အဖြဲ႔ေခါင္းေဆာင္: ဟဲ့ ထၾကေတာ့ကမေတြ....ေက်ာင္းတက္ရမယ္ေလ....
Girls: nae...
Lu: တျခားႏိုင္ငံမွာပထမဆံုးေက်ာင္းတက္ရမွာဆိုေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ရင္တုန္မိတယ္....
G1(အဖြဲ႔ထဲကတစ္ေယာက္): ဟုတ္တယ္ ငါေရာပဲ....
Yeoun: တို႔ကေတာ့မေၾကာက္ပါဘူး...ငါလို႐ုပ္ေခ်ာပီးစာေတာ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ကဘာေၾကာက္စရာ႐ွိလဲ.....
G1:သူ႔ကိုသူ အိုဘားမားသမီးေအာက္ေမ့ေနလားမသိဘူး...
Lu:ထားလိုက္ပါ....သြားၾကရေအာင္....
ေက်ာင္အဝင္ဝ....ေက်ာင္းသူမ်ားအေလာတႀကီးေျပးလာၾကသည္....."Hey...girls...they are coming...come on..come on...let's go....Oh!they are so handsome...."
Lu: ဘယ္သူလာတာလဲမသိဘူး...ငါတို႔လည္းသြားၾကည့္ေအာင္...
Lu စကားမဆံုးေသးပါေခ်...Yeounတေယာက္ေ႐ွ႕ကေန..ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္သြားေလၿပီ...
G1: ေကာင္းတယ္...သြားၾကည့္ေအာင္....
ျမင္လိုက္ရသည္ကား......
G1:Luေရ....အဲ့....အဲ့..အဲ့ဒါ.. ..se...se..sehunမလား...
Lu:ေျသာ့္....ဟုတ္တယ္...ဘယ္လိုျဖစ္ၿပီး....
Sehunႏွင့္Jame....သူတို႔ႏွစ္ေယာက္သည္ဤေက်ာင္းတြင္...အခ်မ္းသာဆံုးျဖစ္သည္.....
သူတို့္ႏွစ္ေယာက္ ....smartက်က်လမ္းေလ်ွာက္လာေနသည္....sehunရဲ႕မ်က္လံုးကတစ္ေယာက္ေယာက္ကို႐ွာေနသေယာင္.....႐ွာေနေသာမ်က္လံုးမ်ားရပ္တန္႔႔သြားသည္....ေတြ႔သြားၿပီ....သူluကိုေတြ႔သြားၿပီ....ျပံဳးလိုက္ၿပီး...သူ႔ကိုၾကည့္ေနေသာluကိုမ်က္စိတဖက္မိွတ္ျပလိုက္သည္.....Luတစ္ေယာက္...အသက္႐ူဖို႔ေမ့ေနသည္...မ်က္ႏွာသည္နီရဲလာၿပီး...ေၾကာင္ေငးေနေတာ့သည္...
G1:Luေရ...lu....ဟဲ့ ငါေခၚေနတာၾကားလား....
Lu: ေျသာ္...ေအး....ေအး..ဘာလဲ...
G1:အခန္းထဲဝင္မယ္ေလ...ဘာလဲ...ဒီမွာပဲရပ္ေနခဲ့ေတာ့မို႔လား....
G1: Luေရ...ေ႐ွ႕ဆံုးမွာတစ္ခံုလြတ္ေနတယ္ေနာ္..ဘယ္သူ႔ခံုလည္းမသိဘူး...
Lu: ...မသိဘူးေလ...သူမ်ားအေၾကာင္းစိတ္ဝင္စားမေနစမ္းပါနဲ႔ေအ....ဘာလဲ...နိကငါ့ေဘးကေနအဲ့ခံုသြားထိုင္ခ်င္လို႔လား...
G1:ဟုတ္ပါဘူးေအ့နိကလည္း...
ထိုစဥ္....လူတစ္ေယာက္အခန္းထဲသို႔ဝင္လာသည္...နားမွာအျဖဴေရာင္နားၾကပ္ေလးႏွင့္ လက္ထဲတြင္...bubble tea တစ္ခြက္...girlမ်ားအတြက္ေတာ့...နတ္သားေလးတပါးပင္....
Oh sehun...Ohsehunပင္မဟုတ္ပါေလာ...
Girlsအကုန္လံုးေငးၾကည့္ေနၾကသည္...ေငးသည့့့့္ထဲတြင္Yeoun ကထိပ္ဆံုးက...အကုန္ၿငိမ္သက္ေနသည္....."ကြၽန္ေတာ္ဒီေနရာထိုင္လို႔ရမလား"ဟူေသာစကားတစ္ခြန္းကျင္ိမ္သက္မူ႔ကိုၿဖိဳခြင္းလိုက္သည္....G1:ေျသာ္..ဟုတ္...ဟုတ္ကဲ့...ရပါတယ္...
Hun:ဒါဆိုမင္းက..ဟိုး...ေ႐ွ႕ဆံုးခံုသြားထိုင္လိုက္ေလ....
G1:nae...အ့ဆို..Lu ..ငါသြားၿပီေနာ္...
Hun: ဟဲ...အခုမွပဲသက္ေတာင့္သက္သာ႐ွိသြားေတာ့တယ္....အဆင္ေျပလား lu..
Lu:ဘာကိုလဲ...
Hun: ေျသာ္...ကိုယ္အနား႐ွိေနေတာ့အဆင္ေျပလားလို႔ေမးတာ...
Lu: ေခါင္းေလးငံုလိုက္ပီး...ေျပပါတယ္..ဘာလို႔မေျပရမွာလဲ....
Hun: မသိပါဘူး...ရင္ေတြဘာေတြမ်ားခုန္ေနမလားလို႔...
Lu: မ်က္ႏွာေလးနီရဲသြားၿပီး..ဟြန္႔..ဆုေတာင္းေလ...
ထမင္းစားနားခ်ိန္.....
Lu ေ႐ွ႕ဆံုးကထြက္သြားသည္....သူမဗိုက္ဆာေနပီေလ....
ဝိုးး...ငါႀကိဳက္တဲ့ဟင္းေတြခ်ည္းပဲ...ၾကက္အသည္းအျမစ္....အမဲသည္း...ကုန္းေဘာင္ၾကီးေၾကာ္....ကန္စြန္းplane...႐ွလြတ္...lu ဟင္းမ်ားကိုခပ္ထည့္ၿပီးလွည့္လိုက္ရာ ....ေနာက္မွာေရာကေနေသာYeounကိုတိုက္မိသြားသည္....
Yeoun: Xi Lu Lu...ညည္းဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ...လူတေယာက္လံုးရပ္ေနတာ...မျမင္ဘူးလား...ကန္းေနလား...
Lu:..ေတာင္းပန္တယ္Yeoun..ငါတကယ္မျမင္လိုက္လို႔ပါ....
Yeoun: ေတာက္!နင္....
Sehunလာေနသည္ကိုျမင္ေသာခါ....
Yeoun:Lu ကလည္း...ကိစၥမရွိပါဘူးေအ...သယ္ရင္းေတြပဲ....Yeoun:ေျျသာ္....sehunOppa...ထမင္းလာစားတာလား....
Hun: ေျသာ္...ဟုတ္ကဲ့ခင္ဗ်...ဒါနဲ႔..lu နဲ႔အသိလား
Yeoun:ဟုတ္တယ္ေလ..တေဆာင္တည္းပဲ...
Hun: Lu..အတူတူစားရေအာင္ေလ..ရတယ္မလား
Lu: ရပါတယ္႐ွင္....
ႏွစ္ေယာက္သားခံုလြတ္တခုမွာထိုင္လိုက္ၾကသည္....
ထိုစဥ္...."Allow me to sit here"....
Luေရာ Hunပါ ေမာ့္ၾကည့္လိုက္သည္....ထိုသူသည္မည္သူနည္း....အပိုင္း၆ေမ်ွာ္....