sa kanya. Medyo busy kasi yung babae tsaka parang naiilang sya.

Inayos nung girl yung mga gamit nya na nakakalat. Grabe! Magkakasundo ata kami nito"No! Its okay you can sit here. By the way Im Sam. Oo classmate ko kayo"

Umupo ako sa tabi ni bes bale nakatalikod kami sa mga studyante."Hi ako nga pala si Yuko. Yuko Ashleighia Chen Park. Pagpasensyahan mo na itong bestfriend ko ha. If hindi ka comfortable okay lang naman na humanap nalang kami ng ibang seat"

"Okay lang. Hindi lang ako sanay na may lumalapit sa akin para makipag kaibigan" Kawawa naman sya mukha talaga syang walang friends dito.

"Sam right? Wala ka bang friends dito? Gusto mo friends na tayo, kami din kasi walang masyadong kaibigan tsaka mukha maaarte ang mga nag aaral dito" Ito talagang bunganga ng bestfriend ko walang preno.

"Talaga? Its my honor to have a friends like you. Oo naman gusto ko, gustong gusto. Thank you melo" Niyakap nya si bes sa sobrang saya nya siguro hindi na nya napigilan."Sorry? Ngayon lang kasi ako nagkaroon ng kaibigan e"

Hinawakan ko yung kamay ni Sam"No! Its okay sam. So were friends na ha."