----------------------------------------------------
Hayat bazen 2 yol koyar önüne.Senin tercihin yoktur o yollardan başka.Ya o ,ya o...Benim için yaşamak da ölmek de aynı yoldu aslında.Bu yüzden seçim kolaydı.Ben hangi yolu seçersem seçeyim sonum aynı olacaktı.Yolun sonu karanlıktı.
Ben az önce hayattımda belki de büyük bir hataya kucak açtım.Ama mecburdum.Bu yüzden mutsuz değildim.En büyük hatayı ben o gece yapmıştım bile.
Hatırlamamak hayatın verdiği en büyük lütf...Benim ise böyle bir şansım yok.Evet dediğim kişi az önce evlenme teklifini kabul ettiğim Ali değildi ki.Ben çocuğuma evet dedim;doğacaktı,büyüyecekti...
Ali mavi gözlerini yine bambaşka bir tona bürüyüp baktı bana.Sarıldığımda anladım benim ihtiyacım olan ilacın kim olduğunu.Çocuğumdu;babasıydı.
--------------------7 Ay Sonra-------------------
Selin'in Ağzından:
"Hadii kalk giyin artık!"Sesi daha doğrusu çığlığı kulağımı tırmalar tırmalamaz gözlerim ağır ağır aralandı hayata.Bu Ali'nin can yakıcı uyandırma sesiydi.
"Hmm biraz daha!"Diye gerneştim nazlı bir tonla."Selin hadi kalk!"Yine bir kalk nidası ve yine ve yine.
"Ali ya daha var gitmeme!"diye az da olsa öfkeli bir tınıyı soludum.O ise benim inatçı tavrıma karşın yapacağı tek şeyin üstüme su dökmek olduğunu anlayıp komidinin üstündeki suyu keserken burnuma kadar uzanan karnım çarptı gözüne,vazgeçti.Kırkırdadım onun da duyacağı gürültüde.
"Selin kalkmamak da hala direteceksen,kahvaltını yapamayacaksın kusura bakma!"bu öyle bir tehtitti ki beni dahi yatağımdan kaldırdı bir çırpıda.
"Yaaa!Sen bana kıyamazsın ki!"diye cilveli bir halde boynuna sokuldum.Mavi mavi kokuyordu.
"Bugün çok işimiz var."Bu cümleye bir tepki vermeden önce biraz düşündüm.Ne işimiz olabilirdi ki?Benim bugün doğum kontrolüm vardı.Daha önemli ne olabilirdi?Düşündüğümü anlamış olacak,devam etti.
"Seni harika bir yere götürüceğim."
"Nereye?"Aslında cevap vermeyeceğini sürpriz diyeceğini bile bile sordum yine de bi'umut.
"Sürpriz Selin Hanım.Ama şunu söyleyeyim,geçmişle alakalı;önceleriyle alakalı."Geçmiş tek tek perdelerini sundu zihnime.Hayatımın bundan önceki yarısı yalandı mesela.Korktum bu yüzden.
"Ali beni mutlu edecek mi?"
"Hem seni hem kızımızı mutlu edecek inan."Evet kızımız...-bundan kaç ay önce tam hatırlamıyorum-kontrole gitmiştik.Doktorun kızınız olacak cümlesinin ardından hissettiğim bin bir türlü duyguyu o ana dek hiç hissetmemiştim.
"Tamam hadi o zaman ben çok acıktım."derken birden Ali'nin devrilen gözlerini gördüm.Çarpık kurnaz bir gülüşüyle baktı bana."Yaa neden öyle bakıyosun ki acıkmış olamaz mıyım?"diye merağımı belli ettim.
"Yani Selin Hanım sürpriz diyene kadar uyanmadınız;şimdi birden ayaklandınız bakıyorum."Sözünü tamamlar tamamlamaz kocaman bir öpücük kondurdum yanağına.
"Oh!"Diye soludu.O kadar mutlu oluyordu ki onu öptüğüm her an.Bıraksalar bir gün boyunca onu öpebilirdim."Ali seni bi'gün boyunca öpebilirim biliyorsun değil mi?"
"Bilmiyorum,çünkü hiç yapmadın."Gülümsüyordu yine kurnaz haliyle.Hafifçe başını salladı.Benim yüzümde de kocaman bir gülümseme.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YANIYOR İÇİM
FanfictionAma hayat ya işte,biri üzülür biri sevinir;biri aşkını bulurken biri terkedilir... ...YANIYOR İÇİM... "Yanmaya hazır kor"