Tak bardzo cię kocham, ale nie mówię ci tego,
To niezręczne, moja duma mi na to nie powala
Zbiorę odwagę i dzisiaj Ci powiem,
Ale po prostu posłuchaj...
za mocno się nad tym nie zastanawiając, po prostu zaśpiewam dla Ciebie.
Będąc u J-hopa wciąż płakałam. Nie mogłam uwierzyć w to co widziałam. Zostałam zraniona przez osobę którą od nienawiści obdarzyłam uczuciem. Chłopak starał się mnie pocieszyć ale mu to nie wychodziło. Byłam w takim stanie, że trudno było mi się ogarnąć.
-Natalia- usiadł obok mnie łapiąc za rękę- On nie zasłużył na twoje łzy.
-Ale ja go kochałam.
-A on ciebie?- spoważniał.
-Ja, on J-hope my...
-Odpowiesz mi teraz prawdę jak się ciebie coś zapytam?
-T-tak.
-Wy na prawdę byliście razem?
-Nie- od razu w prost powiedziałam, po co miałabym udawać.
-Wiedziałem- powiedział z ulgą.
-Skąd niby?- spojrzałam na niego z uwaga.
-Bo jesteś za normalna, za fajna, no taka...
-Rozumiem- nagle otarł moją łzę.
-Chodź- przysunął mnie do siebie- Wiesz co? Muszę ci powiedzieć coś, lepiej teraz niż w cale.
-No dobrze- spojrzałam w jego czarne oczy.
-Zakochałem się w tobie- moje oczy się rozszerzyły ze zdziwienia.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
-Słucham?
-No tak, podobasz mi sie...- nie wiedząc kiedy pocałował mnie, a ja? Nie wiem czy z bólu jakiego Suga mi wyrządził czy po prostu chciałam o wszystkim zapomnieć... odwzajemniłam pocałunek.
Był on bardzo namiętny, chłopak zaczął muskać moja dolna wargę. Wkładał tyle czułości, że mogłam poczuć jak się unoszę. Położył mnie na łóżko, przechodząc z pocałunkami na szyję. Zostawił tam z kilka malinek, po których oddałam ciche jęki, a chłopaka to nakręcało.
Zaczął się o mnie ocierać, a ja wplątałam swoje palce w jego bujnął czuprynę. Znowu powrócił do ust po czym się mocno w nie pił z sekundy na sekundę pogłębiając je.
Swoimi nogami oplotłam go w pasie przysuwając do siebie i wypychając biodra w górę, abym mogła poczuć jego męskość. Chłopak wydawał z siebie jęki, które były takie słodkie nawet w takiej chwili. Gdy zaczął wsuwać swoją dłoń pod moją koszulkę odsunęłam go od siebie spoglądając mu w oczy.
-Hobi, ja nie...- przerwał mi pocałunkiem.
-Dobrze. Wiem, że tego nie chcesz. Uszanuje to- wstał i podszedł do okna.
-To nie tak, że nie chce ale- odwrócił się do mnie.
-Kochasz go dalej?
-Nie wiem...- podszedł do mnie dotykając mojego policzka.
-Wiesz, że zawsze możesz na mnie liczyć- pogłaskał mnie po nim.
-Więc pomożesz mi już teraz?- spojrzał na mnie pytająco.
-Ymm, no tak ale w jaki sposób?
-Pomóż mi o nim zapomnieć... Na zawsze- i po tym zdaniu wpiłam się w jego ciepłe, miękkie wargi.
Podniósł mnie z łóżka pchając do ściany, ściskając za pośladki. Nasze języki toczyły zaciętą walkę, no oczywiście jak to chłopak musiał wygrać.
Odsunął sie patrząc mi w oczy.
-Wyjedź ze mną...
-Kiedy? - zapytałam z ciekawości.
-Jak najszybciej- zgodziłam się potwierdzając głową...Nie wiem co ja właściwie robię, nie wiem czy będę żałować ale chcę o Sudze...pragnę o nim zapomnieć.
A j-hope? Kocham go?... Nie wiem, ale za szybko mu zaufałam. Zastanawia mnie czy dobrze zrobiłam.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
