Unfaithful Husband: Retaliation [Completed]

// 18. Reality Check

Walang chat at walang text galing kay Kurt. Kaya ngayong umaga na papasok si Marian ay panay ang check niya ng phone even its phone has a tone to notify her. Madalas ang isang 'Good morning' ay nauuwi sa mahabang text hanggang gabi. 'Yung tipong busy lang kaya hindi makareply. Kahit anim na oras na hindi magreply si Marian o si Kurt ay may dahilan dahil may tanong ang huling text. Magtetext at magtetext o sa chat magrereply pag naka-online si Marian dahil 24/7 naka online si Kurt.

But now, Marian's wondering why Kurt didn't text her. "Oh kamusta?" tanong ng kasamahan niyang si Adang. Nakaready na sila dahil mag-oopen na ang mall anytime. Nagkwentuhan muna sila.

"Ayos lang." She replies with a smile.

"Kamusta 'yung friend mo?" Nakaupo na si Marian pero ang kasamahan niya'y nakatayo sa counter niya. Naghihintay na lang kasi sila.

"Ayos lang."

"Ano sinabi mo? Sorry ah, hindi ko siya dapat hinusgahan dahil hindi ko naman alam ang ugali niya talaga."

"Wala 'yun."

"Katext mo pa?"

"Hindi na," Napatingin ng diretso si Adang sa kaniya. "Hindi pa nagtetext, bakit?"

"Akala ko ayaw ka nang itext."

"Siguro, kasi ngayon lang nangyari eh."

"Baka nga hindi naman niya planong ligawan ka."

Napatingin ng seryoso si Marian kay Adang. "Alam mo kasi, sinabihan ko siyang medyo didistansya ako. Siguro nahiya na." Nilipat niya ang tingin niya sa iba.

"Ganun ba? Parang malungkot ka?"

"Hindi ah."

"Halata ko lang."

Hindi talaga maganda ang mood ni Marian. She didn't want people to notice her mood. "May kapangyarihan ka pa lang malaman ang nararamdaman ng tao." First time niyang pinagsalitaan si Adang ng ganun.

Pero tumawa lang si Adang. "Grabe ka naman!"

Minsan saka marerealize ni Marian ang ginawa niya kung ang kaharap niya ay maganda ang mood. "Basta,"

Breaktime. Wala pa ding text si Kurt. Saka inamin ni Marian ang dahilan ngayon kung bakit siya laging nagloload, laging naka-open ang Facebook pag-uwi at ngayon niya inamin na kaya masipag siyang mag upload ng picture ay dahil kay Kurt, malaki ang nawala sa kaniya ngayon dahil ramdam niyang hindi lang pag-layo ang ginawa ni Kurt, ramdam niyang isang ordinaryo na lang siya.

Naalala niya ang kwento ni Adang sa kakilala nitong lalaking may asawa na. Batian lang at kwentuhan pag kasabay bumili ng ulam. Malaki ang pagkakaiba nun sa relasyon nila ni Kurt. Even they are friends that no more sweetness at all, she felt she's special to Kurt.

Habang pauwi siya ay ngtext siya kay Kurt. He just says 'Hi' pero may nakaready na siyang dahilan. She can't let herself didn't text as the day pass by. Pero walang reply. Hinayaan na lang niya.

__

Meanwhile, "Bakit ba kasi?" tanong ni Cheche dahil tumawag si Richard. Nasa loob na siya ng kwarto.

"Wala lang, break time namin. Busy ka ba?"

Sa totoo lang, walang problema na kausap niya si Richard lalo pa't alam na ni Carla ang tungkol sa kaniya. "May sasabihin ka ba?" Napapikit si Cheche. Gusto niyang umiwas pero hindi niya magawa. Paano ba siya makakaiwas? Isa na lang ang pag-asa. Ipagtapat niya na siya'y kasambahay lamang pero hindi pa siya handang madismaya. She didn't get far but she doesn't want to get near. Wala siyang magawa dahil sa umpisa pa lang ay masasaktan na siya kung hindi niya papansinin si Richard. Pangarap si Richard ng kahit sinong babae.

"Hindi naman porket tumawag ako, may importante nang sasabihin. Hindi ba pwedeng I miss you so much?" Nagsimula nang maging cheezy ni Richard mula nang dumalaw siya.

"Baka nakakaistorbo ako sa pag-aaral mo?"

"Hello, ako ang tumawag tapos ikaw ang nakaistorbo? Ako ang dapat nagtatanong 'di ba? Pero sana hindi ka busy para nakausap pa kita kahit saglit pa."

"Hindi naman."

"Yun naman pala eh."

"Baka lang kasi sa kagustuhan mong kausapin ako, makalimot ka sa oras ng klase."

"Ako? Masipag ako ah. I want to start my furure with a wonderful begining with you. Ito naman talaga ang gusto ng tao 'di ba? Mag-aral. Pero aral lang ba?"

"Ano ba 'yang pinagsasabi mo? Oo aral lang muna dahil saka na 'yang future na 'yan pag okay na ang lahat."

Napapangiti si Cheche dahil sa narinig niya. Nananalangin siyang huwag siyang utusan pero bakit ba siya natatakot kausapin si Carla kung alam nitong kasabwat niya ito kay Richard. Mas malawak ang isip ni Carla kaya isang sensyas lang niya na si Richard ang kausap niya, alam na malamang ni Carla ang gagawin.

"I mean, kaya nag-aaral ang tao ay para makakuha ng kaalaman. Kaalaman lang ba? Para may alam sa trabaho, trabaho lang ba? Para may ititustos sa pamilya. So, all these reasons are for you. Nakakatamad naman mag-aral kung walang inspirasyon. Mas maigi nang malaman ko kung sino ang future ko kesa aral ako ng aral ng hindi ko alam ang takbo ng buhay ko."

Tumawa si Cheche kaya napatakip siya ng bibig. Tumingin siya sa pinto bago nagsalita. "Tapusin mo muna ang pag-aaral mo. Sira ka talaga. Kahit ilang babae pa ang piliin mo at makakapamili ka nang maayos pag may trabaho ka na." Nilalayo ni Cheche unti unti ang sarili niya pero ang hindi niya alam, lalo lang hahabol ng hahabol si Richard sa kaniya. Wala siyang alam sa mga ganun. Ang alam lang niya ay magsasawa na ang lalaki kung lalayo siya gaya ng madalas mangyari. Ang hindi niya alam ay may dadating na totoong magmamahal sa kaniya. 'Yung gagawin ang lahat dahil buong pagkatao niya ang habol nito at hindi iisang bagay lang.

___

A/N: Kaya ko ginagawa ang ganitong story ay dahil hindi magiging maganda ang isang story kung laging positibo ang nakalagay. Kailangang magkaroon ng tanga, hindi marunong mag-isip at hindi kayang lumayo sa taong may asawa na dahil diyan tayo matututo. Kailangan kong iparamdam sa inyo ang sakit kahit alam kong alam niyong fiction ito na hindi kayo sure kung ganito nga ba ang mangyayari sa totoo kaya baka hindi niyo rin naman sundin. Andito parin ang katotohanan na may natatalo talaga. Baka kasi sabihin ng ibang matuwid na readers, tinuturuan ko ang mga lalaki na dumiskarte para masaktan ang mga kawawang babae na weak ang damdamin. May readers na puro negative ang gusto kaya kahit hindi maganda ang story ko ay nagkakainteres sila dahil sa title. Layunin ko lang na ipaalalang walang forever sa mga pumapatol sa may asawa. Mas prefer ko na 'to kesa pumapatol sa kapwa babae o lalaki. Walang masama doon pero sana Miss A na author na gumagawa ng GirlxGirl, huwag mong ipamukha sa mga taga hanga mo na tama ang ginagawa mo't mali ang ginagawa namin. Mas malaswa naman 'yung sa'yo kung ikukumpara sa'min. Mas nakakahiya 'yung sa'yo kumpara sa ginagawa namin at higit sa lahat, kung kasalanan 'yung sa'min, mas kasalanan 'yung sa'yo. Bumalik ka sa grade 1 para maunawaan mo ang ibig kong sabihin.