7 şubat 2015 yeni bir hayat başlangıcıydı istanbuldan İzmire gelmemizin sebebi babamın iş durumlarıydı.İstanbul da kalan tüm anılarımı acılarımı bırakıp gelmiştim ben izmire tabi zordu doğup büyüdüğün yerden ayrılmak sevdiklerini bırakmak evi taşımamız biraz zaman alsada güzel vakit geçirmiştik tanımadığımız insanlar tanimadigimiz kocaman bir şehir yeni bir hayata doğru atılan ilk adımlar sabah yeni okulumla tanışma vaktiydi kalkıp üzerimdeki pijamalardan kurtuldum ve ne giyecegimi düşündüm elime ilk aldıklarımı geçirdim üzerime okulum evimizde biraz uzak olduğu için arabamla gidecektim.okulun önüne geldiğimde okulu dikkatlice izledim nasıl bir okuldu? Kapıdan içeri girdiğimde karşımda gördüğüm güvenlikler bana gulumsedi bende onlara gulumsedim daha sonra içeriye girdim.her kez bana bakıyordu sanki hızlı adımlarla sınıfıma çıkarak bos bulduğum ilk yere oturdum.o sırada arkadan bir ses -oraya oturamazsın orası dolu
Nereye oturacagım?
Hiçbirşey demeden dışarı çıktılar soldaki en son sıraya oturdum o sırada içeriye bir kız girdi bana doğru geliyordu.
Hoşgeldin yeni.adım nilay ya senin?
Hosbulduk benimde adım Gizem.
Tanıştıgıma memnun oldum Gizem dedi ve gülümseyerek ön sırama oturdu.o sırada zil çaldı herkes içeriye giriyordu sanırsam sınıfa her kez girmişti yeni tanistigim nilaydan başka kimse yanıma gelmemişti çok acayipti.fakat oturduğum sıraya tip tip bakıyorlardı.içlerinden birisi
Bu kız delirmiş olmalı
Nedemek istiyordu? İçeriye öğretmen girdi girmesiyle bana gülümsemesi bir oldu beni eliyle yanına çağırdı gittiğimde adımı sordu
Adın ne bakalım neden geldin ve nereden geldin?
Adım Gizem hocam istanbuldan ailemin işlerinden dolayı geldim.
Peki canım oturabilirsin,
Arkamı döndüm sırama geçicektimki kapı açıldı.içeriye 1.70 boylarında kumral bir çocuk girdi. Kafamı kaldırıp ona baktığımda oda bana bakıyordu yerime geçip oturdum.
Neredeydin ender kaçıncı oldu bu?
İsmi ender demek:
Dışardaydım dedi ve bana doğru geldiğini gördüm oturduğum sıranın üstüne ellerini koydu.vay vay birileri yerime oturmuş dedi,kısık bir ses tonuyla.
Başka yer yoktu buraya oturmak zorunda kaldım yanım boş geçte otur.
O iki sırada benim Sıram küçük hanım kalk!
Kaldır kaldırabiliyorsun.
Öğretmen atıldı ve ender bırakta kız otursun yeni arkadasinizi böyle mi karsılıycaksınız.
Çatık kaşlarıyla oturdu sıraya sıranın üstüne ayaklarını koydu ve telefonunu aldı.bu okulda resmen kimse dersi dinlemiyorlardı herkes ayrı bir havadaydı öğretmense dersi anlatıp çıkıyordu.40 dakika ne ara geçti bilmiyorum zil çaldı içeriye 6 kişilik bir grup girdi bu o ukâla çocuğun arkadaşları olmalıydı onların içeriye girmesiyle tüm sınıf boşaldı.ben hayla içeride oturuyodum kızlardan bitanesi bana bakarak bu ezik neden hayla burada?AA bi saniye ben bu kızı daha önce hiç görmedim yenisin demek.hala neden buradasın çık dışarı dedi kendini birşey sanan ukâla çocuk, sertçe kapıyı vurarak çıktım disariya zilin çalmasıyla sınıfa geri döndüm tam kapıyı açacaktımki hızlı bi şekilde kapı açıldı ukâla çocuğun ukâla arkadaşları hala isimlerini bilmediğim insanlar yanımdan geçen sarı saçlı mavi gözlü kız bana hızlıca çarparak güldü sırama doğru ilerleyip oturacaktımki;
Kalk artık sıramdan yeter!
Yer varmı snce nereye oturacagım.
Ne bileyim nereye oturursan otur.
Kalkmıyorum ukâla şey.bana hic cevap vermeden sınıftan cıktı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Unutmak İstiyorum
RandomBi kuşun cıvıltı sesi gibi sev beni sevki anlasınlar kuşlarında konuştuklarında hislerini anlatabileceklerini.